Historia języka serbskiego 2511-s1BAL3Z-HJS

Na kursie omawiane są następujące bloki tematyczne:

1. Wprowadzenie do dziejów języka serbsko-chorwackiego:
a) typologia genetyczna języka serbskiego,
b) okres wspólnoty prasłowiańskiej i jej rozpad,
c) okres południowosłowiańskiej wspólnoty językowej, głów-ne cechy językowe okresu wspólnoty,
d) rozpad południowosłowiańskiej wspólnoty językowej, podstawowe cechy językowe grupy zachodniopołudniowo- oraz wschodnio-południowosłowiańskiej,
d) kształtowanie się dialektów czakawskiego, kajkawskiego i sztokawskiego,
e) migracja ludności i mieszanie się dialektów,

2. Dzieje języków literackich Serbów (z elementami porównawczymi z językiem chorwackim):
a) język staro-cerkiewno-słowiański jako pierwszy język literacki:
- redakcja serbska, podstawowe cechy językowe, najważniejsze zabytki piśmiennicze, cyrylica i pierwsze reformy orto-grafii. Redakcja serbska a redakcja chorwacka,
b) dialekt sztokawski, kajkawski i czakawski w funkcji języka literackiego:
- cykl zabytków sztokawskich cyrylickich do połowy XV w., podstawowe cechy językowe zabytków piśmienniczych,
- cykl sztokawskich zabytków dubrownickich do XVIII w. (w tym dubrownicka literatura renesansowa), podstawowe cechy językowe,
- język literacki na ziemiach serbskich do XVIII w. – „ruskoslovenski” język literacki, „slavenosrpski” język literacki, prekursorzy Vuka Karadżicia,
- dialekt czakawski i kajkawski w funkcji języków literackich: cykl zabytków czakawskich do XVI w. (w tym dalmatyńska literatura renesansowa), cykl zabytków kajkawskich do początku XIX w. (w tym działalność kręgu ozaljskiego,
- reformy językowe i działalność Vuka Karadżicia. Vukowcy w Chorwacji. Reformy Karadzicia a reformy Ljudevita Gaja,
- umowa wiedeńska – założenia, sygnutariusze, znaczenie umowy

3. Sytuacja językowa w byłej Jugosławii:
a) sytuacja językowa w czasie II wojny światowej – polityka językowa w NDH,
b) sytuacja językowa po II wojnie światowej – umowa językowa w Nowym Sadzie,
c) „chorwacka wiosna” i jej postulaty językowe,
d) oficjalny rozpad języka serbsko-chorwackiego,
e) podstawowe morfologiczne, syntaktyczne, fonologiczne i leksykalne różnice między standardowymi językami serbskim i chorwackim,
f) język bośniacki i jego cechy,
g) kształtowanie się języka czarnogórskiego jako języka oficjalnego, jego cechy,
h) najnowsze tendencje i ideologie językowe, np. deklaracja o wspólnym języku.

4. Podstawy dialektologii języka serbskiego i chorwackiego:
a) dialekt czakawski – rozmieszczenie oraz podstawowe cechy dialektu,
b) dialekt kajkawski – rozmieszczenie oraz podstawowe cechy dialektu,
c) dialekt sztokawski – rozmieszczenie oraz podstawowe cechy dialektu.