Badania partycypacyjne w pedagogice osób z niepełnosprawnością intelektualną 2403-PS-507-o-sj
Podczas zajęć omówione zostaną kluczowe elementy związane z realizacją badań partycypacyjnych z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną:
Wprowadzenie do tematyki badań partycypacyjnych, założenia metodologiczne badań partycypacyjnych, photovoice jako metoda wykorzystywana w badaniach partycypacyjnych z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną, badania partycypacyjne jako obszar wzmacniania empowementu osób z niepełnosprawnościami, narracje osób z niepełnosprawnością intelektualną w dyskursie pedagogicznym, idea "nic o nas bez nas" w odniesieniu do projektowania badań partycypacyjnych z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną, "life story" osób z niepełnosprawnością intelektualną w badaniach partycypacyjnych, badania partycypacyjne w działaniu w kontekście społecznego zaangażowania osób z niepełnosprawnością intelektualną, badania partycypacyjne a niepełnosprawność intelektualna w stopniu głębokim, osoby z niepełnosprawnością intelektualną jako uczestnicy badań partycypacyjnych na temat seksualności oraz rodzicielstwa, badania partycypacyjne z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną w okresie późnej dorosłości, nowoczesne technologie w badaniach partycypacyjnych z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną, błędy popełniane podczas badań partycypacyjnych z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną, omówienie case study polskich badań, w których wykorzystano podejście partycypacyjne do badań z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną, nowoczesne technologie w badaniach partycypacyjnych z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną
|
W cyklu 2023/24Z:
Podczas zajęć omówione zostaną kluczowe kwestie dotyczące badań partycypacyjnych w pedagogice osób z niepełnosprawnością intelektualną: |
W cyklu 2024/25Z:
Podczas zajęć omówione zostaną kluczowe kwestie dotyczące badań partycypacyjnych w pedagogice osób z niepełnosprawnością intelektualną: 1. Wprowadzenie do tematyki badań partycypacyjnych |
W cyklu 2025/26Z:
Podczas zajęć omówione zostaną kluczowe kwestie dotyczące badań partycypacyjnych w pedagogice osób z niepełnosprawnością intelektualną: 1. Wprowadzenie do tematyki badań partycypacyjnych |
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne podające
- pogadanka
Metody dydaktyczne poszukujące
- ćwiczeniowa
- klasyczna metoda problemowa
- giełda pomysłów
- sytuacyjna
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Dozwolone dwie nieusprawiedliwione nieobecności. Każdą nadliczbową nieusprawiedliwioną nieobecność należy odrobić podczas konsultacji prowadzącego przed terminem zaliczenia końcowego. Podczas konsultacji zadanie będzie polegało na udzieleniu pisemnej odpowiedzi na 3 pytania otwarte na podstawie jednego z tekstów wskazanych jako „literatura za nieobecności” (platforma Teams). Aby nieobecność została uznana za odrobioną należy poprawnie odpowiedzieć na co najmniej 2 z 3 pytań.
Pozytywne zaliczenie kolokwium końcowego (test jednokrotnego wyboru).
Kryteria oceniania:
Powyżej 90% ocena bardzo dobry
80 % ocena dobry plus
70 % ocena dobry
65% ocena dostateczny plus
60 % - próg zaliczenia, ocena dostateczny
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Baczała, D. (2021). Zastosowanie metody Photovoice w badaniach z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną. Przegląd Badań Edukacyjnych, 34, s. 133-150.
Bartniczak, M. (2017). Obszary zmian dyskursu naukowego warunkującego kierunek myślenia o narracji osób z niepełnosprawnością intelektualną. Niepełnosprawność. Dyskursy pedagogiki specjalnej, 25, s. 38-54.
Brzozowska-Bryczyńska, M. (2019). Badania partycypacyjne w działaniu (PAR) : między produkcją wiedzy a społecznym zaangażowaniem. Rozwój regionalny i polityka regionalna, 46, 91-101.
Cytowska, B. (2012). Trudne drogi adaptacji: wątki emancypacyjne w analizie sytuacji dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną we współczesnym społeczeństwie polskim
Gierczyk, M., Dobosz, D. (2016). Możliwości metodologiczne w badaniach problemów społecznych -perspektywa partycypacyjna. Pedagogika Społeczna, 2(60), s. 151-165.
Krawczyk-Bocian, A. (2025). Opowieść w praktyce edukacji.
