Balbutologopedia 2500-PO-2Z-BALBUT

Balbutologopedia jest to przedmiot o jąkaniu i o problemach osób jąkających się. Tematyką zajęć są:
1. Pojęcie jąkania, definicje jąkania i inne terminy związane
z jąkaniem;
2. Diagnoza jąkania (diagnoza dzieci, młodzieży i dorosłych osób jąkających się;
3. Sytuacje trudne dla osób jąkających się (dla dzieci, młodzieży i dorosłych osób);
4. Specyficzne problemy osób jąkających się (reakcje osób jąkających się, rodziny, otoczenia);
5. Terapia osób jąkających się (terapia indywidualna, terapia grupowa; terapia logopedyczna, terapia z wykorzystaniem elementów psychoterapii);
7. Metody terapii osób jąkających się;
5. Prezentacja indywidualnych przypadków jąkania się;
8. Przedstawienie problemów wychowawczych dzieci jąkających się;
9. Praktyczne ćwiczenia wspomagające terapię logopedyczną;
10. Formy pomocy osobom jąkającym się.

Całkowity nakład pracy studenta

3 pkt ECTS 30 godz. czynnego udziału w zajęciach - 1 ECST Konsultacje indywidualne i konsultacje grupowe (w tym zalecany udział w spotkaniach Klubu Osób Jąkających się, konferencjach, zjazdach, turnusach) - 1 ECTS Praca własna (literatura tematu, przygotowanie się do egzaminu i egzamin) - 1 ECS

Efekty uczenia się - wiedza

EUS_W01; EUS_W02; EUS_W03 1. Zna i rozumie podstawową terminologię z logopedii z tematyki jąkania oraz diagnozy i terapii osób z jąkaniem oraz potrafi się nią posługiwać; 2. Zna problemy osób jąkających się; 3. Ma elementarną wiedzę o Balbutologopedii i jej miejscu w systemie nauk oraz jej związkach z innymi dyscyplinami naukowymi; 4. Ma znaczną wiedzę na temat periodyzacji tematu wraz z najnowszą literaturą z zakresu Balbutologopedii; 5. Zna aktualne formy pomocy osobom jąkającym się; 6. Ma wiedzę na temat pomocy rodzicom dzieci jąkających się. 7. Ma wiedzę o metodach terapii osób z jąkaniem (dzieci jąkających się, młodzieży i dorosłych osób); 8. Zna możliwe działania profilaktyczne z zakresu zaburzeń mowy.

Efekty uczenia się - umiejętności

EUS_U01; EUS_U02; EUS_U03; K_U03; K_U04; K_U17; K_U18; K_U19 1. Rozpoznaje jąkanie jako zaburzenie mowy; 2. Dokonuje diagnozy jąkania u dzieci, młodzieży i dorosłych osób; 3. Posiada umiejętność terapii osób jąkających się; 4. Umie korzystać z różnego rodzaju metod i technik; terapeutycznych oraz form pomocy osobom jąkającym się; 5. Potrafi wykorzystywać poznaną wiedzę z zakresu komunikacji międzyludzkiej w terapii; 6. Posiada umiejętność zrozumienia mechanizmów trudności w mówieniu i potrafi te zjawiska wyjaśniać osobom jąkającym się (jak również ich rodzicom); 7. Potrafi indywidualizować terapię osób jąkających się; 8. Posiada umiejętność prowadzenia zarówno indywidualnej, jak i grupowej.

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

EUS_K01; EUS_K02; EUS_K03; K_K04; K_K05; K_K06 1. Ma świadomość problemu jąkania i problemów osób jąkających się w życiu społecznym; 2. Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się w zakresie metod i technik terapeutycznych oraz samodoskonali się w umiejętnościach terapeutycznych. Wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia; 3. Jest świadom złożoności jąkania i terapii osób z jąkaniem; 4. Docenia znaczenie profilaktyki, publikacji z tematyki jąkania i podejmuje aktywne działania w tych obszarach; 5. Jest zdolny do refleksji na tematy etyczne i przestrzegania zasad etyki zawodowej. 6. Potrafi współpracować ze specjalistami, dzieli się wiedzą i swoim doświadczeniem.

