Socjologia rodziny 2405-S-MF-SR

na ocenę końcową składać się będą wyniki Połowinki oraz „projektu”.

Połowinka odbędzie się w połowie kursu, co wcale nie oznacza, że odbędzie się dokładnie w środku semestru zimowego. Prowadzący pragnie Państwa zmusić do wysiłku intelektualnego w grudniu. Połowinka składać się będzie z 10 pytań wielokrotnego wyboru. Za samo stawienie się na Połowince uczestnik kursu otrzymuje dla zachęty 2 punkty. Każde z pytań to możliwość uzyskania 1, półtora bądź 2 punktów. Łatwo policzyć, że maksymalna punktacja za Połowinkę to 20 punktów, minimalna zaś 2. W wypadku niektórych pytań trzeba się będzie po prostu nauczyć, w wypadku zaś innych intensywniej pomyśleć. W trakcie Połowinki mogą Państwo mieć pootwierane co tam chcecie: notatki, laptopy, smartfony. Możecie do woli z nich korzystać. Pamiętajcie jednak, że Połowinka trwa 15 minut i być może nie warto niczego otwierać poza własnym przygotowanym umysłem. Nie wolno w trakcie Połowinki zapuszczać łabędzia w stronę notatek lub testu kolegi/koleżanki. Nie wolno rozmawiać z kolegą/koleżanką. W trakcie Połowinki otrzymają Państwo formularz z pytaniami i odpowiedziami. Więcej niż dwie poprawki w teście dyskwalifikują odpowiadającego i w takim wypadku otrzymuje on z Połowinki zero punktów. Nie warto zatem skreślać, zwłaszcza pod wpływem treści pochodzących z zapuszczania łabędzia. Połowinka obejmuje treści wykładów przeprowadzonych do jej momentu oraz treści Fragmentów podręcznika numer 1, 2 i 3.

W trakcie Połowinki nie mają zastosowania punkty ujemne.

Wyniki Połowinki będą znane tego samego dnia, kiedy zostaną napisane.

Można kwestionować wyniki Połowinki, byle dysponowali Państwo argumentami. Kwestionujemy na dyżurach prowadzącego, dyskutując z tym prowadzącym bardzo elegancko.

* * *

„Projekt” może przybrać trzy formy, przy czym w każdym wypadku trzeba będzie coś mądrego napisać. Datą graniczną oddania projektu jest 1 czerwca 2016 roku. Projekt konsultujemy z Panią dr Katarzyną Suwadą z Pracowni Badania Jakości Życia IS UMK. Oddajemy ten projekt Pani Doktor w formie eleganckiego wydruku, wcześniej jednak konsultujemy z nią wszelkie kwestie, jakie przyjdą Państwu w związku z własnym projektem do głowy.

Wymogi techniczne szczegółowo określa PARNAS. Uwaga! Już samo pozostawanie w zgodzie z wymogami technicznymi na starcie daje uczestnikowi kursu 2 punkty na 20 możliwych do zdobycia za „projekt”. Oznacza to, że dostosowanie się do tych wymogów jest bardzo ważne i przez prowadzącego wymiernie cenione.

Nad projektem pracujemy razem z prowadzącym, który na dyżurach akceptuje bądź nie Państwa pomysły, sugeruje lektury, prostuje myśli, pomaga.

Forma Pierwsza to Kapka (KAPP). Jest to skrót od Krótkiej Analizy Przekazu Popkulturalnego. Prościej mówiąc, napiszą Państwo jako część zaliczenia analizę filmu zawierającego – przynajmniej zdaniem prowadzącego, który jako przedstawiciel Homo może się oczywiście mylić – treści odpowiadające merytorycznej zawartości kursu. Lista filmów do wyboru znajduje się poniżej.

Kapka to ośmiostronicowa praca.

Kapka nie ma być streszczeniem filmu, nie ma być też jego recenzją. Prowadzącego nie interesują także stany emocjonalne (odloty, jazdy, ciary, nuda), które film powoduje u oglądającego/oglądającej. Nie ma zatem sensu pisać, że film był prześwietny i że spać nie mogliście przez trzy dni, taki był prześwietny. Nie ma sensu pisać, jak bardzo kochacie Scarlett Johanson, albo – przynajmniej – jak bardzo chcielibyście ją zaprosić na łyżwy. Ochizm i achizm na tle gwiazdorów płci męskiej także prowadzącego nie interesuje.

Kapka to dogłębna analiza zachowań bohaterów filmu za pomocą konceptów, metaforyki, terminów, teorii czy też wyników badań, które pojawiły się na zajęciach bądź w podręczniku. Należy zdać prowadzącemu sprawę, że rozumie się zachowania bohaterów w świetle wiedzy zdobytej na zajęciach bądź wystudiowanej z podręcznika. W świetle jakiejś konkretnej wiedzy, co oznacza, że na tych ośmiu stronach nie pływamy we wszystkie świata akademickiego strony, tylko korzystamy z jakiegoś konkretnego, jednego konceptu, jakiegoś konkretnego nazwiska badacza i jego dorobku, z metaforyki wypracowanej przez konkretnego myśliciela etc.

Warto każdy film obejrzeć dwukrotnie, a nawet trzykrotnie, żeby wyłapać sensy, znaczące drobiazgi, delikatne gesty świadczące na korzyść czy na niekorzyść konceptów i metafor odnoszących się do współczesnego życia rodzinnego, przywoływanych na zajęciach i w podręczniku.

Lista filmów (po wszelkie szczegóły, imiona i nazwiska bohaterów, recenzje i oceny widzów udajcie się na przykład tu www.filmweb.pl, ale się tu nie logujcie, bo dane wykradną...). Uwaga! Kilka z tych filmów to nie są siódme, a nawet siedemdziesiąte cuda tego świata.

Rzeź. Carnage. Francja/Polska/Niemcy. 2011. Reżyseria Roman Polański.
Casanova po przejściach. Fading Gigolo. USA. 2014. Reżyseria John Turturro.
Mąż fryzjerki. Le mari de la coiffeuse. Francja. 1990. Reżyseria Patrice Leconte.
Między słowami. Lost in Translation. USA/Japonia. 2003. Reżyseria Sofia Coppola.
Maybe Baby. Wielka Brytania. 1999. Reżyseria Ben Elton.
Przełamując fale. Breaking the Waves. Dania/Wielka Brytania/Islandia/Szwecja/Francja i inne. 1996. Reżyseria Lars von Trier.
Mała Moskwa. Polska. 2008. Reżyseria Waldemar Krzystek.
Niania w Nowym Jorku. The Nanny Diaries. USA. 2007. Reżyseria Robert Pulcini & Shari Springer Berman.
Sztuczki. Polska. 2007. Reżyseria Andrzej Jakimowski.
Smak życia. L'Auberge espagnole. Francja/Hiszpania. 2002. Reżyseria Cedric Klapisch.
Wesele. Polska. 2004. Reżyseria Wojtek Smarzowski.

Forma Druga to projekt badań jakościowych.

Krótko rzecz ujmując, prowadzący prosi o skonstruowanie i napisanie zaawansowanego projektu badań jakościowych nad dowolnie wybranym fragmentem życia rodzinnego w naszym kraju. Z pewnością znajdą Państwo coś nie-do-badanego, jakiś fragment wiedzy o rodzinie z poważnymi lukami. Spróbujcie w tę lukę wkroczyć, a być może Wasz projekt przeobrazi się później w pracę licencjacką. Można tego rodzaju projekt pisać w dwójkę.

Forma Trzecia to recenzja dzieła na odpowiedni temat.

Jeszcze krócej rzecz ujmując, prowadzący prosi o dogłębną analizę – po sumiennym przestudiowaniu – dowolnej, acz względnie nowej książki pozostającej w obrębie szeroko rozumianych badań nad rodziną.

Punktacja i oceny
©
©
©

Maksymalnie można zdobyć w trakcie kursu 40 punktów (20 za Połowinkę i 20 za „projekt”). Minimalnie, o ile uczestnik kursu stawi się na Połowince i napisze beznadziejny „projekt”, zgodny jednak z wymogami technicznymi, zdobyć można punktów 4. Oczywiście te 4 punkty nie wystarczą, aby zaliczyć kurs, zdobyć zaś punktów 40 będzie raczej trudno. Mogą jednak Państwo zaplanować swoją ocenę spoglądając do umieszczonej niżej skali. Pokombinujcie, zważcie, co Wam się opłaca, na co położyć większy nacisk etc. Wystarczy maksymalnie przygotować się do Połowinki i oddać technicznie sprawny „projekt”, aby zaliczyć. Ażeby jednak sukces był totalnie-totalny takie zabiegi nie wystarczą. Samiście sobie sterem, żeglarzem, okrętem, a studia to – jak wszem wiadomo – zajęcie bardzo stresujące, bo wymagające kolonizowania nikomu nieznanej przyszłości.

Tomasz Szlendak. 2010. Socjologia rodziny. Ewolucja, historia, zróżnicowanie. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa (są wydania późniejsze).

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 2405-S-MF-SR w USOSweb