Prawo i postępowanie w sprawie wykroczeń
2751-BW-S1-3-PiPW
Wykład rozpoczynają rozważania dotyczące charakterystyki prawa wykroczeń jako odrębnej gałęzi prawa, rodzajów i ewolucji systemów orzekania w sprawach o wykroczenia, charakterystyki odpowiedzialności za wykroczenia jako opartej na tych samych zasada co odpowiedzialność karna za przestępstwa, rozważanie te uzupełni problematyka coraz większego znaczenia tzw. deliktów administracyjnych, czyli sankcji administracyjno-karnych.
Następnie przejdziemy do części ogólnej kodeksu wykroczeń. W tej sferze w szczególności zajęcia dotyczyć będą przesłanek odpowiedzialności karnej ( ustawa jako źródło normy karnoprawnej, wina ), problematyki znamion czynu zabronionego, typów wykroczeń, zmian przepisów, czasu i miejsca popełnienia czynu zabronionego, problematykę odpowiedzialności za czyny popełnione za granicą, kwestie przedawnienia karalności, wykonania kar i środków karnych. Omawia się także formy stadialne i zjawiskowe wykroczeń, okoliczności uchylające bezprawność oraz winę oraz zbieg wykroczeń i zbieg przepisów. Dalsze rozważania dotyczą kar i środków karnych, dyrektyw wymiaru i wyboru kar i środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie ( zawieszenie kary aresztu ). Akcentuje się przy tym odmienność pewnych rozwiązań przyjętych w prawie wykroczeń, w stosunku do kodeksu karnego, związanych z mniejszą szkodliwością czynów, kwalifikowanych jako wykroczenia. Dalsza część wykładu poświęcona będzie omówieniu wybranych zagadnień z części szczególnej kodeksu wykroczeń: ważniejsze wykroczenia ( np. przeciwko porządkowi publicznemu, mieniu, bezpieczeństwu lub porządkowi w komunikacji ). Następnie wykład zostanie poświęcony problematyce postępowania w sprawach o wykroczenia: ogólne zasady tego postępowania ( charakterystyczne zasadniczo także dla postępowania karnego ), strony postępowania, ich prawa i obowiązki, problematyka tzw. czynności wyjaśniających, rodzaje postępowania w sprawach o wykroczenia, ze szczególnym akcentem na postępowanie nakazowe, przyśpieszone oraz mandatowe.
Całkowity nakład pracy studenta
W ramach przedmiotu "Prawo wykroczeń" student ma do wykonania łącznie 30 godzin pracy, w tym 15 godzin wykładów i 15 godzin ćwiczeń.
1. Wykłady (15 godzin)
Podczas wykładów student zdobywa wiedzę teoretyczną na temat prawa wykroczeń, w tym podstawowych zasad odpowiedzialności za wykroczenia, ewolucji systemów orzekania, charakterystyki różnych rodzajów wykroczeń, przesłanek odpowiedzialności karnej oraz systematyki kodeksu wykroczeń. Zajęcia obejmują również zagadnienia związane z karami i środkami karnymi, a także procedurami postępowania w sprawach o wykroczenia. Student zapoznaje się z praktycznymi aspektami prawa wykroczeń, w tym analizą wybranych wykroczeń oraz postępowań nakazowych, przyspieszonych i mandatowych.
2. Ćwiczenia (15 godzin)
Podczas ćwiczeń student uczestniczy w analizie przypadków oraz rozwiązywaniu kazusów, co pozwala na praktyczne zastosowanie teorii prawa wykroczeń. Ćwiczenia obejmują także dyskusje grupowe oraz rozwiązywanie problemów prawnych związanych z odpowiedzialnością za wykroczenia, wyborem odpowiednich kar i środków karnych, a także analizą procedur postępowania w sprawach o wykroczenia.
3. Praca samodzielna (ok. 15-20 godzin)
Poza zajęciami, student powinien poświęcić dodatkowy czas na naukę w domu, który obejmuje:
Przegląd literatury i materiałów źródłowych, w tym Kodeksu wykroczeń.
Przygotowanie do zajęć, w tym analiza przypadków i kazusów.
Przygotowanie prezentacji oraz prac pisemnych związanych z omawianymi tematami.
Rozwiązywanie dodatkowych ćwiczeń oraz przygotowanie do egzaminu.
Całkowity wkład pracy studenta w przedmiot "Prawo wykroczeń" wynosi około 45-50 godzin, obejmujących zarówno udział w wykładach, ćwiczeniach, jak i samodzielną naukę.
Efekty uczenia się - wiedza
Po ukończeniu przedmiotu student:
Zna podstawowe pojęcia i zasady prawa wykroczeń oraz jego miejsce w systemie prawa.
Potrafi wskazać i opisać rodzaje wykroczeń oraz systemy orzekania w sprawach o wykroczenia.
Rozumie różnice między odpowiedzialnością karną a odpowiedzialnością za wykroczenia oraz zna zasady odpowiedzialności za wykroczenia.
Zna i potrafi interpretować przepisy Kodeksu wykroczeń, w tym przesłanki odpowiedzialności karnej, formy wykroczeń oraz kary i środki karne.
Zna przepisy dotyczące postępowań w sprawach o wykroczenia, w tym postępowania nakazowego, przyspieszonego i mandatowego.
Efekty uczenia się - umiejętności
Po ukończeniu przedmiotu student:
Potrafi analizować przypadki wykroczeń i stosować przepisy prawa wykroczeń do konkretnych sytuacji.
Umie rozwiązywać kazusy związane z odpowiedzialnością za wykroczenia, wyborem kar i środków karnych.
Potrafi przygotować i przedstawić prezentację na temat wybranych kwestii prawa wykroczeń.
Umie ocenić prawidłowość stosowanych środków prawnych w różnych postępowaniach wykroczeniowych.
Potrafi zidentyfikować oraz analizować zagadnienia związane z postępowaniem w sprawach o wykroczenia.
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Po ukończeniu przedmiotu student:
Jest świadomy znaczenia przestrzegania prawa wykroczeń w kontekście porządku społecznego i ochrony interesów publicznych.
Potrafi pracować w grupie, uczestniczyć w dyskusjach i współdziałać w analizie problemów prawnych związanych z wykroczeniami.
Wykazuje postawę odpowiedzialności za przestrzeganie norm prawnych oraz stosowanie prawa w praktyce.
Zrozumiał rolę prawa wykroczeń w zapewnianiu bezpieczeństwa publicznego i porządku prawnego.
Metody dydaktyczne
W ramach przedmiotu "Prawo wykroczeń" zastosowane zostaną następujące metody dydaktyczne:
Wykład – metoda stosowana w celu przekazania teoretycznej wiedzy na temat prawa wykroczeń, jego zasad, systemów orzekania, rodzajów wykroczeń oraz procedur postępowania. Wykład pozwala na zapoznanie studentów z podstawowymi przepisami prawnymi oraz ich interpretacją.
Ćwiczenia praktyczne – analiza kazusów oraz rozwiązywanie konkretnych problemów prawnych związanych z odpowiedzialnością za wykroczenia. Ćwiczenia umożliwiają studentom praktyczne zastosowanie zdobytej wiedzy, rozwijanie umiejętności analitycznych i argumentacyjnych oraz naukę rozwiązywania problemów prawnych w kontekście wykroczeń.
Dyskusje grupowe – prowadzenie debat nad kontrowersyjnymi zagadnieniami prawa wykroczeń, analizowanie wyroków sądowych oraz problemów występujących w praktyce. Dyskusje rozwijają zdolność krytycznego myślenia, argumentacji oraz pozwalają na wymianę poglądów.
Praca indywidualna – rozwiązywanie kazusów, przygotowywanie się do zajęć, analiza literatury przedmiotu oraz przyswajanie materiałów źródłowych, w tym Kodeksu wykroczeń. Praca samodzielna pozwala na utrwalenie zdobytej wiedzy oraz rozwój umiejętności stosowania przepisów prawa w praktyce.
Symulacje postępowań wykroczeniowych – odgrywanie ról uczestników postępowania (np. obrońcy, oskarżyciela, sędziego) w celu lepszego zrozumienia procedur postępowania w sprawach o wykroczenia oraz roli poszczególnych stron w procesie.
Prezentacje – przygotowywanie i prezentowanie tematów związanych z prawem wykroczeń, co rozwija umiejętności publicznego wystąpienia oraz umiejętność formułowania wniosków na podstawie przepisów prawa.
Analiza wyroków sądowych – szczegółowe omawianie przykładów orzeczeń sądowych dotyczących wykroczeń, co pozwala studentom na lepsze zrozumienie praktycznego zastosowania przepisów prawa wykroczeń.
Metody dydaktyczne eksponujące
- pokaz
Metody dydaktyczne podające
- opis
- pogadanka
- tekst programowany
- wykład problemowy
- wykład konwersatoryjny
Metody dydaktyczne poszukujące
- referatu
- panelowa
- ćwiczeniowa
- studium przypadku
Wymagania wstępne
Brak.
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
wykład: egzamin pisemny – odpowiedzi na trzy zagadnienia – dwa związane z prawem materialnym wykroczeń ( zagadnienia części ogólnej k.w. - przesłanki odpwiedzialności karnej za wykroczenia, formy stadialne i zjawiskowe w prawie wykroczeń, kary i środki karne w prawie wykroczeń ), jedno zaś z postępowaniem w sprawach o wykroczenia ( zasady postępowania, czynności wyjaśniajace, tryby szczególne ).
Praktyki zawodowe
Literatura
A. Marek, Prawo wykroczeń ( materialne i procesowe ) Warszawa 2012, T. Bojarski, Prawo wykroczeń. Zarys wykładu, wyd. 4
Bojarski, Radecki, Kodeks wykroczeń. Komentarz, Warszawa 2011
Marek: Prawo wykroczeń (materialne i procesowe), Warszawa 2006
Enerlich i in., Prawo wykroczeń. Tabele, schematy, orzecznictwo., Warszawa 2005
M.Mozgawa (red.), Kodeks wykroczeń, Warszawa 2011
R.A.Stefański, Wykroczenia drogowe, Warszawa 2011
Baza aktów prawnych - LEX
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i
terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: