Zarządzanie partią polityczną 2751-PL-S2-2-DP-ZPP

K_W07 Zna podstawowe metody i techniki badawcze w zakresie nauk społecznych S1A_W06 K_W12 Ma wiedzę na temat roli i funkcjonowania mediów masowych i komunikacji społecznej we współczesnym społeczeństwie S1A_W07; S1A_W08 K_W14 Posiada podstawową wiedzę z zakresu komunikacji społecznej, w tym z zakresu metod marketingu politycznego i PR S1A_W08

K_U01 Potrafi interpretować zjawiska społeczne, w tym przede wszystkim zjawiska polityczne S1A_U01 K_U02 Potrafi dobrać odpowiednie metody, techniki i narzędzie badawcze do przeprowadzenia prostego projektu badawczego oraz znaleźć lub wytworzyć na podstawie własnego badania, odpowiednie ku dane. S1A_U02; S1A_U04 K_U04 Potrafi analizować i wyjaśniać zachowania jednostki i zachowania zbiorowe w sferze politycznej S1A_U08

K_K02 Pracować w grupie, jako odpowiedzialny członek zespołu S1A_K02 K_K04 Rozumie potrzebę profesjonalnego i etycznego zachowania w pracy zawodowej i działalności publicznej S1A_K03; S1A_K04 K_K07 Jako członek zespołu przygotowującego projekt, uwzględnia prawne, ekonomiczne, społeczne i polityczne aspekty jego realizacji S1A_K05 K_K08 Uzupełnia i udoskonala zdobytą wiedzę i umiejętności, jest otwarty na nowe spojrzenia S1A_K06

- analiza treści przez tekstów obligatoryjnych - dyskusja - indywidualna prezentacja multimedialna - w razie słabego poziomu aktywności studentów lub nie-przygotowania prezentacji, poziom przygotowania na zajęcia zostanie zweryfikowany poprzez kilkuminutowy pisemny sprawdzian

- symulacyjna (gier symulacyjnych)

- tekst programowany
- opis
- opowiadanie
- pogadanka

- projektu
- giełda pomysłów
- ćwiczeniowa
- SWOT

- gry i symulacje

Brodzińska-Mirowska Barbara, Jacuński Michał (2022), Partie polityczne w obliczu kryzysu zaufania społecznego. Perspektywa komunikacyjna

Cwalina Wojciech, Falkowski Andrzej, Marketing polityczny. Perspektywa psychologiczna, Gdańsk: GWP.

Chmaj Marek, Skrzydło Wiesław, System wyborczy Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 2011, Wolters Kluwers.

Dalton Richard J., Farrell David, McAllister Ian, (2011), Political Parties and Democratic Linkage. How Parties Organize Democracy, Oxford: Oxford University.

Dalton Russel J., Wattenberg Paul (red.), Parties without Partisans. Political Change
in Advanced Industrial Democracies, Oxford: Oxford University Press,

Jaśniok Michał, Strategie marketingowe na rynku politycznym, Kraków 2007, Walters Kluwer Polska.

Michalak Bartłomiej, (2008), Partie protestu w Europie Zachodniej. Analiza relewancji politycznej, Toruń: Wyd. Adam Marszałek.

Passarelli Gianluca, (red.), (2015), The Presidentialization of Political Parties: Organizations, Institutions and Leaders , Palgave MacMillan.

Pacześniak Anna, Wincławska Maria, (2018), Leadership in Polish Political Parties, „E-Politikon” nr XXVIII , s. 92-114

Sobolewska-Myślik Katarzyna, (2004), Partie i systemy partyjne na świecie, Warszawa: PWN.

Sobolewska-Myślik Katarzyna, Kosowska-Gąstoł Beata, (2017), Partie politycznych przedsiębiorców – nowy model partii?, “Atheaneum Polskie Studia Politologiczne” nr 55, s. 108-129.

Tomczak Łukasz, (2012), Lewicowe partie polityczne w Polsce. Program, organizacja, strategie, Szczecin: Wyd. Naukowe Usz.

Wojtasik Waldemar, (2022), Manipulacje wyborcze, Warszawa: Wyd. Ridero.

Zullianello Mattia, Larsen Erik Gahner, (2021), Populist parties in European Parliament elections: A
new dataset on left, right and valence populism from 1979 to 2019, „Electoral Studies” nr 71, s. 1-8.

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 2751-PL-S2-2-DP-ZPP w USOSweb