Decydowanie polityczne 2751-PL-S2-2-DP

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z teoretycznymi i praktycznymi aspektami wypracowywania oraz podejmowania decyzji. Podczas zajęć szczegółowo omówione zostaną takie zagadnienia jak: problem i sytuacja decyzyjna, system decyzyjny, ośrodek decyzyjny, implementacja decyzyjna, model racjonalnego wyboru. Podczas zajęć zostaną zaprezentowane i przećwiczone konkretne narzędzia umożliwiające i/lub ułatwiające definiowanie sytuacji problemowych, wykonywanie analizy decyzyjnej oraz dokonywanie na tej podstawie optymalnych wyborów. Poruszane zagadnienia będą rozpatrywane w interdyscyplinarnym ujęciu z perspektywy psychologicznej, ekonomicznej i politologicznej.

Całkowity nakład pracy studenta

1. Godziny realizowane z udziałem nauczycieli: 30 godzin dydaktycznych w semestrze na ćwiczeniach + 15 godz. na wykładach. Dodatkowo student może skorzystać z 1 godz. zegarowej konsultacji dydaktycznych w tygodniu podczas dyżuru oraz krótkich i konkretnych konsultacji mejlowych. 2. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta/słuchacza/uczestnika kursu potrzebny do pomyślnego zaliczenia przedmiotu: Zróżnicowany w zależności od zdolności intelektualnych i organizacyjnych studenta. 3. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa w procesie oceniania. Zróżnicowany w zależności od zdolności intelektualnych i organizacyjnych studenta.

Efekty uczenia się - wiedza

Zdobycie wiedzy na temat mechanizmów i systemów podejmowania decyzji. Poznania najpopularniejszych heurystyk i narzędzi decyzyjnych.

Efekty uczenia się - umiejętności

Identyfikacja problemów w otaczającej studenta przestrzeni osobistej, społecznej i politycznej. Właściwe definiowanie i priorytetowanie sytuacji decyzyjnych. Wyznaczanie celów oraz budowanie strategii. Wybór właściwych narzędzi do analizowania sytuacji problemowej oraz wypracowywania alternatywnych rozwiązań. Umiejętność przeprowadzenia optymalizacji decyzji. Posługiwanie się najpopularniejszymi heurystykami i technikami twórczego rozwiązywania problemów. Posługiwanie się teorią gier jako narzędziem optymizacji decyzji politycznych.

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

Student rozumie potrzebę pogłębienia wiedzy i wykształcenia nowych, umiejętności, w tym twórczego myślenia. Potrafi wypowiadać się na forum publicznym, zabierać głos w dyskusji, bronić swojego stanowiska w obliczu krytycznej polemiki, nabywa umiejętność abstrahowania i krytycznego myślenia. Umie pracować w grupie i buduje zespoły zadaniowe.

Metody dydaktyczne

Indywidualne i grupowe ćwiczenia problemowe ukierunkowane na rozwiązywanie problemów, aktywizacje myślenia kreatywnego. Elementy wprowadzającego wykładu konwersatoryjnego i opisu niezbędnych do przeprowadzenia ćwiczeń założeń teoretycznych i praktycznych warunków wykorzystywanych technik decyzyjnych i metod heurystycznych. Grupowa dyskusja na temat wybranych zagadnień.

Metody dydaktyczne eksponujące

- symulacyjna (gier symulacyjnych)
- pokaz

Metody dydaktyczne podające

- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- opis
- wykład problemowy
- pogadanka

Metody dydaktyczne poszukujące

- SWOT
- ćwiczeniowa
- giełda pomysłów
- stolików eksperckich

Rodzaj przedmiotu

przedmiot obligatoryjny

Wymagania wstępne

Brak.

Koordynatorzy przedmiotu

Łukasz Perlikowski

Kryteria oceniania

Na podstawie aktywnego udziału w dyskusjach, pogadankach, ćwiczeniach i zadaniach odbywających się na zajęciach. Dopuszczalne są 2 nieobecności do dowolnego wykorzystania przez studenta.

Literatura

J.D. Antoszkiewicz, Metody heurystyczne. Twórcze rozwiązywanie problemów, Warszawa 1990.
A. Bodnar, Decyzje polityczne. Elementy teorii, Warszawa 1985.
A. Dixit, B. Nalebuff, Sztuka strategii. Teoria gier w biznesie i życiu prywatnym, Warszawa 2009.
J. Haman, Gry wokół nas. Socjolog i teoria gier, Warszawa 2014.
J.W. Hołubiec, J.W. Mercik, Techniki i tajniki głosowania, Warszawa 1992.
K. Kasianiuk, Gra polityczna w parlamencie. Anatomia zjawiska, Warszawa 2014.
T. Kotarbiński, Traktat o dobrej robocie, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1982.
J. Kozielecki, Psychologiczna teoria decyzji, Warszawa 1977.
G. Lissowski (wprowadzenie i wybór tekstów), Elementy teorii wyboru społecznego, Warszawa 2001.
M. Malawski, H. Sosonowska, A. Wieczorek, Konkurencja i kooperacja. Teoria gier w ekonomii i naukach społecznych, Warszawa 2006.
J.W. Mercik, Siła i oczekiwania. Decyzje grupowe, Warszawa-Wrocław 1999.
Z.J. Pietraś, Decydowanie polityczne, Warszawa-Kraków 1998.
Z.J. Pietraś, Teoria gier jako sposób analizy procesów podejmowania decyzji politycznych, Lublin 1997.
T. Proctor, Twórcze rozwiązywanie problemów, Gdańsk 2002.
D. Ross, Game Theory, in: Stanford Encyclopedia of Philosophy, https://plato.stanford.edu (publikacja dostępna on-line)
G. Rydlewski, Rządowy system decyzyjny w Polsce. Studium politologiczne okresu transformacji, Warszawa 2002.
S. Smith, Techniki pokonywania problemów, Warszawa 2004.
W. Szewczak, Oblicza racjonalności, Toruń 2013.
P.D. Straffin, Teoria gier, Warszawa 2002.
H. Sosnowska (red.), Grupowe podejmowanie decyzji. Elementy teorii, przykłady zastosowań, Warszawa 1999.
T. Tyszka, Decyzje: perspektywa psychologiczna i ekonomiczna, Warszawa 2010.
T. Tyszka, Psychologiczne pułapki oceniania i podejmowania decyzji, Gdańsk 1999.
T. Tyszka, T. Zaleśkiewicz, Racjonalność decyzji. Pewność i ryzyko, Warszawa 2001.
H. Peyton Young, Sprawiedliwy podział, Warszawa 2003.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2751-PL-S2-2-DP w USOSweb