Diagnostyka obrazowa 7100-DGNO-3-SJ
Wykłady: metody obrazowania, zasady powstawania obrazu, podstawowe wskazania: radiologia konwencjonalna, USG, KT, MR, metody angiograficzne, przygotowanie zwierząt do badań diagnostycznych i kierowanie do badań; obrazowanie przewodu pokarmowego - prawidłowe obrazy przełyku, dwunastnicy, jelita cienkiego i grubego (znaczenie USG, KT, MR), choroby przełyku, przepukliny przeponowe, choroby żołądka, jelita cienkiego i grubego, nowotwory łagodne i złośliwe jelita cienkiego i grubego, choroby dróg żółciowych i metody obrazowania, choroby trzustki, guzy wątroby; ostry brzuch: perforacja przewodu pokarmowego, niedrożność jelit, obrazowanie klatki piersiowej; podstawy anatomii rentgenowskiej i obrazy prawidłowe płuc, oskrzeli, narządów śródpiersia, serca i dużych naczyń; zapalenie płuc, ropień płuc, guz płuca, środki kontrastowe w diagnostyce obrazowej; obrazowanie ośrodkowego układu nerwowego; zmiany ogniskowe naczyniopochodne i zapalne, choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa.
Zajęcia laboratoryjne: diagnostyka obrazowa stanów nagłych - postępowanie diagnostyczne z pacjentem po urazach, urazy rdzenia kręgowego i mózgu; drogi żółciowe i układ moczowy: metody badania, prawidłowe obrazy wątroby, dróg żółciowych; perforacja przewodu pokarmowego, niedrożność jelit; badanie nerek – wodo- i roponercze, urazy układu moczowego, nowotwory układu moczowego; obrazowanie klatki piersiowej: podstawy anatomii rentgenowskiej i obrazy prawidłowe płuc, oskrzeli, narządów śródpiersia, serca i dużych naczyń, zapalenie płuc, ropień płuc, guz płuca, przerzuty nowotworowe do płuc, rozedma i niedodma; choroby opłucnej - urazy klatki piersiowej, guzy śródpiersia; obrazowanie i schorzenia układu rozrodczego; środki kontrastowe w diagnostyce obrazowej; przestrzeń zaotrzewnowa: guzy, węzły chłonne zaotrzewnowe, nadnercza; choroby narządy ruchu, kręgosłupa, miednicy, kończyn, stawów: kolano, łokieć, staw barkowy, biodrowy, skokowy; diagnostyka obrazowa chorób genetycznych i okresu młodzieńczego.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Wykład:
Zaliczenie wykładów – forma ustna, z całości omawianego materiału. Część ta składa się z 4 pytań, każde oceniane oceną od niedostatecznej (2,0) do bardzo dobrej (5,0) z końcową oceną będącą średnią z ocen cząstkowych. Zdający losuje zestaw pytań. Przewidziane są dwa terminy zaliczenia wykładów – termin pierwszy i poprawkowy. Na każdym terminie obowiązują te same kryteria zaliczenia. Studentom, którzy nie uzyskali oceny pozytywnej z zaliczenia lub byli nieobecni i w terminie 1 tygodnia od ostatniego dnia zwolnienia, nie usprawiedliwili nieobecności, przysługuje II termin zaliczenia. W przypadku nieobecności usprawiedliwionej w terminie 1 tygodnia od ostatniego dnia zwolnienia studentowi przysługuje I termin. Nie przewiduje się więcej niż 1 terminu poprawy.
Podczas zaliczenia wykładów surowo zabrania się rozmawiania z pozostałymi osobami w sali, a także posiadania i/lub korzystania z
jakichkolwiek pomocy naukowych oraz środków łączności (m.in. telefon komórkowy, smartfon) oraz wszelkiego rodzaju urządzeń
elektronicznych wyposażonych w aparat fotograficzny i/lub kamerę.
Zajęcia laboratoryjne:
udział w zajęciach laboratoryjnych jest obowiązkowy. Wymagana minimalna frekwencja w zajęciach laboratoryjnych wynosi 80%. Powstałe w wyniku nieobecności zaległości student winien uzupełnić we własnym zakresie w oparciu o podaną literaturę. Podczas zaliczeń będzie egzekwowany materiał z zajęć laboratoryjnych, a także wiadomości zawarte w podanej literaturze przedmiotu.
Zaliczenie zajęć laboratoryjnych: końcowa ocena z zajęć laboratoryjnych jest średnią z ocen zaliczeń po blokach tematycznych. Zaliczenie bloku tematycznego ma formę pisemną składającą się z 3 pytań, każde oceniane oceną od niedostatecznej (2,0) do bardzo dobrej (5,0) z końcową oceną będącą średnią z ocen cząstkowych
Wykład
Kolokwium końcowe. Kryteria oceniania :
ocena dostateczna: 60-70% maksymalnej liczby punktów,
ocena dostateczna plus: 71-80%
ocena dobra: 81-87%
ocena dobry plus: 88-94%
ocena bardzo dobra: powyżej 94% maksymalnej liczby punktów.
Laboratorium
- zaliczenia ustne z bloków tematycznych omawianych na zajęciach laboratoryjnych. Kryteria oceniania:
ocena dostateczna: 60-70% maksymalnej liczby punktów,
ocena dostateczna plus: 71-80%
ocena dobra: 81-87%
ocena dobry plus: 88-94%
ocena bardzo dobra: powyżej 94% maksymalnej liczby punktów.
. Studentom, którzy byli nieobecni i w terminie 1 tygodnia od nieobecności dostarczyli usprawiedliwienie mogą przystąpić do zaliczenia bloku tematycznego. W wypadku uzyskania końcowej oceny niedostatecznej z zajęć laboratoryjnych studentowi przysługuje 1 termin poprawkowy na którym pisemnie odpowie na pytania z bloków tematycznych, z których uzyskał ocenę niedostateczną (2,0). Końcową oceną poprawkową będzie średnia uzyskanych ocen z poszczególnych pytań.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy
Literatura
Literatura podstawowa i uzupełniająca:
Clayton H.M., Flood P.F., Rosenstein D.S.: Atlas anatomii klinicznej konia. Wyd. Elsevier Urban & Partner, 2008.
Coulson A., Lewis N.: Atlas interpretacji obrazów radiograficznych anatomii psa i kota. Wyd. Galaktyka, 2003.
Doval J., Morgan J.P., Samii V.: Techniki badawcze w diagnostyce radiologicznej psów. Galaktyka 2008
Empel W.: Radiodiagnostyka weterynaryjna. Wyd. PWRiL, W-wa 1998.
Kealy J.K., Mc Allister H.: Diagnostyka radiologiczna i ultrasonograficzna psów i kotów. Wyd. Elsevier Urban & Partner, 2007.
Mayrhofer E., Waibl H., Brunnberg L., Kostlin R., Matis U.: Atlas anatomii radiograficznej kota. Galaktyka 2014
Nicpoń J., Kubiak K.: Badanie endoskopowe psów i kotów. Wyd. AR Wrocław, 2000.
Nyland T.G., Matton J.S.: Diagnostyka ultrasonograficzna małych zwierząt. Wyd. Galaktyka, 2007.
Pasławska U. Echokardiografia psów i kotów. Galaktyka 2016
Pruszyński B.: Diagnostyka obrazowa. Podstawy teoretyczne i metodyka badań. Wyd. PZWL, W-wa 2000.
Thrall D.E.: Diagnostyka radiologiczna w weterynarii. Wyd. Edra Urban & Partner, 2010.
Waibl H., Mayrhofer E., Matis U., Brunnberg L., Kostlin R.: Atlas anatomii radiograficznej kota. Galaktyka 2017
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: