Prowadzony w cyklu: 2022/23Z

Kod ISCED: 0312

Punkty ECTS: 4

Język: polski

Organizowany przez: Wydział Nauk o Polityce i Bezpieczeństwie

Komunikowanie polityczne 2751-PL-S2-2-KP

1. Wprowadzenie

2. Komunikowanie polityczne – pojęcie procesu komunikowania politycznego; uczestnicy procesu komunikowania politycznego; Narzędzie komunikowania politycznego

Dobek-Ostrowska B. (2006), Komunikowanie polityczne i publiczne, s. 162-200.

3. Relacje media – polityka

Schulz W., (2006), Komunikacja polityczna, Kraków: WUJ, s. 11–29.

4. Systemy polityczne a medialne

Hallin D.C, Mancini P, (2007), Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu i porównawczym, Kraków: WUJ, s. 19–87.

5. Mediatyzacja polityki

Stromback J., (2008), Four Phases of Mediatization: An Analysis the Mediatization of Politics. "Press/Politics" nr 13 (3), s. 228-246.

Wojtkowski Ł., (2018), Instytucjonalne i kulturalne podejście od procesu mediatyzacji, "Atheaneum Polskie Studia Politologiczne" nr 57, s. 159-170.

6. Władza w mediach

Street J., (2006), Mass media, polityka, demokracja. Kraków: WUJ, s. 91-127: 128-142.

7. Opinia publiczna, publiczność - jako kategoria definicyjna

Jabłoński A.W. (2004), Opinia publiczna, [w:] Wprowadzenie do nauki o państwie i polityce, (red.) Szmulik B, Żmigrodzki M., Lublin, s. 475-491.
Młyniec E., (2002), Opinia publiczna. Wstęp do teorii, Poznań-Wrocław, s. 41-58.

8. Relacje media - opinia publiczna: Agenda Setting, Torowanie, Ramowanie

Seklecka A., (2017), Rytuały medialne w komunikowaniu masowym, Toruń: UMK, s. 301-370

Semetko H.A., Valkenburg P.M., (2000), Framing European Politics. A Content Analysis of Press and Television News, "Journal of Communiation" nr 50, s. 93-109.

9. Proces tworzenia politycznych wiadomości

Allan S., (2006), Kultura newsów, Kraków: WUJ, s. 202–228.

Seklecka A., (2017), Rytuały medialne w komunikowaniu masowym, s. 121-164.

10. Relacje media - politycy opinia publiczna: Spirala Milczenia

Noelle-Neumann E., (2004), Spirala milczenia, Poznań, s. 21-76.

11. Komunikowanie polityczne w kampaniach wyborczych case studies debat telewizyjnych

Anstead, N., (2015), Television Debate in Parliamentary Democraties, London, http://www.lse.ac.uk/media@lse/documents/MPP/LSE-MPP-Policy-Brief-13-Televised-Election-Debates-in-the-UK.pdf, (odczyt: 4.07.2019)

Płudowski Tomasz, (2008), Komunikacja polityczna w amerykańskich kampaniach wyborczych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, s. 122-134.

12. Media tradycyjne a nowe media

Barllet Jamie, (2018), Ludzie przeciw technologii. Jak internet zabija demokracje, Katowice: Wyd. Sonia Draga, s. 17-44

13. Komunikowanie polityczne w social media

Barllet Jamie, (2018), Ludzie przeciw technologii. Jak internet zabija demokracje, Katowice: Wyd. Sonia Draga, s. 71-102.

Jeziński M., (2011), Po co politykom nowe media? O politycznym istnieniu w wirtualnej przestrzeni, [w:] Jeziński M. (red.), „Nowe media”, nr 2 s. 11.

Zybertowicz A. (2016), Prof. Andrzej Zybertowicz tłumaczy jak internet niszczy demokrację, wywiad „Plus Minus” XI 2016, https://www.rp.pl/Plus-Minus/311249943-Prof-Andrzej-Zybertowicz-tlumaczy-jak-internet-niszczy-liberalna-demokracje.html

14. Komunikowanie polityczne w państwach niedemokratycznych

Street J., (2006), Mass media, polityka, demokracja. Kraków: WUJ, s. 91-109.

