Biofizyka 2600-AW-BFZ-1-S1

Biofizyka zajmuje się badaniem praw fizycznych i fizykochemicznych w układach ożywionych. Student rozpoczynający kurs „Biofizyczne podstawy technik diagnostycznych” musi znać podstawowe pojęcia i prawa fizyczne i wykazywać chęć ich zastosowania. Zajęcia te obejmują elementy biofizyki, organizmów, narządów, komórek oraz biofizykę na poziomie molekularnym. Student zapoznaje się z wykorzystaniem metod fizycznych w badaniach biologicznych oraz z możliwościami wykorzystania zjawisk biofizycznych w nowoczesnych rozwiązaniach diagnostycznych. W czasie ćwiczeń ma możliwość obserwacji na żywo zjawisk bioelektrycznych w komórkach nerwowych; poznaje zasady działania różnych metod elektrofizjologicznych w diagnostyce zwierząt. Przybliżone mu zostają w sposób praktyczny zasady działania biofizycznych metod obrazowych oraz ich zastosowanie w weterynarii. Poznaje zasady modelowania na poziomie molekularnym. Student zapoznaje się z biofizycznym aspektem popularnych metod diagnostycznych i z wpływem czynników fizycznych na analizę.

Całkowity nakład pracy studenta

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli (30 godz): - udział w wykładach - 15 h - udział w ćwiczeniach - 15 h Dopuszcza się możliwość przeprowadzenia wykładów w modelu on-line, jeśli wymagać tego będą przepisy nadrzędne Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta (20 godz): - wstępne przygotowanie teoretyczne do ćwiczeń - 3 godz - przygotowanie raportów z zajęć – 10 godz - przygotowanie do zaliczenia wykładu - 7 godz Łącznie 50 godz.

Efekty uczenia się - wiedza

Student: W1 - rozumie i opisuje podstawowe zjawiska fizyczne zachodzące w układach nieożywionych oraz żywych organizmach, (K_W01) W2 - wskazuje zjawiska biofizyczne wykorzystywane w nowoczesnych rozwiązaniach technicznych i diagnostycznych, (K_W03) W3 – rozumie fizyczne aspekty metod analitycznych wykorzystywanych w diagnostyce weterynaryjnej (K_W08) W4 - zna wybrane diagnostyczne metody fizyczne i ich zastosowanie w badaniach stanu zdrowia zwierząt (K_W11) W5 – rozumie zasady posługiwania się aparaturą wykorzystującą zjawiska biofizyczne (K_W15) W6 - wie jak opracować wyniki doświadczeń z wykorzystaniem metod statystycznych, (K_W16, K_W17

Efekty uczenia się - umiejętności

Student: U1 - dobiera metodę i aparaturę do przeprowadzenia pomiarów diagnostycznych, (K_U01) U2 - wykorzystuje komputer do rejestracji danych, ich analizy, opracowywania wyników i prezentacji wniosków, (K_U04) U3 – przygotowuje stanowisko laboratoryjne do przeprowadzenia analiz biofizycznych, (K_U02) U4 – potrafi przygotować materiał biologiczny do rejestracji zjawisk biofizycznych, (K_U03) U5 - analizuje i ocenia krytycznie uzyskane wyniki w doświadczeniach, poszukuje przyczyn błędów, porównuje uzyskane wyniki z danymi z fachowej literatury, (K_U07) U6 - sporządza opisy przeprowadzonych analiz (K_U09) U7 – prezentuje najnowsze osiągnięcia z zakresu biofizyki wykorzystywane w diagnostyce oraz wyjaśnia etyczne i społeczne konsekwencje tych odkryć i ich ewentualnego powszechnego za-stosowania (K_U13) U9 - potrafi pracować w zespole, wykazuje inicjatywę w organizowaniu pracy zespołu w celu wykonania zadania, planuje działania dla osiągnięcia celu, (K_U11)

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

Student: K1 - rozumie konieczność ciągłego kształcenia w celu podążania za rozwojem nowoczesnych technologii stosowanych w diagnostyce weterynaryjnej, (K_K05) K2 - ocenia krytycznie informacje pochodzące z różnych źródeł na temat funkcjonowania organizmów oraz wykorzystania rozwiązań technologicznych, (K_K02) K3 - posługuje się sprzętem w sposób zgodny z instrukcjami, jest świadomy, że tylko prawidłowe posługiwanie się aparaturą zapewnia uzyskanie wiarygodnych wyników oraz pozwala na bezpieczne przeprowadzenie analiz, (K_K03) K4 – jest gotów do przestrzegania norm i zasad zawodowych i uwzględnia etyczne aspekty pracy analityka weterynaryjnego (K_01, K_06, K_07)

Metody dydaktyczne

Wykład: Wykład informacyjny, opis, pogadanka z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych. Ćwiczenia laboratoryjne: Ćwiczenia laboratoryjne z wykorzystaniem specjalistycznej aparatury pomiarowej; doświadczenia w formie demonstracyjnej; praca z wykorzystaniem specjalistycznych programów komputerowych

Metody dydaktyczne eksponujące

- pokaz
- symulacyjna (gier symulacyjnych)

Metody dydaktyczne podające

- opowiadanie
- wykład informacyjny (konwencjonalny)

Metody dydaktyczne poszukujące

- ćwiczeniowa
- laboratoryjna

Rodzaj przedmiotu

przedmiot obligatoryjny

Wymagania wstępne

Wiedza z zakresu fizyki na poziomie szkoły średniej

Koordynatorzy przedmiotu

Milena Jankowska

Kryteria oceniania

Wykład: Obecność na wykładach jest obowiązkowa, dopuszczalne są 2 nieobecności w trakcie semestru. Zaliczenie wykładu odbywa się na podstawie pisemnego kolokwium. Kolokwium składa się z 30 pytań zamkniętych jednokrotnego wyboru. Maksymalna ilość punktów do uzyskania: 30 Kryteria oceniania: ocena dostateczna: 60-70% maksymalnej liczby punktów (18-21 pkt), ocena dostateczna plus: 71-80% maksymalnej liczby punktów (22-24 pkt) ocena dobra: 81-87% maksymalnej liczby punktów (25-26 pkt) ocena dobry plus: 88-94% maksymalnej liczby punktów (27-28 pkt) ocena bardzo dobra: powyżej 94% maksymalnej liczby punktów (29-30 pkt) Istnieje możliwość jednorazowego podejścia do poprawy zaliczenia, które odbywa się na jednakowych zasadach jak kolokwium zaliczeniowe. Ocena z wykładów jest średnią oceną z kolokwium zaliczeniowego i kolokwium poprawkowego. Ocena może zostać podniesiona o 0,5 za wyjątkowo aktywny udział na wykładach lub aktywność dodatkową (np. udział w wydarzeniach z zaproszonymi gośćmi) Laboratorium: Na ocenę końcową z laboratoriów składają się następujące elementy:

- zaliczenie na ocenę przygotowywanych przez studentów raportów - kolokwium końcowe. Kolokwium składa się z pytań otwartych i pytań zamkniętych. Pytania otwarte oceniane są na 2 pkt, pytania zamknięte na 1 pkt. Kryteria oceniania kolokwium ocena dostateczna: 60-70% maksymalnej liczby punktów, ocena dostateczna plus: 71-80% maksymalnej liczby punktów ocena dobra: 81-87% maksymalnej liczby punktów ocena dobry plus: 88-94% maksymalnej liczby punktów ocena bardzo dobra: powyżej 94% maksymalnej liczby punktów. Uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń uwarunkowane jest zaliczeniem kolokwium końcowego. Możliwe jest jednokrotne podejście do poprawy kolokwium, które odbywa się na tych samych zasadach, co kolokwium zaliczeniowe. Ocena końcowa (OK) wystawiana jest na podstawie poniższego równania: OK = (średnia ocen z raportów i prezentacji + średnia ocen z kolokwium zaliczeniowego i kolokwium poprawkowego) / 2 W zakresie kompetencji społecznych oceniana jest aktywność studenta na zajęciach i jego zaangażowanie oraz praca zespołowa. Prowadzący na podstawie oceny kompetencji społecznych może podnieć ocenę końcową o 0,5 stopnia. Dopuszcza się przeprowadzanie kolokwiów w formie zdalnej na platformie TEAMS- w zależności od sytuacji epidemicznej. Ocena końcowa wystawiana jest według skali: 2,9-3,49 – dostateczny; 3,50-3,83 – dostateczny plus; 3,84-4,16 – dobry; 4,17-4,50 – dobry plus; 4,51-5,0 – bardzo dobry.

Literatura

Literatura podstawowa: Wybrane zagadnienia z:

W. Moebs et al., Fizyka dla szkół wyższych. Tom 1, OpenStax Poland, 2018: https://openstax.pl/podreczniki?q=fizyka+tom+1 W. Moebs et al., Fizyka dla szkół wyższych. Tom 2, OpenStax Poland, 2018: https://openstax.pl/podreczniki?q=fizyka+tom+2 W. Moebs et al., Fizyka dla szkół wyższych. Tom 3, OpenStax Poland, 2018: https://openstax.pl/podreczniki?q=fizyka+tom+3 F. Jaroszyk (red.). Biofizyka. Wyd. Lekarskie PZWL, W-wa 2008. Z. Józwiak, G. Bartosz (red.). Biofizyka. Wybrane zagadnienia wraz z ćwiczeniami. Wyd. PWN, W-wa 2005. S. Przestalski. ELEMENTY FIZYKI BIOFIZYKI I AGROFIZYKI. Wyd. Uniw. Wrocławskiego 2009 W zapleczu sali ćwiczeń dostępny jest zestaw podręczników, z którego można korzystać w czasie ćwiczeń - po uzgodnieniu z każdą osobą prowadzącą.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2600-AW-BFZ-1-S1 w USOSweb