Metody dydaktyczne

Poniżej są zaznaczone metody dydaktyczne:

Metody dydaktyczne eksponujące

- inscenizacja
- drama
- pokaz

Metody dydaktyczne podające

- opis
- opowiadanie
- pogadanka
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy
- wykład informacyjny (konwencjonalny)

Metody dydaktyczne poszukujące

- referatu
- giełda pomysłów
- doświadczeń
- sytuacyjna
- obserwacji
- laboratoryjna
- biograficzna
- ćwiczeniowa
- studium przypadku
- klasyczna metoda problemowa

Rodzaj przedmiotu

przedmiot obligatoryjny

Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza z zakresu logopedii ze szczególnym uwzględnieniem komunikacji międzyludzkiej.

Koordynatorzy przedmiotu

Joanna Kulwicka-Kamińska
Karina Szafrańska

Kryteria oceniania

1. Aktywność na zajęciach;
2. Egzamin ustny sprawdzający efekty kształcenia założone dla przedmiotu. Listy zagadnień egzaminacyjnych są przygotowywane
i przechowywane przez egzaminatorów. Każdy student odpowiada na minimum 3 pytania.

Literatura

1. Adamczyk Bogdan(1999) „Jąkanie jako góra lodowa” w: Logopedia nr 25;
2.Adamczyk Bogdan, Terapia jąkania dla ubogich ale chętnych,
„ Logopedia” , t. 26, s. 15-26.3;
3..Adamczyk Bogdan „Trening i psychoterapia w metodzie „Echo” w: Logopedia nr 10;
4.Adamczyk Bogdan „Zakład Fizyki Stosowanej Instytut Fizyki UMCS 40 lat badań nad jąkaniem” w: Logopedia nr 23;
5.Arutiunian Lilii „Problemy patologicznego podłoża jąkania” w: Logopedia nr 24.6;
6. Balejko A. (1994), Jak usuwać wady wymowy, Białystok;
7.Beier Wolfgang (1997)„Pozytywne myślenie” Wydawnictwo Bellona, Warszawa;
8.Bochniarz Antoni „Nie tylko jąkanie”;
9.Bochniarz A.(1999), Różne oblicza jąkania, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes”;
10.Bochniarz A (2000), Uwolnij się od jąkania, Żory, Gabinet Logopedyczny „Demostenes”;
11.Bogdanowicz Marta(1989) „Metoda dobrego startu”. Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa;
12.Bogdanowicz Marta, Kisiel Bożena, Przasnyska Maria (1992) „Metoda Weroniki Sherborne” Wydawnictwo Szkolne
i Pedagogiczne, Warszawa;
13. Byrne Rene’e „Pomówmy o zacinaniu”(1989), Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa;
14. Carl W. Delii Jr.(2008) - Terapia jąkania u dzieci w młodszym wieku szkolnym, (przekł. z ang. Jankowska Szafarska);
15.Chęciek M. (1997), Etapy terapii w zmodyfikowanym programie psychofizjologicznej terapii jąkania się, „Logopedia”, t. 24, s.41-60;
16.Chęciek M. (2007) „Jąkanie” Diagnoza- terapia program. Impuls - 2007;
17.Chęciek M.(2001), Kwestionariusz Cooperów do oceny jąkania. Zarys terapii. Zmodyfikowany program psychofizjologicznej terapii jąkających się. Podręcznik, Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR” , s. 19-65;
18. Elco de Geus (2013). Czasami po prostu się jąkam. Katowice.
19.Engiel Z. „Próba opracowania systemu ćwiczeń logopedycznych w rehabilitacji jąkania” w: Zagadnienia Wychowawcze a Zdrowie Psychiczne 1977, nr 3;
20. Guitar B., Conture E. G.(2012) Dziecko, które się jąka. Informacje dla pediatry. Katowice.
21.Holistyczne aspekty logopedycznej terapii jąkających się. Red. Minczakiewicz Elżbieta, Wyd. naukowe AP w Krakowie;
22.Carl W. Delii Jr.(2008) - Terapia jąkania u dzieci w młodszym wieku szkolnym, (przekł. z ang. Jankowska Szafarska);
23.Jampolsky Lee (1992)„Leczenie uzależnionego umysłu”. Agencja Wydawnicza Jacek Santorski, Warszawa;
24.Janeczko Maria, Lewandowska Hanna (1987) „Terapia jąkania prowadzona metodą kompleksową” w: Materiały dydaktyczne dla logopedów, Warszawa 9-54;
25.Kamińska Dorota (2006)„Wspomaganie płynności mowy dziecka- profilaktyka, diagnoza i terapia jąkania wczesnodziecięcego” Impuls;
26.Kostecka W.(2000) „Dziecko i jąkanie: poradnik dla rodziców, nauczycieli i logopedów”, Lublin, PTL Zarząd Główny;
27.Minczakiewicz E. „Samoakceptacja u dorastającej, jąkającej się młodzieży i jej implikacje społeczne” „Rocznik Komisji Nauk Pedagogicznych” 1999, T. LII, s.. 93 - 109;
28.Lichuta E. J. (2008)„Profilaktyka jąkania i niepłynność mówienia” HARMONIA;
29.„Logopedia” - Uniwersytet Opolski 1999r;
30.Pokojska Gertruda „Aurelia Rozentalowa - Wspomnienia” w: Logopedia nr 21;
31.Popiół Franciszek „Obserwacja nad stanem psychicznym jąkającego się przed zgłoszeniem się do poradni i w okresie terapii rewalidacyjnej” w: Szkoła Specjalna nr 20, 1959;
32.„Programowanie neurolingwistyczne”(1996) , Wydawnictwo - Medium;
33.Rozentalowa Aurelia „O logorytmice” w: Logopedia nr 10, 1971;
33.Rozentalowa Aurelia „Z toruńskiej praktyki reedukacji jąkających się” w: Szkoła Specjalna nr 2, 1962r;
34.Van Riper Charles „Ostatnie przemyślenia o jąkaniu” w: Final Thoughts Stuttering - Jurnal of Fluency Dosorders 15/1990 /317;
35. Sobocińska Róża (2012). Roz. 18. Dobór metody w terapii osób jąkających się. w: Logopedia. Wybrane aspekty historii, teorii i praktyki. Pod red. Milewski Stanisław, Kaczorowska-Bray Katarzyna.
Wydawnictwo:Harmonia.
36. Sobocińska Róża „O zaletach grupowej terapii osób jąkających się na turnusach rehabilitacyjnych w: Wychowanie na co dzień nr 12 (195)2009;
37.Sobocińska Róża „Terapia logopedyczna a problemy wychowawcze w rodzinie” - w: Wychowanie na co dzień” - 2009
nr 3;
38.Sobocińska Róża „Dlaczego pomoc logopedy jest ważna?” - artykuł w miesięczniku: Wychowanie na co dzień - marzec 2008;
39.Sobocińska Róża „22 października - ważny dzień dla jąkających się.” W: LOGOPEDA - czasopismo internetowe nr 2 (3) 2006;
40.Stawikowska Halina „Poglądy na istotę jąkania w literaturze zachodniej” Lublin 1993 - praca dyplomowa - maszynopis. Zakład Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego UMCS;
41.Szamburski K., Analiza patomechanizmu powstawania jąkania a program terapii, „Logopedia” 1999, t. 26, s. 195-213;
42.Szamburski Krzysztof „Nerwica Jąkania - inny sposób spojrzenia na problem niepłynności mówienia” w: Logopedia nr 23;
43.Tarkowski Z., Jąkanie (1999) Warszawa;
44.Tarkowski Zbigniew(1992) „Jąkanie wczesnodziecięce”, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa;
45.Tarkowski Z., Jąkanie. Giełkot, w: Logopedia. Pytania i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, red. T. Gałkowski i G. Jastrzębowska, Wyd.II., Opole 2003, t. 2, s. 430-438;
46.Tarkowski Z.(2001), Kwestionariusz niepłynności mówienia i logofobii (diagnoza i terapia jąkania), Lublin, Wydawnictwo Fundacji „ORATOR”, s. 18-26, s. 38-49;
47.Węsierska K. Jeziorczak B. (2011). Czy moje dziecko się jąka? Centrum Logopedyczne, Katarzyna Węsierska, 2011.
48.Wilczewski S.(1967) „Teoretyczne Założenia i Metoda Usuwania Jąkania” w: Logopedia nr 7;
49.Halina Waszczuk (2005) Rodzinna terapia jąkania - poradnik , Fundacja Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2500-PO-2Z-BALBUT w USOSweb