Diagnoza, profilaktyka i terapia logopedyczna 2500-PO-1L-DIAGPROF

Omawiana tematyka:

- zapoznaie z Rozporządzeniem MEN z dnia 25 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno - pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. (§25 określone zadania logopedy).

- definicja terminu, cele oraz zasady stosowania profilaktyki logopedycznej.
- zasady prowadzenia diagnozy logopedycznej.
- przedstawienie i omówienie kwestionariuszy, testów, kart do badania mowy,
programów komputerowych do diagnozy logopedycznej.
- zapoznanie i omówienie zasad przeprowadzenia wywiadu z rodzicami
z wykorzystaniem określonych kart wywiadu logopedycznego.
- omówienie zasad prowadzenia terapii logopedycznej do określonych
rodzajów zaburzeń mowy.
- przedstawienie zestawów ćwiczeń logopedycznych z zakresu:
(ćwiczenia aparatu oddechowego, ćwiczenia narządów artykulacyjnych,
ćwiczenia słuchowe).
- zapoznanie z programami multimedialnymi i pomocami edukacyjno -
logopedycznymi wykorzystywanych w terapii logopedycznej.
- omówienie stosowanych metod pracy w terapii logopedycznej
w dostosowanych do wieku i rodzajów zaburzenia mowy.
- zapoznanie z zasadami opracowywania indywidualnych programów do terapii
logopedycznej do określonych rodzajów zaburzeń mowy.
- przedstawienie i omówienie potrzebnych dokumentów w pracy logopedy.
- zobrazowanie funkcjonowania gabinetu logopedycznego.

Proponowana literatura:

- Baczała D., Błeszyński J. (2014): Komunikacja w logopedii.
Terapia, wspomaganie, wsparcie - trzy drogi jeden cel. Toruń.
- Balejko A. (1994): Uczymy się ojczystej mowy. Porady dla nauczycieli
i rodziców. Białystok
- Balejko A. (1992): Kwestionariusz obrazkowy do badania mowy
i prowadzenia terapii logopedyczne. Białystok.
- Balejko A. (1992): Jak usuwać seplenienie i inne wady wymowy. Białystok.
- Billewicz G., Zioło B. (2004): Kwestionariusz badania mowy. Kraków.
- Błachino K. (1992):Vademecum logopedyczne. Poznań.
- Błeszyński J. (2013): Medycyna w logopedii. Gdańsk.
- Chmielewska E. (2001): Zabawy logopedyczne i nie tylko. Poradnik dla
nauczycieli i rodziców. Kielce.
- Cieszyńska J. (2003): Metody wywoływania głosek. Kraków.
- Czaplewska E., Milewski S. (2012): Diagnoza logopedyczna. Podręcznik
akademicki. Gdańsk.
- Demel G. (1979): Elementy logopedii. Warszawa.
- Grabias S., Kurkowski M., (red.). (2012): logopedia. Teoria zaburzeń mowy.
Lublin.
- Gałkowski T., Jastrzębowska G., Szeląg E. (2005): Gałkowski T.,
Jastrzębowska G. (red.). (2003): Logopedia - pytania i odpowiedzi.
Podręcznik akademicki, Tom I Interdyscyplinarne podstawy logopedii. Opole.
- Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.). (2003): Logopedia - pytania
i odpowiedzi. Podręcznik akademicki, Tom II Zaburzenia komunikacji
językowej u dzieci i osób dorosłych. Opole.
- Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.) (1999): Logopedia - pytania
i odpowiedzi. Podręcznik akademicki. Opole.
- Grabias S. (2001): Zaburzenia mowy. Lublin.
- Hurło L., Zaorska M. (red.) (2005): Wspomaganie rozwoju i edukacji dziecka
z zaburzeniami mowy. Olsztyn.
- Jastrzębowa G. (1999): Podstawy teorii i diagnozy logopedycznej. Opole.
- Kaczmarek L. (1977): Nasze dziecko uczy się mowy. Lublin.
- Kania J. T. (2001): Szkice logopedyczne. Lublin.
- Kilińska E. (1992): Ćwiczenia logorytmiczne. Gdańsk.
- Minczakiewicz E. (1997): Mowa. Rozwój - zaburzenia - terapia. Kraków.
- Minczakiewicz E. (1992): Logopedia. Wybrane zagadnienia z materiałami do
ćwiczeń. Kraków.
- Nowak J. 1993): Wybrane problemy logopedyczne. Bydgoszcz.
- Obrębowski A. (2012): Wprowadzenie do neurologopedii. Poznań.
- Olechnowicz H. (2000): Rozwój małego dziecka. Warszawa.
- Rocławski B. (1995): Słuch fonemowy i fonetyczny. Teoria i praktyka.
Gdańsk.
- Rocławski B. (1993): Opieka logopedyczna od poczęcia. Gdańsk.
- Rodak H.: Nawrocka D. (1993-1994): Od obrazka do słowa. Poradnik dla
pedagogów, logopedów
- Rodak H. (2002): Terapia dziecka z wadą wymowy. Warszawa.
- Skorek E. M. (2000): Z logopedią na ty. Podręczny słownik logopedyczny.
Kraków.
- Skorek E. M. (2001): Oblicza wad wymowy. Warszawa.
- Styczek I (1983): Logopedia. Warszawa.

Wykorzystanie zdobytej wiedzy do praktycznego jej zastosowania w celu:
- poprawnego przeprowadzania szkoleń z zakresu profilaktyki logopedycznej.
- umiejętność dokonania prawidłowej diagnozy logopedycznej.
- dostosowania odpowiednich celów, zasad, sposobów w prowadzeniu terapii
logopedycznej.
- tworzenie odpowiednego warsztatu pracy logopedy.