Strategie polityczne – projektowanie i realizacja 2751-PL-S2-2-DP-SP

1. Wprowadzenie
2. Strategia w działalności politycznej - ujęcie teoretyczne
3. Doradztwo polityczne
4-5 Analiza sytuacji wyjściowej
6. Cele i grupy docelowe strategii
7. Pozycjonowanie
8. Strategia programowa
9. Strategia finansowa
10-12. Strategia komunikacyjna (media tradycyjne, social media, event marketing, reklama polityczna, marketing wirusowy i szeptany, storryteling w polityce)
13. Optymalizacja narzędzi promocji
14. Monitoring i ewaluacja strategii
15. Prezentacja projektów

Całkowity nakład pracy studenta

- analiza tekstów obligatoryjnych - analiza artykułów prasowych - realizacja projektu - analiza przypadków - aktywność podczas zajęć - kolokwium końcowe

Efekty uczenia się - wiedza

K_W07 Zna podstawowe metody i techniki badawcze w zakresie nauk społecznych S1A_W06 K_W12 Ma wiedzę na temat roli i funkcjonowania mediów masowych i komunikacji społecznej we współczesnym społeczeństwie S1A_W07; S1A_W08 K_W14 Posiada podstawową wiedzę z zakresu komunikacji społecznej, w tym z zakresu metod marketingu politycznego i PR S1A_W08

Efekty uczenia się - umiejętności

K_U01 Potrafi interpretować zjawiska społeczne, w tym przede wszystkim zjawiska polityczne S1A_U01 K_U02 Potrafi dobrać odpowiednie metody, techniki i narzędzie badawcze do przeprowadzenia prostego projektu badawczego oraz znaleźć lub wytworzyć na podstawie własnego badania, odpowiednie ku dane. S1A_U02; S1A_U04 K_U04 Potrafi analizować i wyjaśniać zachowania jednostki i zachowania zbiorowe w sferze politycznej S1A_U08 K_U05 Posiada umiejętność krytycznego myślenia i wybierania trafnych propozycji rozwiązań konkretnych problemów S1A_U07 K_U06 Potrafi zastosować zdobytą wiedzę oraz kompetencje społeczne w pracy zawodowej oraz w działalności publicznej S1A_U06

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K_K02 Pracować w grupie, jako odpowiedzialny członek zespołu S1A_K02 K_K04 Rozumie potrzebę profesjonalnego i etycznego zachowania w pracy zawodowej i działalności publicznej S1A_K03; S1A_K04 K_K07 Jako członek zespołu przygotowującego projekt, uwzględnia prawne, ekonomiczne, społeczne i polityczne aspekty jego realizacji S1A_K05 K_K08 Uzupełnia i udoskonala zdobytą wiedzę i umiejętności, jest otwarty na nowe spojrzenia S1A_K06

Metody dydaktyczne eksponujące

- pokaz

Metody dydaktyczne podające

- tekst programowany
- pogadanka

Metody dydaktyczne poszukujące

- projektu
- doświadczeń
- ćwiczeniowa
- giełda pomysłów
- SWOT

Metody dydaktyczne w kształceniu online

- metody wymiany i dyskusji
- metody oparte na współpracy

Koordynatorzy przedmiotu

Wojciech Peszyński

Kryteria oceniania

System punktowy:
1. Aktywność: 0 – 45 punktów (0 – 3 punktów na zajęcia)
2. Realizacja projektu zespołowego 0 – 45 punktów
Suma punktów:
0 – 45 niedostateczny
45 – 53 dostateczny
54 – 62 dostateczny plus
63 – 71 dobry
72 – 80 dobry plus
81 – 90 bardzo dobr

Literatura

Cichosz M., (2002), Metody analizy i diagnostyki rynku politycznego, [w:] Jabłoński A. W., Sobkowiak L., Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław: UWr, s. 93-122.

Cwalina W., Falkowski A., (2005), Marketing polityczny. Perspektywa psychologiczna. Gdańsk: GWP

Farrell David, Kolodny Robert, Medvic Steven, (2001) Parties and Campaign Professionals in a Digital Age. Political Consultants in the United States, ‘Press/Politics’ 6(4).

Ferenc Witold, Mrówka Rafał, Wilkos Sylwia, (2004) Komunikacja polityczna. Jak wygrać wybory?, Warszawa: LTW.

Jaśniok Michał, (2007) Strategie marketingowe na rynku politycznym, Kraków : Wolters Kluwers.

Kolanko Michał red., (2022), Game Changer. Za kulisami polityki, Poznań: Wyd. Rebis

Kolczyński Mariusz, (2008), Strategie komunikowania politycznego, Katowice: UŚ, s. 32-43.

Lees-Marshment Jennifer, (2009), Political Marketing. Pronciples and Applications, New York: Routledge.

Maguś Wojciech, (2017), Profesjonalizacja komunikowania politycznego - analiza wyborów Prezydenta RP w 2015 roku [w:] M. Kolczyński (red.), Polskie wybory 2014-2015. Kontekst krajowy i międzynarodowy - przebieg rywalizacji - konsekwencje polityczne, Tom 1, Katowice, s. 82-102;

Maguś Wojciech, (2019), Twitter jako narzędzie dialogu liderów politycznych z otoczeniem, "Zeszyty Prasoznawcze", tom 62 nr 4 (240).

Mazur M., (2004), Marketing polityczny. Studium porównawcze prezydenckich kampanii wyborczych w USA i w Polsce. Warszawa: PWN

Mistewicz E., (2010), Marketing narracyjny. Jak budować historie, które się sprzedają, Gliwice: Helion.

Trzeciak Sergiusz, (2005), Kampania wyborcza. Strategia sukcesu, Warszawa: Zysk i S-ka, s. 137-188.

Skrzypiński Dariusz, (2002), Strategie partii politycznych, [w:] Jabłoński Andrzej W., Sobkowiak Leszek, Marketing polityczny w teorii i praktyce, Wrocław: UWr.

Wojtasik Waldemar, (2022), Manipulacje wyborcze, Ridero.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2751-PL-S2-2-DP-SP w USOSweb