Kumaniecka-Wiśniewska, A. (2006). Kim jestem?: tożsamość kobiet upośledzonych umysłowo.
Lindyberg, I. (2012). Światy „upośledzonego” macierzyństwa
Muca, K. (2024). Opowiedzieć niepełnosprawność. Wybrane problemy kulturowych reprezentacji niepełnosprawności.
Parchomiuk, B. (2014). „Nic o nas bez nas”. Udział osób z niepełnosprawnością intelektualną w badaniach. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 3(25), 35-54.
Parchomiuk, M. (2020). Historie życia osób z niepełnosprawnością intelektualną. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 4(50), s. 13-37.
Tyson McCrea, K. (2014). „Jestem liderem ich wszystkich, by mówić prawdę”, czyli o zasadach sprzyjających rozwojowi tożsamości wszystkich partnerów badania partycypacyjnego. [w:] A. Gulczyńska, M. Granosik, (red.). Empowerment w pracy socjalnej: praktyka i badania partycypacyjne. s. 41-56.
Wołowicz, A. (2018). Badania partycypacyjne jako odpowiedź na założenia społecznego modelu niepełnosprawności. Annales Universitatis Paedagociae Cracoviensis. Studia de Cultura, 10(1), 165-177.
Woynarowska, A. (2010). Niepełnosprawność intelektualna w publicznym i prywatnym dyskursie.
Zakrzewska-Manterys, E. (2011). Lista obecności: rozmowy z ojcami osób z Zespołem Downa,
Żyta A. (2011). Życie z Zespołem Downa.
|
W cyklu 2023/24Z:
Baczała, D. (2021). Zastosowanie metody Photovoice w badaniach z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną. Przegląd Badań Edukacyjnych, 34, s. 133-150. Bartniczak, M. (2017). Obszary zmian dyskursu naukowego warunkującego kierunek myślenia o narracji osób z niepełnosprawnością intelektualną. Niepełnosprawność. Dyskursy pedagogiki specjalnej, 25, s. 38-54. Brzozowska-Bryczyńska, M. (2019). Badania partycypacyjne w działaniu (PAR) : między produkcją wiedzy a społecznym zaangażowaniem. Rozwój regionalny i polityka regionalna, 46, 91-101. Cytowska, B. (2012). Trudne drogi adaptacji: wątki emancypacyjne w analizie sytuacji dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną we współczesnym społeczeństwie polskim Kumaniecka-Wiśniewska, A. (2006). Kim jestem?: tożsamość kobiet upośledzonych umysłowo. Parchomiuk, B. (2014). „Nic o nas bez nas”. Udział osób z niepełnosprawnością intelektualną w badaniach. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 3(25), 35-54. Parchomiuk, M. (2020). Historie życia osób z niepełnosprawnością intelektualną. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 4(50), s. 13-37. Tyson McCrea, K. (2014). „Jestem liderem ich wszystkich, by mówić prawdę”, czyli o zasadach sprzyjających rozwojowi tożsamości wszystkich partnerów badania partycypacyjnego. [w:] A. Gulczyńska, M. Granosik, (red.). Empowerment w pracy socjalnej: praktyka i badania partycypacyjne. s. 41-56. Wołowicz, A. (2018). Badania partycypacyjne jako odpowiedź na założenia społecznego modelu niepełnosprawności. Annales Universitatis Paedagociae Cracoviensis. Studia de Cultura, 10(1), 165-177. Woynarowska, A. (2010). Niepełnosprawność intelektualna w publicznym i prywatnym dyskursie. Zakrzewska-Manterys, E. (2011). Lista obecności: rozmowy z ojcami osób z Zespołem Downa, Żyta A. (2011). Życie z Zespołem Downa. |
W cyklu 2024/25Z:
Baczała, D. (2021). Zastosowanie metody Photovoice w badaniach z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną. Przegląd Badań Edukacyjnych, 34, s. 133-150. Bartniczak, M. (2017). Obszary zmian dyskursu naukowego warunkującego kierunek myślenia o narracji osób z niepełnosprawnością intelektualną. Niepełnosprawność. Dyskursy pedagogiki specjalnej, 25, s. 38-54. Brzozowska-Bryczyńska, M. (2019). Badania partycypacyjne w działaniu (PAR) : między produkcją wiedzy a społecznym zaangażowaniem. Rozwój regionalny i polityka regionalna, 46, 91-101. Cytowska, B. (2012). Trudne drogi adaptacji: wątki emancypacyjne w analizie sytuacji dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną we współczesnym społeczeństwie polskim Kopeć, D. (2023). Osoba z głęboką intelektualną i wieloraką niepełnosprawnością podmiotem badań empirycznych -perspektywa badacza/badaczki. Studia Edukacyjne, 71, 61-74. Kumaniecka-Wiśniewska, A. (2006). Kim jestem?: tożsamość kobiet upośledzonych umysłowo. Parchomiuk, B. (2014). „Nic o nas bez nas”. Udział osób z niepełnosprawnością intelektualną w badaniach. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 3(25), 35-54. Parchomiuk, M. (2020). Historie życia osób z niepełnosprawnością intelektualną. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 4(50), s. 13-37. Tyson McCrea, K. (2014). „Jestem liderem ich wszystkich, by mówić prawdę”, czyli o zasadach sprzyjających rozwojowi tożsamości wszystkich partnerów badania partycypacyjnego. [w:] A. Gulczyńska, M. Granosik, (red.). Empowerment w pracy socjalnej: praktyka i badania partycypacyjne. s. 41-56. Wołowicz, A. (2018). Badania partycypacyjne jako odpowiedź na założenia społecznego modelu niepełnosprawności. Annales Universitatis Paedagociae Cracoviensis. Studia de Cultura, 10(1), 165-177. Woynarowska, A. (2010). Niepełnosprawność intelektualna w publicznym i prywatnym dyskursie. Zakrzewska-Manterys, E. (2011). Lista obecności: rozmowy z ojcami osób z Zespołem Downa, Żyta A. (2011). Życie z Zespołem Downa. |
W cyklu 2025/26Z:
Baczała, D. (2021). Zastosowanie metody Photovoice w badaniach z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną. Przegląd Badań Edukacyjnych, 34, s. 133-150. Bartniczak, M. (2017). Obszary zmian dyskursu naukowego warunkującego kierunek myślenia o narracji osób z niepełnosprawnością intelektualną. Niepełnosprawność. Dyskursy pedagogiki specjalnej, 25, s. 38-54. Brzozowska-Bryczyńska, M. (2019). Badania partycypacyjne w działaniu (PAR) : między produkcją wiedzy a społecznym zaangażowaniem. Rozwój regionalny i polityka regionalna, 46, 91-101. Cytowska, B. (2012). Trudne drogi adaptacji: wątki emancypacyjne w analizie sytuacji dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną we współczesnym społeczeństwie polskim Kopeć, D. (2023). Osoba z głęboką intelektualną i wieloraką niepełnosprawnością podmiotem badań empirycznych -perspektywa badacza/badaczki. Studia Edukacyjne, 71, 61-74. Krawczyk-Bocian, A. (2025). Opowieść w praktyce edukacji. Kumaniecka-Wiśniewska, A. (2006). Kim jestem?: tożsamość kobiet upośledzonych umysłowo. Lindyberg, I. (2012). Światy „upośledzonego” macierzyństwa. Muca, K. (2024). Opowiedzieć niepełnosprawność. Wybrane problemy kulturowych reprezentacji niepełnosprawności. Parchomiuk, B. (2014). „Nic o nas bez nas”. Udział osób z niepełnosprawnością intelektualną w badaniach. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 3(25), 35-54. Parchomiuk, M. (2020). Historie życia osób z niepełnosprawnością intelektualną. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 4(50), s. 13-37. Tyson McCrea, K. (2014). „Jestem liderem ich wszystkich, by mówić prawdę”, czyli o zasadach sprzyjających rozwojowi tożsamości wszystkich partnerów badania partycypacyjnego. [w:] A. Gulczyńska, M. Granosik, (red.). Empowerment w pracy socjalnej: praktyka i badania partycypacyjne. s. 41-56. Wołowicz, A. (2018). Badania partycypacyjne jako odpowiedź na założenia społecznego modelu niepełnosprawności. Annales Universitatis Paedagociae Cracoviensis. Studia de Cultura, 10(1), 165-177. Woynarowska, A. (2010). Niepełnosprawność intelektualna w publicznym i prywatnym dyskursie. Zakrzewska-Manterys, E. (2011). Lista obecności: rozmowy z ojcami osób z Zespołem Downa, Żyta A. (2011). Życie z Zespołem Downa. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: