Manipulacje polityczne 2751-PL-S2-MP
1. Wprowadzenie
2-3 Manipulacje instytucjonalne (ze szczególnym naciskiem na system wyborczy)
4.Metody i techniki manipulacji komunikacyjnych
5. Konwencjonalne manipulacje komunikacyjne
6.Sieciowe manipulacje komunikacyjne (dezinformacja, mikrotargetowanie, trolling)
7. Manipulacja w kontekście zagrożenia bezpieczeństwa państwa
8. Kolokwium
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne eksponujące
Metody dydaktyczne podające
- opis
- tekst programowany
- opowiadanie
Metody dydaktyczne poszukujące
- studium przypadku
Metody dydaktyczne w kształceniu online
- metody ewaluacyjne
- metody wymiany i dyskusji
- metody odnoszące się do autentycznych lub fikcyjnych sytuacji
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Warunki zaliczenia:
Końcowa ocena stanowi wypadkową następujących komponentów:
- obecność – 1 dopuszczalna nieobecność, każda ponadwymiarowa nieobecność będzie skutkować odjęciem pięciu punktów (minus 5 pkt.)
- aktywność – (0–21), max. 3 punkty na każde zajęcia studenci są zobowiązani do przeczytania tekstów obowiązkowych
- kolokwium – (0–24 pkt.)
Punkty – Ocena:
0 – 22 niedostateczny
23 –27 dostateczny
28 – 32 dostateczny plus
33 –36 dobry
37 –39 dobry plus
40– 45 bardzo dobry
Literatura
Aro J., (2020), Trolle Putina. Prawdziwe historie z frontów rosyjskiej wojny informacyjnej, Kraków: Wyd. SQN.
Bartlett J. (2018), Ludzie przeciw technologii. Jak Internet zabija demokrację,
Katowice: Wyd. Sonia Draga.
Bąkowicz K., (2023), Wolność a dezinformacja. O konieczności przyjęcia postawy odpowiedzialnej. Rozważania nad stanem badań, "Studia medioznawcze" t. 24 nr 3 (94), s. 230-245.
Boćkowski D., Dąbrowska-Prokopowska E., Goryń P., Gorynia K. (red.), (2022), Dezinformacja - inspiracja - społeczeństwo. Social Cybersecurity, Białystok: UB.
Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, przeł. B. Wojciszke, Gdańsk 2010.
Cwalina W., Falkowski A. (2005), Marketing polityczny, perspektywa
psychologiczna, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Dobek – Ostrowska Bogusława (red.), (2005) Kampania wyborcza: marketingowe aspekty komunikowania politycznego, Wrocław: UWr.
Dobek-Ostrowska Bogusława, Wiszniowski Robert (2002), Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wrocław: Wydawnictwo Astrum.
Flis J. (2014), Złudzenia wyboru. Społeczne wyobrażenia i instytucjonalne
ramy w wyborach do sejmu i senatu, Kraków: Wydawnictwo UJ.
Flis J., Michalak B., (2019), "Minimalne" manipulacje, czyli konsekwencje polityczne zmiany struktury okręgów wyborczych w wyborach do Sejmu RP, "Decyzje" nr 31, s. 73-90.
Jaskiernia A., (2019), Europejska walka z dezinformacjami i nielegalnymi treściami w sieci. Obrona jakości mediów w Unii Europejskiej i w Radzie Europy, "Studia Medioznawcze" t. 20, nr 4 (79), s. 384-394.
Jeziński M. (2004), Marketing polityczny a procesy akulturacyjne, Toruń:
UMK.
Kacała T., (2015), Dezinformacja i propaganda w kontekście zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa "Przegląd Prawa Konstytucyjnego" nr 2 (24), s. 49-65.
Kepplinger H. (2006), Demontaż polityki w społeczeństwie informacyjnym, Kraków: Wydawnictwo UJ.
Klepka R. (2021), Polityka w krzywym zwierciadle mediów. Stronniczość
polityczna mediów w relacjonowaniu parlamentarnych kampanii wyborczych
w 2015 i 2019 roku, Kraków: Wyd. UP.
Konopka K., (2022), Pandemia dezinformacji. Prawno-psychologiczny punkt widzenia wobec internetowych ruchów antyszczepionkowych i altmedowych, s. 122-141.
Krasowski Robert (2019), O demokracji w Polsce, Warszawa: Wydawnictwo
Czerwone i Czarne.
Leary M., Wywieranie wrażenia na ludziach, przeł. A. Kacmajor i M. Kacmajor, Gdańsk 2004.
Łódzki B., (2017), Fake news- dezinformacja w mediach internetowych i formy jej zwalczania w przestrzeni międzynarodowej, "Polityka i Społeczeństwo" nr 4/15, s. 19-30.
Łódzki B., (2019), Rola big data w kampaniach wyborczych, „Media,
Kultura, Komunikacja Społeczna”, t. 2, nr 15, s. 41–52.
Madryas W. (2016). Manipulacja informacją. Public relations w organizacjach szczególnego ryzyka. Astrum. (fragmenty).
Mazur Marek (2014), Polityka z twarzą. Personalizacja parlamentarnych kampanii wyborczych w Polsce w latach 1993–2011, Katowice: Wydawnictwo
Naukowe UŚ.
Maguś Wojciech (2018), Donald Trump kontra media, „Res Rethorica”, t. 5,
nr 2, s. 14–28.
Mateja M., (2023), Nie taki diabeł straszny, jak go (w telewizji) malują?
Dehumanizacja jako narzędzie dyskredytacji przeciwnika
politycznego na przykładzie Donalda Tuska, "ANNALES
UNIVERSITATIS MARIAE CURIE-SKŁODOWSKA
LUBLIN – POLONIA" vol XXX 2.
Michalak Bartłomiej (2021), Dysproporcjonalność polskich wyborów samorządowych, „Przegląd Prawa Konstytucyjnego”, nr 4 (62), s. 273–285.
Seklecka Aleksandra, (2011), Polityka - media - manipulacja medialna. Przypadek Polski po 1989 roku.
Stasiuk-Krajewska K., (2023), Dezinformacja. Próba ujęcia dyskursywnego, "Media, biznes, kultura" nr 1/14, s. 55-72.
Stelmach J., (2018). Sztuka manipulacji. Wolters Kluwer Polska. (wybrane rozdziały)
Szalkiewicz W., (2014), Praktyki manipulacyjne w polskich kampaniach wyborczych, Kraków" EduLibri.
Wala Ł., (2015). Dezinformacja społeczeństwa realizowana przez media internetowe a jej społeczna akceptacja. Annales. Etyka w życiu gospodarczym vol. 18, nr 1. ss.115-124.
Wachowicz M., (2019). Ujęcie teoretyczne pojęcia dezinformacja, "Wiedza obronna" nr 1-2 (266-267).
Wojtasik W., (2022), Manipulacje wyborcze, Ridero.
Zybertowicz A. (2022), Cyber kontra real. Cywilizacja w techno-pułapce,
Warszawa: Wydawnictwo Nowej Konfederacji.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: