Badania partycypacyjne w pedagogice osób z niepełnosprawnością intelektualną 2403-PS-507-o-sj
Podczas zajęć omówione zostaną kluczowe elementy związane z realizacją badań partycypacyjnych z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną:
Wprowadzenie do tematyki badań partycypacyjnych, założenia metodologiczne badań partycypacyjnych, badania partycypacyjne osób z niepełnosprawnością intelektualną w kontekście społecznego modelu niepełnosprawności, badania partycypacyjne jako obszar wzmacniania empowermentu/ podmiotowości osób z niepełnosprawnościami, narracje osób z niepełnosprawnością intelektualną w dyskursie pedagogicznym, idea "nic o nas bez nas" w odniesieniu do projektowania badań partycypacyjnych z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną, "historie życia" osób z niepełnosprawnością intelektualną w badaniach partycypacyjnych, photovoice jako metoda wykorzystywana w badaniach partycypacyjnych z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną, badania partycypacyjne w działaniu w kontekście społecznego zaangażowania osób z niepełnosprawnością intelektualną, osoby z niepełnosprawnością intelektualną jako uczestnicy badań partycypacyjnych poruszających tematy "tabu" (seksualność, rodzicielstwo), omówienie case study polskich badań, w których wykorzystano podejście partycypacyjne do badań z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną, nowoczesne technologie w badaniach partycypacyjnych z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną
W cyklu 2023/24Z:
Podczas zajęć omówione zostaną kluczowe kwestie dotyczące badań partycypacyjnych w pedagogice osób z niepełnosprawnością intelektualną: |
W cyklu 2024/25Z:
Podczas zajęć omówione zostaną kluczowe kwestie dotyczące badań partycypacyjnych w pedagogice osób z niepełnosprawnością intelektualną: 1. Wprowadzenie do tematyki badań partycypacyjnych |
W cyklu 2025/26Z:
Podczas zajęć omówione zostaną kluczowe kwestie dotyczące badań partycypacyjnych w pedagogice osób z niepełnosprawnością intelektualną: 1. Wprowadzenie do tematyki badań partycypacyjnych |
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne podające
- pogadanka
Metody dydaktyczne poszukujące
- ćwiczeniowa
- klasyczna metoda problemowa
- giełda pomysłów
- sytuacyjna
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2025/26Z: | W cyklu 2023/24Z: | W cyklu 2024/25Z: |
Kryteria oceniania
Dozwolone dwie nieusprawiedliwione nieobecności.
Dwie formy zaliczenia końcowego do wyboru przez osoby uczestniczące w zajęciach: 1. opracowanie oraz zaprezentowanie zadania grupowego na podstawie analizy źródeł wtórnych (20 pkt.) lub pozytywne zaliczenie kolokwium końcowego (test jednokrotnego wyboru, 20 pkt.).
Kryteria oceniania:
Powyżej 90% ocena bardzo dobry
80 % ocena dobry plus
70 % ocena dobry
65% ocena dostateczny plus
60 % - próg zaliczenia, ocena dostateczny
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Baczała, D. (2021). Zastosowanie metody Photovoice w badaniach z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną. Przegląd Badań Edukacyjnych, 34, s. 133-150.
Bartniczak, M. (2017). Obszary zmian dyskursu naukowego warunkującego kierunek myślenia o narracji osób z niepełnosprawnością intelektualną. Niepełnosprawność. Dyskursy pedagogiki specjalnej, 25, s. 38-54.
Brzozowska-Bryczyńska, M. (2019). Badania partycypacyjne w działaniu (PAR) : między produkcją wiedzy a społecznym zaangażowaniem. Rozwój regionalny i polityka regionalna, 46, 91-101.
Cytowska, B. (2012). Trudne drogi adaptacji: wątki emancypacyjne w analizie sytuacji dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną we współczesnym społeczeństwie polskim
Gierczyk, M., Dobosz, D. (2016). Możliwości metodologiczne w badaniach problemów społecznych -perspektywa partycypacyjna. Pedagogika Społeczna, 2(60), s. 151-165.
Kumaniecka-Wiśniewska, A. (2006). Kim jestem?: tożsamość kobiet upośledzonych umysłowo.
Lindyberg, I. (2012). Światy „upośledzonego” macierzyństwa
Parchomiuk, B. (2014). „Nic o nas bez nas”. Udział osób z niepełnosprawnością intelektualną w badaniach. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 3(25), 35-54.
Parchomiuk, M. (2020). Historie życia osób z niepełnosprawnością intelektualną. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 4(50), s. 13-37.
Tyson McCrea, K. (2014). „Jestem liderem ich wszystkich, by mówić prawdę”, czyli o zasadach sprzyjających rozwojowi tożsamości wszystkich partnerów badania partycypacyjnego. [w:] A. Gulczyńska, M. Granosik, (red.). Empowerment w pracy socjalnej: praktyka i badania partycypacyjne. s. 41-56.
Wołowicz, A. (2018). Badania partycypacyjne jako odpowiedź na założenia społecznego modelu niepełnosprawności. Annales Universitatis Paedagociae Cracoviensis. Studia de Cultura, 10(1), 165-177.
Woynarowska, A. (2010). Niepełnosprawność intelektualna w publicznym i prywatnym dyskursie.
Zakrzewska-Manterys, E. (2011). Lista obecności: rozmowy z ojcami osób z Zespołem Downa,
Żyta A. (2011). Życie z Zespołem Downa.
W cyklu 2024/25Z:
Baczała, D. (2021). Zastosowanie metody Photovoice w badaniach z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną. Przegląd Badań Edukacyjnych, 34, s. 133-150. Bartniczak, M. (2017). Obszary zmian dyskursu naukowego warunkującego kierunek myślenia o narracji osób z niepełnosprawnością intelektualną. Niepełnosprawność. Dyskursy pedagogiki specjalnej, 25, s. 38-54. Brzozowska-Bryczyńska, M. (2019). Badania partycypacyjne w działaniu (PAR) : między produkcją wiedzy a społecznym zaangażowaniem. Rozwój regionalny i polityka regionalna, 46, 91-101. Cytowska, B. (2012). Trudne drogi adaptacji: wątki emancypacyjne w analizie sytuacji dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną we współczesnym społeczeństwie polskim Kopeć, D. (2023). Osoba z głęboką intelektualną i wieloraką niepełnosprawnością podmiotem badań empirycznych -perspektywa badacza/badaczki. Studia Edukacyjne, 71, 61-74. Kumaniecka-Wiśniewska, A. (2006). Kim jestem?: tożsamość kobiet upośledzonych umysłowo. Parchomiuk, B. (2014). „Nic o nas bez nas”. Udział osób z niepełnosprawnością intelektualną w badaniach. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 3(25), 35-54. Parchomiuk, M. (2020). Historie życia osób z niepełnosprawnością intelektualną. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 4(50), s. 13-37. Tyson McCrea, K. (2014). „Jestem liderem ich wszystkich, by mówić prawdę”, czyli o zasadach sprzyjających rozwojowi tożsamości wszystkich partnerów badania partycypacyjnego. [w:] A. Gulczyńska, M. Granosik, (red.). Empowerment w pracy socjalnej: praktyka i badania partycypacyjne. s. 41-56. Wołowicz, A. (2018). Badania partycypacyjne jako odpowiedź na założenia społecznego modelu niepełnosprawności. Annales Universitatis Paedagociae Cracoviensis. Studia de Cultura, 10(1), 165-177. Woynarowska, A. (2010). Niepełnosprawność intelektualna w publicznym i prywatnym dyskursie. Zakrzewska-Manterys, E. (2011). Lista obecności: rozmowy z ojcami osób z Zespołem Downa, Żyta A. (2011). Życie z Zespołem Downa. |
W cyklu 2025/26Z:
Baczała, D. (2021). Zastosowanie metody Photovoice w badaniach z udziałem osób z niepełnosprawnością intelektualną. Przegląd Badań Edukacyjnych, 34, s. 133-150. Bartniczak, M. (2017). Obszary zmian dyskursu naukowego warunkującego kierunek myślenia o narracji osób z niepełnosprawnością intelektualną. Niepełnosprawność. Dyskursy pedagogiki specjalnej, 25, s. 38-54. Brzozowska-Bryczyńska, M. (2019). Badania partycypacyjne w działaniu (PAR) : między produkcją wiedzy a społecznym zaangażowaniem. Rozwój regionalny i polityka regionalna, 46, 91-101. Cytowska, B. (2012). Trudne drogi adaptacji: wątki emancypacyjne w analizie sytuacji dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną we współczesnym społeczeństwie polskim Kopeć, D. (2023). Osoba z głęboką intelektualną i wieloraką niepełnosprawnością podmiotem badań empirycznych -perspektywa badacza/badaczki. Studia Edukacyjne, 71, 61-74. Kumaniecka-Wiśniewska, A. (2006). Kim jestem?: tożsamość kobiet upośledzonych umysłowo. Parchomiuk, B. (2014). „Nic o nas bez nas”. Udział osób z niepełnosprawnością intelektualną w badaniach. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 3(25), 35-54. Parchomiuk, M. (2020). Historie życia osób z niepełnosprawnością intelektualną. Człowiek-Niepełnosprawność-Społeczeństwo, 4(50), s. 13-37. Tyson McCrea, K. (2014). „Jestem liderem ich wszystkich, by mówić prawdę”, czyli o zasadach sprzyjających rozwojowi tożsamości wszystkich partnerów badania partycypacyjnego. [w:] A. Gulczyńska, M. Granosik, (red.). Empowerment w pracy socjalnej: praktyka i badania partycypacyjne. s. 41-56. Wołowicz, A. (2018). Badania partycypacyjne jako odpowiedź na założenia społecznego modelu niepełnosprawności. Annales Universitatis Paedagociae Cracoviensis. Studia de Cultura, 10(1), 165-177. Woynarowska, A. (2010). Niepełnosprawność intelektualna w publicznym i prywatnym dyskursie. Zakrzewska-Manterys, E. (2011). Lista obecności: rozmowy z ojcami osób z Zespołem Downa, Żyta A. (2011). Życie z Zespołem Downa. |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: