Struktury i procesy gospodarki przestrzennej 2800-SPGP-G-2-S2
Celem przedmiotu jest poznanie głównych mechanizmów przemian funkcjonalno-przestrzennych, struktur i procesów gospodarki przestrzennej oraz wykształcenie umiejętności prowadzenia analiz przestrzennych zachodzących zjawisk i procesów społeczno-gospodarczych, jak również uwarunkowań i skutków zagospodarowania przestrzennego. Ponadto poznanie podstaw planowania przestrzennego – omówienie najważniejszych pojęć oraz charakterystyka systemu planowania przestrzennego w Polsce.
Treści przedmiotu:
1. Przestrzeń i jej atrybuty (skończoność i wyłączność, odległość…, itd.)
2. Najważniejsze różnice między niemieckim i brytyjskim systemem planowania przestrzennego
3. Główne standardy planowania przestrzennego w krajach europejskich, świadczące o istnieniu demokratycznego państwa prawa
4. Podstawowy akt prawny regulujący system planowania przestrzennego w Polsce
5. Elementy stanowiące podstawę działań w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w Polsce
6. Podstawowy podmiot istniejącego systemu planowania przestrzennego w Polsce
7. Dokumenty planistyczne na szczeblach krajowym, wojewódzkim i gminnym w Polsce oraz organy ustanawiające (uchwalające) te dokumenty
8. Główny cel audytu krajobrazowego
9. Rodzaje opracowań ekofizjograficznych oraz ich zakres i cel
10. Podstawowy akt prawny regulujący procedurę ocen oddziaływania na środowisko w Polsce
11. Rodzaje ocen oddziaływania na środowisko w gospodarce przestrzennej i ich zakres
12. Podstawowe dokumenty, na podstawie których odpowiednie organy analizują i oceniają oddziaływanie inwestycji na środowisko, a także oceniają skalę, rodzaj, usytuowanie oraz możliwe oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko
13. Organy biorące udział w procedurze ocen oddziaływania na środowisko
14. Organ przeprowadzający ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000
15. Organ wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach w procesie inwestycyjnym
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład problemowy
Metody dydaktyczne poszukujące
- klasyczna metoda problemowa
- panelowa
- giełda pomysłów
- ćwiczeniowa
- SWOT
- studium przypadku
- projektu
Metody dydaktyczne w kształceniu online
- metody oparte na współpracy
- metody wymiany i dyskusji
- metody służące prezentacji treści
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Zaliczenie wykładu: egzamin pisemny w formie testu. Sprawdzane efekty kształcenia: W01, W02, W03, W04, K01.
Wymagany próg na ocenę dostateczną - 51-60%; 61-70% - dostateczny plus; 71-80% - dobry; 81-90% - dobry plus; 91-100% - bardzo dobry.
Zaliczenie ćwiczeń: zaliczenie na ocenę na podstawie ocen cząstkowych otrzymywanych w trakcie trwania semestru za wykonane prace, ćwiczenia i kolokwia. Sprawdzane efekty kształcenia: U01, U02, U03, K02.
Ocena końcowa wyliczana jako średnia uzyskanych ocen:
do 3,20 – dostateczny;
3,21-3,70 – dostateczny plus;
3,71-4,20 – dobry;
4,21-4,50 – dobry plus;
powyżej 4,50 – bardzo dobry.
Literatura
A. Janiszewska, Gospodarka przestrzenna - definicje i powiązania z innymi naukami, [w:] Social Factors In Spatial Economy and Spatial Planning, red. E. Klima, Wyd. Departament of Spatial Economy and Spatial Planning, Łódź, Space-Society-Economy, no 9, s. 18, 2009.
A. Suliborski, Geografia versus gospodarka przestrzenna. Studia KPZK, 183, 17 26.
R. Szul, Przestrzeń. Gospodarka. Państwo. Rozwój regionalny — Rozwój lokalny — Samorząd terytorialny, 1991, Uniwersytet Warszawski, Europejski Instytut Rozwoju Lokalnego i Regionalnego, Warszawa.
A. Zakrzewska-Półtorak (red.), 2016. Planowanie przestrzenne w Europie. Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, Wrocław.
E. Wysocka, Przesłanki nowej filozofii planowania, „Człowiek i Środowisko”, t. 18, nr 3/1994, cyt. za: W.A. Gorzym-Wilkowski, wyd. cyt., s. 25
P. Newman, A. Thornley, Urban Planning in Europe. International Competition, National Systems and Planning Projects, Routledge, London – New York 1996, s. 28-75.
H. Izdebski, A. Nelicki, I. Zachariasz, Zagospodarowanie przestrzenne. Polskie prawo na tle standardów demokratycznego państwa prawnego, Sprawne Państwo, Program Ernst&Young, Warszawa 2007, s. 11.
The EU Compendium of Spatial Planning Systems and Policies, European Commission, Luxembourg 1997, s. 36-37.
Regionalisation in Europe, European Parliament, April 2000.
Szlenk-Dziubek D., Wisłocka O., 2021. System planowania przestrzennego w Polsce. Kluczowe problemy i słabości. Instytut Rozwoju Miast i Regionów, Warszawa/Kraków 2021.
Parysek J., 2016. Pytania o przyszłość gospodarki przestrzennej w Polsce (Po 13 latach obowiązywania regulacji prawnych z 2003 r.). Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, LXXVIII, 2, 37-58.
Domański R., 2007, Gospodarka przestrzenna, PWN, Warszawa.
Domański R., 2020, Gospodarka przestrzenna. Podstawy teoretyczne, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
Parysek J., 2006, Wprowadzenie do gospodarki przestrzennej, Wyd. Naukowe UAM, Poznań.
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. 2022 poz. 503).
Czochański J.T., Wiśniewski P., 2018: River valleys as ecological corridors – structure, function and importance in the conservation of natural resources. Ecological Questions, 29(1), 77–87.
Wiśniewski P., Marks-Bielska R., 2022: Znaczenie realizacji Europejskiego Zielonego Ładu dla polskiej wsi i rolnictwa [w:] Wilkin J., Hałasiewicz A. (red.). Polska wieś 2022: raport o stanie wsi. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Fundacja na rzecz Rozwoju Polskiego Rolnictwa, 226 s.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: