Człowiek w antropocenie 2800-CWA-G-1-S2

Kurs rozwija dwa sprzężone wątki: (A) empiryczne podstawy antropocenu – globalnie zsynchronizowane sygnały po połowie XX w., markery w archiwach środowiskowych (radionuklidy, mikroplastiki, popioły lotne, „technofosylia”) oraz spór o datowanie i rangę jednostki; (B) genealogie i ramy normatywne – kto i jak wytwarza sygnały planetarne, jakie narzędzia instytucjonalne i ekonomiczne minimalizują ryzyka skumulowane (granice planetarne, sprawiedliwość klimatyczna, policentryczne rządzenie). Szczególny nacisk położono na translację między danymi a polityką (od wskaźników i progów do adresatów działań i mechanizmów rozliczalności).

Całkowity nakład pracy studenta

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli ( godz.): 20 np. - udział w wykładach - 15 - konsultacje z nauczycielem akademickim - 5 Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta ( godz.):25 np. - przygotowanie do kolokwium - 25 Łącznie: 45 godz. (2 ECTS)

Efekty uczenia się - wiedza

W1. Charakteryzuje główne fazy i propozycje periodyzacji antropocenu (wczesny antropocen, „Orbis spike”, faza industrialna, „Wielkie Przyspieszenie”), rozumie ich ograniczenia i moc dowodową. W2: Wyjaśnia znaczenie i typy markerów (radionuklidy, technofosylia, wskaźniki biotyczne) oraz ich zapis w archiwach W3:Rozumie koncepcję granic planetarnych oraz powiązania ryzyk skumulowanych (klimat–biosfera–biogeochemia).

Efekty uczenia się - umiejętności

U1Analizuje i syntetyzuje argumenty z nauk o systemie Ziemi i humanistyki środowiskowej; przygotowuje notę policyjną łączącą dane i instrumenty. U2:Rozpoznaje ryzyko maladaptacji i proponuje korekty projektowe/polityczne (progi, odwracalność, łączność ekosystemowa). U3: Opracowuje „mapę sprawczości” (aktor–narzędzie–kamień milowy) dla wybranego problemu

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K1: Docenia wartość interdyscyplinarnej współpracy nauka–polityka–społeczeństwo i odpowiedzialność komunikacyjną K2: Rozumie wymiar sprawiedliwości (dystrybutywnej, proceduralnej, naprawczej) i różnic odpowiedzialności. K3:Działa etycznie w obszarze wiedzy o wysokiej niepewności, respektując progi i zasady ostrożności.

Metody dydaktyczne

Metody kształcenia: Metody dydaktyczne podające: - wykład informacyjny konwencjonalny), - opis - pogadanka - wykład problemowy

Metody dydaktyczne podające

- wykład problemowy
- opowiadanie
- opis
- wykład konwersatoryjny

Metody dydaktyczne poszukujące

- biograficzna
- studium przypadku

Metody dydaktyczne w kształceniu online

- metody wymiany i dyskusji
- metody służące prezentacji treści
- metody rozwijające refleksyjne myślenie

Rodzaj przedmiotu

przedmiot obligatoryjny

Wymagania wstępne

podstawowa wiedze z zakresu geografii społeczno-ekonomiczne, ekonomi środowiska oraz zrównoważonego rozwoju

Koordynatorzy przedmiotu

Aleksandra Lewandowska-Czuła

Kryteria oceniania

Metody oceniania:

Wykład: egzamin- W01, W03, W05, W12

Kryteria oceniania:

Wykład: pisemny egzamin z pytaniami otwartymi

ndst – 0-50 pkt (0-50%)

dst- 51-60 pkt (51-60%)

dst plus- 61-70 pkt (61-70%)

db- 71-80 pkt (71-80%)

db plus- 81-90 pkt (81-90%)

bdb- 91-100 pkt (91-100%)

Literatura

Crutzen P.J., Stoermer E.F. (2000). The “Anthropocene”.

Steffen W. i in. (2015). The trajectory of the Anthropocene; Planetary boundaries revisited.

Rockström J. i in. (2009/2023). Planetary Boundaries.

Chakrabarty D. (2021). The Climate of History in a Planetary Age.

Latour B. (2017). Facing Gaia.

Bińczyk E. (2018). Epoka człowieka.

Haraway D. (2016). Staying with the Trouble.

Malm A. (2016). Fossil Capital.

Moore J.W. (2015). Capitalism in the Web of Life.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2800-CWA-G-1-S2 w USOSweb