Genetyczne metody wykorzystywane w laboratoriach kryminalistycznych 2600-GWSA-3-S1
W trakcie wykładów z przedmiotu Genetyczne metody wykorzystywane w laboratoriach kryminalistycznych przedstawione zostaną
szczegółowo następujące zagadnienia:
1. Źródła DNA. Metody izolacji DNA genomowego, mitochondrialnego, plastydowego. Wybór metody w zależności od ilości i rodzaju
dostępnego śladu biologicznego. Izolacja DNA z kości, zębów, włosów, śladów krwi, nasienia. Metody analizy jakości i ilości DNA.
2. Rodzaje polimorfizmów w genomach eukariotycznych zwłaszcza w genomie człowieka w tym polimorfizm pojedynczego nukleotydu
(SNP), minisatelity, mikrosatelity, elementy ruchome zwłaszcza element Alu, polimorfizm mitochondrialnego DNA.
3. Kryteria jakie muszą spełniać markery genetyczne stosowane w ekspertyzie sądowej. Markery obecnie powszechnie wykorzystywane w
identyfikacji osobniczej i badaniu pokrewieństwa np. vWA, FGA, THO1, TPOX.
4. Metody stosowane w przeszłości i obecnie w laboratoriach kryminalistycznych - polimorfizm długości fragmentów restrykcyjnych
(RFLP), hybrydyzacja typu Southern, metody oparte na reakcji PCR (zwłaszcza multipleks PCR i analiza produktów reakcji z wykorzystaniem elektroforezy kapilarnej), sekwencjonowanie DNA, sekwencjonowanie DNA nowego
generacji (NGS).
5. Wybór markerów przydatnych w genetyce sądowej - siła dyskryminacji (PD).
6. Optymalizacja i walidacja metod stosowanych w laboratoriach kryminalistycznych. Wyniki fałszywie pozytywne, wyniki fałszywie
negatywne.
7. Banki profili genetycznych.
8. Badania genetyczne a bliźnięta jednojajowe. Sekwencjonowanie nowej generacji. Chimery genetyczne. Badanie epigenomu.
9. Identyfikacja genetyczna roślin, zwierząt, bakterii. ITS rRNA, genom plastydowy, genom mitochondrialny, metoda RAPD, elektroforeza
w pulsacyjnym polu elektrycznym.
W trakcie laboratorium studenci pracując w 2-3 osobowych zespołach pod nadzorem prowadzącego przeprowadzą następujące
doświadczenia:
1. Izolacja DNA genomowego z wymazów pobranych w jamie ustnej. Izolacja DNA mitochondrialnego. Analiza jakości i ilości DNA
poprzez elektroforezę w żelach agarozowych i pomiar spektrofotometryczny. Ocena przydatności uzyskanych preparatów DNA do
dalszych analiz.
2. Identyfikacja płci człowieka metodą PCR.
3. Analiza polimorfizmu SNP (C/T) w genie TCF7L2 metodą PCR-RFLP (PCR i trawienie restrykcyjne uzyskanych produktów PCR) oraz
metodą allelo-specyficznego PCR (ASP).
4. Profilowanie DNA autosomalnych loci STR (polimorfizm mikrosatelitarny) metodą multipleks PCR.
5. Analiza polimorfizmów mitochondrialnego DNA regiony HV1, HV2.
6. Analiza i omówienie uzyskanych wyników. Dyskusja.
7. Klasyczne metody genetyczne.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
- pogadanka
Metody dydaktyczne poszukujące
- obserwacji
- doświadczeń
- ćwiczeniowa
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Zaliczenie wykładów: test w formie pytań otwartych, opisowych na ocenę.
Zaliczenie uwzględnia wymienione powyżej efekty kształcenia (K_W02, K_W04, K_W05, K_W06).
Kryteria ocen:
100-92% bardzo dobry (5,0)
91-82% dobry plus (4,5)
81-72% dobry (4,0)
71-62% dostateczny plus (3,5)
61-55% dostateczny (3,0)
54-0% niedostateczny (2,0)
Zaliczenie laboratoriów: pisemne kolokwium końcowe składające się z pytań o charakterze otwartym na ocenę. Konieczne jest uzyskanie
oceny pozytywnej z końcowego kolokwium. Kolokwium uwzględnia wymienione powyżej efekty kształcenia (K_W02, K_W06, K_U02,
K_U06, K_U10).
W trakcie semestru ocena aktywności studentów (K_K07, K_K08, K_K09) w czasie zajęć.
Ocena końcowa stanowi średnią ważoną uzyskanych ocen. Ocena z kolokwium końcowego to 70% oceny końcowej, 30% stanowią
pozostałe oceny: do 3,39 – dostateczny, 3,40-3,74 – dostateczny plus, 3,75-4,19 – dobry, 4,20-4,50 – dobry plus, powyżej 4,50 – bardzo
dobry.
Praktyki zawodowe
Program kształcenia nie przewiduje praktyk zawodowych.
Literatura
Literatura podstawowa:
Bal J. (red), Biologia molekularna w medycynie. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2013.
Branicki W., Kupiec T., Wolańska-Nowak P., Badania DNA dla celów sądowych. IES, Kraków, 2008.
Butler J.M., Fundamentals of forensic DNA typing. Academic Pr Inc, 2009.
Lewandowska Ronnegren A., Techniki laboratoryjne w biologii molekularnej. Wydawnictwo MedPharm Polska, Wrocław, 2018.
Instrukcje do ćwiczeń.
Literatura dodatkowa:
Sołtyszewski I. (red), Badania kryminalistyczne, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn, 2007.
Brown T.A., Genomy. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2009.
Spólnicka M., Polimorfizm STR niekodującego regionu genu ludzkiego hormonu wzrostu i jego wykorzystanie w identyfikacji osobniczej.
Wydawnictwo Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego KGP, Warszawa, 2009.
Wybrane publikacje z czasopisma Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii
http://www.amsik.pl/ oraz z czasopisma Problemy Współczesnej Kryminalistyki https://kryminalistyka.pl/pwk/
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: