Metodyka pracy z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych 2403-PE-327-SZs1

Metody stosowane w pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych
Metoda Bon-Depart, czyli dobrego startu – to metoda wzrokowo-słuchowo-motoryczna, w której odgrywają rolę trzy elementy:

element wzroku (wzory graficzne),
element słuchu (piosenka),
motoryki (odtwarzanie wzorów).
Celem jej jest jednoczesne usprawnianie analizatorów wzrokowego, słuchowego, kinestetyczno-ruchowego, a także kształcenie lateralizacji tj. orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. Doniosłą rolę odgrywa występujący tu element muzyczny. Wiązanie śpiewu, ruchu, muzyki i plastyki aktywizuje cały układ nerwowy. Zrytmizowany zestaw ćwiczeń wpływa uspokajająco, pozytywnie oddziałuje na sferę emocjonalną.

Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne. Zajęcia stymulacyjno-terapeutyczne, mają nauczyć aktywnego i twórczego życia poprzez poznanie siebie i innych, zdobycie zaufania do siebie i innych, nabrania pewności siebie i wiary we własne możliwości w sytuacji aktywnego ruchu i bliskiego kontaktu z drugą osobą.

Gimnastyka umysłu Paula Dennisona: Ćwiczenia opracowane przez Dennisona poprawiają –koncentrację uwagi, koordynację wzrokowo-ruchową, oddychanie, pobudzają procesy myślowe, podnoszą ogólną sprawność ruchową, synchronizują współpracę obu półkul mózgowych, odprężają, relaksują, pomagają w łagodzeniu stresów

Metoda leczniczo-pedagogiczna Janiny Magnuskiej. Głównym celem metody zwanej terapią uspakajającą jest uspokojenie nadmiernie pobudzonej psychiki dziecka, stymulowanie rozwoju oraz rozwijanie zdolności do wysiłków, do samodzielnego organizowania swojej pracy, do samokontroli czynności, co ułatwia prawidłowe kształtowanie osobowości dziecka. Jednym z podstawowych zadań metody jest zapewnienie dziecku sukcesu.

Metoda Rudolfa Labana : gimnastyka twórcza (ekspresyjna) .

Dziecko wykonuje ćwiczenia zgodnie z własną inwencją, fantazją i doświadczeniem:

-wyczucie własnego ciała

-wyczucie ciężaru i czasu

-wyczucie przestrzeni

-doskonalenie płynności ruchów i wyczucie ciężaru ciała w przestrzeni i czasie

-adaptacja ruchów własnych do ruchów partnera i grupy

Zadaniom towarzyszy muzyka i rytm.

Relaksacja i muzykoterapia: stanowią integralny element codziennych oddziaływań dydaktyczno-wychowawczych. Ćwiczenia relaksacyjne i muzykoterapia pomagają „wyciszyć” negatywne emocje, a tym samym powodują odprężenie fizyczne , obniżają lęk, agresje- pozwalając przywrócić dziecku wewnętrzną równowagę. Metody te przyczyniają się również do lepszego zrozumienia przez dzieci własnych stanów emocjonalnych i radzenia sobie w różnych sytuacjach.