Siedliska przyrodnicze i bioindykacja 2800-SPBIO-GiKS-3-S1
Rozpoznawanie podstawowych gatunków drzew, krzewów i roślin zielnych w nawiązaniu do ich wymagań siedliskowych i roli wskaźnikowej. Główne zespoły roślinne występujące w Polsce. Typy siedliskowe lasu i metodyka ich określania. Program Natura 2000. Dyrektywa siedliskowa i habitatowa. Problemy zarządzania wybranymi cennymi siedliskami przyrodniczymi. Wpływ gatunków inwazyjnych na funkcjonowanie siedlisk przyrodniczych. Określanie aktualnej oraz potencjalnej produkcyjności siedliska dla celów gospodarki leśnej na podstawie metod terenowych. Teoretyczne podstawy bioindykacji. Porosty jako bioindykatory skażenia, stanu naturalności i zmian środowiska. Rozpoznawanie przykładowych przedstawicieli organizmów bioindykacyjnych. Wykonywanie oceny siedlisk na podstawie flory naczyniowej wybranych płatów roślinnych metodą ekologicznych liczb wskaźnikowych Ellenberga i Zarzyckiego.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne eksponujące
Metody dydaktyczne poszukujące
- pomiaru w terenie
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Metody oceniania:
- kolokwium pisemne - W1, W2, W3, W4, W5, W6, U1, U2, U3, U4, U5
- aktywność - U1, U2, U3, U4, U5
- wykonanie opracowania - W1, W2, W3, W4, W5, W6, U1, U2, U3, U4, U5
Kryteria oceniania:
Wykład - zaliczenie na ocenę na podstawie kolokwium pisemnego:
dst- 51-60%
dst plus- 61-70%
db- 71-80%
db plus- 81-90%
bdb- 91-100%
Ćwiczenia terenowe - zaliczenie na ocenę na podstawie aktywności oraz wykonanego opracowania pisemnego:
dst- 51-60%
dst plus- 61-70%
db- 71-80%
db plus- 81-90%
bdb- 91-100%
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy
Literatura
Literatura podstawowa
Czarnota P. 1998. Porosty jako indykatory zanieczyszczeń środowiska – przegląd metod lichenoindykacyjnych. Przegląd Przyrodniczy 9,1-2: 55-72.
Dynowska M, Ciecierska H. (red.) 2013. Biologiczne metody oceny stanu środowiska. T. 1. Ekosystemy lądowe. Wydawnictwo Mantis, Olsztyn.
Iddle E., Bines T., 2004, Planowanie ochrony obszarów cennych przyrodniczo. Przewodnik dla praktyków i ich szefów. Wydawnictwo Klubu Przyrodników, Świebodzin, s. 64.
Puchalski T., Prusinkiewicz Z., 1990. Ekologiczne podstawy siedliskoznawstwa leśnego. PWRiL. Warszawa.
Szymański S., 2001. Ekologiczne podstawy hodowli lasu. PWRiL. Warszawa.
Literatura uzupełniająca
Instrukcja urządzania lasu. OR-W LP, Warszawa 2024.
Kłos A. 2009. Porosty w biomonitoringu środowiska. Uniwersytet Opolski. Studia Monograficzne, Nr 420.
Siedliskowe podstawy hodowli lasu. OR-W LP w Bedoniu, Warszawa 2004.
Symonides E., 2008, Ochrona przyrody. Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, s. 767.
Tomanek J., 1997. Botanika leśna. PWRiL. Warszawa.
Zarzycki K., Trzcińska-Tacik H., Różański W., Szeląg W., Wołek J., Korzeniak U. 2002. Ecological indicator values of vascular plants of Poland. Biodiversity of Poland, vol. 2. Kraków.
Zasady hodowli lasu. PGL LP, Warszawa 2024.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: