Gramatyka opisowa języka niemieckiego 2512-s1GER1L-GOP-W
W ramach przedmiotu ‚gramatyka opisowa języka niemieckiego‘ omawiane są kolejno subsystemy języka: fonetyczny/fonologiczny, morfologiczny i syntaktyczny. Kolejność prezentacji odpowiada hierarchicznej budowie języka: wykład zaczyna się od najprostszych elementów systemu językowego, a kończy omówieniem struktur najbardziej złożonych. Zakłada się z jednej strony, że ‘gramatyka opisowa’ stanowi teoretyczną podbudowę praktycznych ćwiczeń językowych na pierwszym roku studiów, a z drugiej strony, że opis teoretyczny systemu fonologicznego przedstawiany w ramach przedmiotu ‘gramatyka opisowa’ będzie uzupełniany fonetyką praktyczną na zajęciach ‘praktyczna nauka języka niemieckiego’ oraz w ramach przedmiotu ‘wstęp do językoznawstwa’.
W ‘gramatyce opisowej języka niemieckiego’ uwzględniane są komponenty deskryptywne, normatywne i praktyczne, przy czym ten ostatni komponent rozumiany jest jako praktyczne zastosowanie reguł gramatyki w komunikacji, wykorzystanie metajęzyka do opisu zjawisk językowych oraz jako elementy gramatyki kontrastywnej.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student
1. ma podstawową wiedzę o języku/ językach danego obszaru kulturowego
2. zna gramatykę, leksykę i sposób zapisu właściwy dla danego języka/ języków
w stopniu pozwalającym na kontynuowanie kształcenia
3. ma podstawową wiedzę z zakresu językoznawstwa
4. ma wiedzę o podstawowej terminologii i metodologii badań w dziedzinie filologii
5. potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi, paradygmatami właściwymi dla filologii
6. ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju
Kryteria oceniania
Egzamin
Ocenie podlegają efekty kształcenia:
K_W01, K_W02, K_W03, K_W07, K_U06, K_K01.
Literatura
• Z. Berdychowska, Polsko-niemiecka terminologia gramatyczna. Kraków 1996.
• K.D. Bünting, D. Ader, Grammatik auf einen Blick, Chur 1991.
• R. Conrad, Kleines Wörterbuch sprachwissenschaftlicher Termini, Leipzig 1975.
• J.A. Czochralski, Gramatyka niemiecka dla Polaków, Warszawa 1990.
• J.A. Czochralski, Verbalaspekt und Tempussystem im Deutschen und Polnischen. Eine konfrontative Darstellung., Warszawa 1975.
• Duden. Grammatik der deutschen Gegenwartssprache. Bd. 4, bearbeitet von G. Drosdowski u.a., Mannheim 1984.
• Duden. Richtiges und gutes Deutsch. Wörterbuch der grammatischen Zweifelsfälle. Bd. 9, bearbeitet von D. Berger, G. Drosdowski u.a., Mannheim 2005.
• U. Engel, Deutsche Grammatik. Heidelberg 1988.
• G. Helbig, J.Buscha, Deutsche Grammatik, Ein Handbuch für den Ausländerunterricht, Leipzig 1984.
• G. Helbig, W. Schenkel, Wörterbuch zur Valenz und Distribution deutscher Verben, Leipzig 1975.
• W. Jung, G. Starke, Grammatik der deutschen Sprache. Leipzig 1982.
• H. Koch, Ch. Koch, M. Posor, Lehr- und Übungsbuch zur deutschen Grammatik, Lexikologie und Wortbildung, Toruń 1979.
• Kleine Enzyklopädie. Die deutsche Sprache. 2 Bde. Leipzig 1969.
• N. Morciniec, L. Cirko, R. Ziobro, Słownik walencyjny czasowników niemieckich i polskich. Wörterbuch zur Valenz deutscher und polnischer Verben, Wrocław 1995.S
• H.-H. Wängler, Atlas deutscher Sprachlaute. Berlin 1976.
• Wörterbuch der deutschen Aussprache. Autorenkollektiv. Leipzig 1974.
Literatura dostępna jest w bibliotece UMK.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: