Język angielski 4800-NoZ-rat-ja-2-Z

Przedmiot Język angielski w wymiarze 120 godzin ćwiczeń (3 semestry) przygotowuje studenta w sposób adekwatny do posługiwania się w sposób czynny i bierny medycznym językiem angielskim z zakresu medycyny ogólnej. Po ukończeniu kursu student posługuje się angielskim językiem fachowym w środowisku międzynarodowym – anglojęzycznym. Prawidłowo czyta i interpretuje teksty z zakresu piśmiennictwa fachowego. W trakcie kursu uczy się konwersacji na tematy fachowe oraz wyrażania opinii w sprawach dotyczących studiowanych specjalności. Potrafi komunikować się z personelem medycznym w środowisku anglojęzycznym (praktyki zawodowe, sympozja i konferencje naukowe). Treści programowe obejmują podstawy nauk teoretycznych (anatomia, fizjologia, patofizjologia). Studenci są wprowadzani w podstawy medycyny klinicznej , poprzez słownictwo i odgrywanie ról (dialogi, praca parami). Studenci potrafią komunikować się w zakresie tematów medycznych „sensytywnych” (poziom B2-B2+): wywiad społeczny z pacjentem, rozmowa na tematy życia i śmierci pacjent-ratownik, rozmowa z pacjentem i rodziną na temat trudnych rokowań terapeutycznych. Poznają słownictwo wyrażające empatię w stosunku do pacjenta, mobilizowanie pacjenta do współpracy z ratownikiem, analizę potrzeb psychicznych i fizycznych pacjenta terminalnie chorego.

Przedmiot Język angielski w wymiarze 120 godzin ćwiczeń (3 semestry) przygotowuje studenta w sposób adekwatny do posługiwania się w sposób czynny i bierny medycznym językiem angielskim z zakresu medycyny ogólnej. Po ukończeniu kursu student posługuje się angielskim językiem fachowym w środowisku międzynarodowym – anglojęzycznym. Prawidłowo czyta i interpretuje teksty z zakresu piśmiennictwa fachowego. W trakcie kursu uczy się konwersacji na tematy fachowe oraz wyrażania opinii w sprawach dotyczących studiowanych specjalności. Potrafi komunikować się z personelem medycznym w środowisku anglojęzycznym (praktyki zawodowe, sympozja i konferencje naukowe). Treści programowe obejmują podstawy nauk teoretycznych (anatomia, fizjologia, patofizjologia). Studenci są wprowadzani w podstawy medycyny klinicznej , poprzez słownictwo i odgrywanie ról (dialogi, praca parami). Studenci potrafią komunikować się w zakresie tematów medycznych „sensytywnych” (poziom B2-B2+): wywiad społeczny z pacjentem, rozmowa na tematy życia i śmierci pacjent-ratownik, rozmowa z pacjentem i rodziną na temat trudnych rokowań terapeutycznych. Poznają słownictwo wyrażające empatię w stosunku do pacjenta, mobilizowanie pacjenta do współpracy z ratownikiem, analizę potrzeb psychicznych i fizycznych pacjenta terminalnie chorego.

LITERATURA PODSTAWOWA
1. M.Patoka, I.Okulicz: English for Paramedics, PZWL,2012
2. Ciecierska, B. Jenike – „English for Medicine”, PZWL, 2007.
3. M. Mc Cullagh, R. Wright –„Good Practice. Communication Skills for the Medical Practitioner”, Cambridge University Press, 2008

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
4. V. Evans, J. Dooley, Trang M Tran, Md., “Career paths/Medical”, Express Publishing. 2014.
5. E. Tiersky & M. Tiersky, "The Language of Medicine in English " Prentice Hall Regents, 2001.
6. Z. Patoka, "English for Public Health", PZWL, 2008.

LITERATURA PODSTAWOWA
1. M.Patoka, I.Okulicz: English for Paramedics, PZWL,2012
2. Ciecierska, B. Jenike – „English for Medicine”, PZWL, 2007.
3. M. Mc Cullagh, R. Wright –„Good Practice. Communication Skills for the Medical Practitioner”, Cambridge University Press, 2008

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
4. V. Evans, J. Dooley, Trang M Tran, Md., “Career paths/Medical”, Express Publishing. 2014.
5. E. Tiersky & M. Tiersky, "The Language of Medicine in English " Prentice Hall Regents, 2001.