15. Kolokwium

W cyklu 2022/23Z:

ZAGADNIENIA
1. Zajęcia organizacyjne
2. Podstawowe pojęcia z zakresu komunikowania politycznego
3-4. Propaganda polityczna
5-6. Kampanie polityczne i wyborcze
7-8. Profesjonalizacja komunikowania politycznego
9-10. Marketing polityczny i wyborczy
11-12. Polityczne public relations
13-14. Reklama polityczna
15. Kolokwium zaliczeniowe

Całkowity nakład pracy studenta

1. Obecność (dopuszczalne dwie nieobecności w trakcie kursu) 2. Aktywność podczas zajęć - mile widziany a wręcz wskazany jest udział słuchaczy w dyskusjach nad prezentowaną problematyką 3. Kolokwium - forma pisemna w postaci 'case studies'

Efekty uczenia się - wiedza

K_W10 Ma wiedzę na temat roli i funkcjonowania mediów masowych we współczesnym społeczeństwie S2A_W10 K_W12 Posiada rozszerzoną wiedzę z zakresu komunikacji społecznej, w tym przede wszystkim technik i narzędzi komunikacji S2A_05; S2A_08

Efekty uczenia się - umiejętności

K_U05 Posiada umiejętność krytycznego myślenia i wybierania trafnych propozycji rozwiązań konkretnych problemów dotyczących struktur i instytucji społecznych i politycznych S2A_U07 K_U06 Potrafi zastosować zdobytą wiedzę oraz kompetencje społeczne w pracy zawodowej oraz w działalności publicznej S2A_U06

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K_K01 Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie, pogłębienia wiedzy i wykształcenia nowych, pogłębionych umiejętności, a także ma świadomość potrzeby rozwoju osobistego. Potrafi także organizować proces uczenia się innych osób S2A_K01; S2A_K06 K_K09 Broni swoich racji i przekonań w sposób kulturalny S2A_K02; S2A_K04

Metody dydaktyczne

Pogadanka, pokaz, metoda seminaryjna, studium przypadku

Metody dydaktyczne eksponujące

- pokaz

Metody dydaktyczne podające

- opowiadanie
- pogadanka
- tekst programowany
- opis

Metody dydaktyczne poszukujące

- ćwiczeniowa

Metody dydaktyczne w kształceniu online

- metody służące prezentacji treści
- metody wymiany i dyskusji

Rodzaj przedmiotu

przedmiot obligatoryjny

Wymagania wstępne

Partycypacja na liście studentów Politologii II r. studiów magisterskich

Koordynatorzy przedmiotu

Wojciech Peszyński

Kryteria oceniania

System punktowy:

1. Aktywność: 0 – 45 punktów (0 – 3 punktów na zajęcia)

2. Kolokwium (w formie case studies) 0 – 45 punktów

3. Nieobecności (2 dopuszczalne), minus 5 punktów za każdą nadprogramową nieobecność

Suma punktów:

0 – 45 niedostateczny

45 – 53 dostateczny

54 – 62 dostateczny plus

63 – 71 dobry

72 – 80 dobry plus

81 – 90 bardzo dobry

Literatura

Allan S. (2006), Kultura newsów, Kraków: UJ.
Dayan D., Katz E., (2008) Wydarzenia medialne. Historia transmitowana
na żywo, Warszawa
Dobek-Ostrowska B., (2006), Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: PWN.
Hallin D.C, Mancini P, (2007), Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu i porównawczym, Kraków: Wyd. UJ.
Jakubowicz K. (2013), Media a demokracja w XXI wieku. Poszukiwanie nowych modeli, Warszawa: Wyd. Poltex.
Kepplinger H.M., (2007), Demontaż polityki w społeczeństwie informacyjnym, Kraków: Wyd. UJ,
Mistewicz E., (2012-2015), Nowe media, nr 1-9.
Młyniec E., (2002), Opinia publiczna. Wstęp do teorii, Poznań-Wrocław
Noelle-Newuman E., (2004), Spirala milczenia, Poznań.
Płudowski T., (2008), Komunikacja polityczna w amerykańskich kampaniach wyborczych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Schulz W., (2006), Komunikacja polityczna, Kraków: Wyd. UJ.
Seklecka A., (2017), Rytuały medialne w komunikowaniu masowym, Toruń: Wyd. UMK.
Semetko H.A., Valkenburg P.M., (2000), Framing European Politics. A Content Analysis of Press and Television News, "Journal of Communiation" nr 50, s. 93-109.
Street J., (2006), Mass media, polityka, demokracja. Kraków: Wyd. UJ.
Wojtkowski Ł., (2012), Mediatyzacja polityki. Amerykańska kampania prezydencka 2008, Toruń: Wydawnictwo UMK.

Serial Borgen (2010, 2011) - I i II sezon https://www.cda.pl/video/55534065

W cyklu 2022/23Z:

Podstawowa:
• Dobek-Ostrowska Bogusława, Komunikowanie polityczne i publiczne: podręcznik akademicki, Wydawnictwo Naukowe PWN 2012.
• Nieć Mateusz, Komunikowanie polityczne w nowoczesnym państwie, Wolters Kluwer Polska 2013.

Uzupełniająca:
• Gala Magdalena, Sfera publiczna i marketing polityczny – język reklamy politycznej jako kryterium jakości dyskursu politycznego, „Zeszyty prasoznawcze” 2018, Vol.61 (1), s. 51-157.
• Galant, Magdalena, Sfera publiczna i marketing polityczny – język reklamy politycznej jako kryterium jakości dyskursu politycznego, „Zeszyty prasoznawcze” 2018 , nr 1 (233), s. 51-65.
• Helfert David L., Political Communication in Action: From Theory to Practice, Boulder: Lynne Rienner Publishers 2018.
• Jędrzejski Łukasz, Państwo i społeczeństwo w Polskiej Kronice Filmowej 1944-1956: obrazy komunikowania politycznego, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej Wydawca 2020.
• Jones‐Carmack Joy, Political Communication Apprehension: Toward Productive Political Discourse Online and Face‐to‐Face, “Journal of Leadership Studies” 2019, Vol. 13 Issue 3, s. 73-78.
• Maguś Wojciech, Profesjonalizacja komunikowania politycznego - analiza wyborów Prezydenta RP w 2015, „Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach” 2017, nr 3606, s. 82-102.
• Podobas Izabela, Public relations jako narzędzie kreowania wizerunku partii politycznych, Difin 2011.
• Rafałowski Wojciech, Czy telewizyjna reklama polityczna może zmienić wizerunek kandydata?, „Studia polityczne” 2021, Vol.49 (3), s. 169-172.
• Rydlewski Grzegorz, Rządzenie w epoce informacji, cyfryzacji i sztucznej inteligencji, Elipsa Dom Wydawniczy i Handlowy 2021.
• Smełka-Leszczyńska Zofia, Usunąć do 30 dni: semiotyka polskich plakatów wyborczych, Wydawnictwo Naukowe "Scholar" 2020.
• Urbanek Grzegorz, Propaganda w mediach ery web 2.0. Przykłady wykorzystania propagandy w filmach internetowych do komunikacji politycznej, „Security, Economy Law” 2017, Vol.4 (XVII), s. 218-239.

Uwagi

W cyklu 2022/23Z:

Warunki zaliczenia:
• Kolokwium zaliczeniowe 14 punktów
• Aktywność na zajęciach 36 pkt (3x 12)
• Prezentacja do przedstawienia na zajęciach: 30 pkt
Łącznie 80 pkt.
Punktacja
51-61% 41-49 3
62-71% 50-57 3+
72-81% 58-65 4
82-91% 66-73 4+
92-100% 74-80 5

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2751-PL-S2-2-KP w USOSweb