Diagnoza w pracy opiekuńczo-wychowawczej 2403-PE-300-OWs1
Diagnoza w pracy opiekuńczo-wychowawczej przygotowuje pedagogów do diagnozowania sytuacji dziecka w podstawowych środowiskach wychowawczych i edukacyjnych czyli w rodzinie i w szkole. Studenci poznają znaczenie diagnozy w pedagogice i naukach społecznych oraz zdobędą kompetencje w obszarze przygotowywania procedury diagnostycznej i jej przeprowadzenia w oparciu o zasady etyki zawodowej pedagoga diagnosty.
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne eksponujące
Metody dydaktyczne podające
- opowiadanie
- pogadanka
Metody dydaktyczne poszukujące
- sytuacyjna
- okrągłego stołu
- biograficzna
- stolików eksperckich
- projektu
- SWOT
- klasyczna metoda problemowa
- doświadczeń
- studium przypadku
- ćwiczeniowa
Metody dydaktyczne w kształceniu online
- metody wymiany i dyskusji
- metody oparte na współpracy
- metody odnoszące się do autentycznych lub fikcyjnych sytuacji
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
- Przygotowanie procedury diagnostycznej wraz z przykładowym narzędziem dla wybranego obszaru. Określenie diagnozowanego problemu, grupy docelowej, celu diagnozy, sposobów oceny, przykładowego narzędzia pomiarowego (80% oceny końcowej).
- samoocena studenta (20%).
Literatura
Aksamit E., Giziewska M.(2023). Masz tę MOC! Małymi krokami do celu : innowacja pedagogiczna na miarę XXI wieku! w: Ogrody Nauk i Sztuk, 2023, vol. 13, nr 13, s.101-115. DOI:10.15503/onis2023.101.115
Aksamit E., Giziewska M. (2021). Konteksty kształcenia na odległość w doświadczeniach nauczycieli szkoły podstawowe, w: Konteksty Pedagogiczne., 2021, nr 2 (17), s. 111-129.
Aksamit E., Trafna-Jurkiewicz S. (2022). Obszary nieprzystosowania społecznego na przykładzie dziecka z zaburzeniami zachowania : studium przypadku, w: Szkoła specjalna, vol. 83, nr 4, s. 291-302.
Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna- podstawowe problemy i rozwiązania, Warszawa 2006.
Jarosz E. , Wybrane obszary diagnozowania pedagogicznego, wyd. II, Warszawa 2002.
Skałbania B., Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne, Kraków 2011.
Wałęga A., Luminarze polskiej pedagogiki specjalnej, w: Historyczne dyskursy nad pedagogiką specjalną, red. J.J. Błeszyński, D. Baczała, J. Binnebesel, Łódź 2008, s. 341-358. (zawiera biogramy następujących osób: Czacka Róża, Czapów Czesław, Doroszewska Janina, Falkowski Jakub, Grzegorzewska Maria, Han-Ilgiewicz Natalia, Joteyko Józefa, Lipkowski Otton, Konopnicki Jan, Pańczyk Jan).
Wałęga A., O zadaniach wychowawczych rodziny. Koncepcje współpracowników czasopisma „Szkoła” , „Wychowanie w rodzinie” , tom X, 2/2014 , s. 137-158.
Wałęga A., Rodziny polskie wobec wyzwań i zagrożeń I połowy XX wieku (w świetle „Szkoły”) „Wychowanie w rodzinie” 2016 (t. XIV), nr 2, s. 209-230.
Wysocka E., Człowiek a środowisko życia, podstawy teoretyczno-metodologiczne diagnozy, Warszawa 2007.
Wysocka E., Diagnoza w resocjalizacji. Obszary problemowe i modele rozwiązań w ujęciu psychopedagogicznym, Warszawa 2009.
Wysocka E., Diagnostyka pedagogiczna. Nowe obszary i rozwiązania, Kraków 2013.
Dodatkowa literatura:
Janowski A., Poznawanie uczniów, Warszawa 1975.
Bradshaw J., Zrozumieć rodzinę, Warszawa 1994.
Kawula S., Diagnozowanie potrzeb opiekuńczo-wychowawczych środowiska rodzinnego, Toruń 1980.
Lepalczyk I., Bandura J., Elementy diagnostyki pedagogicznej, Warszawa 1987.
Lepalczyk I., Marynowicz-Hetka E., Instytucjonalna pomoc dziecku i rodzinie. Diagnozy i propozycje, Warszawa 1989.
Praszkier R., Zmieniać nie zmieniając, Warszawa 1992.
Marzec-Holka K., Wybrane zagadnienia diagnostyki pedagogicznej, Bydgoszcz 1990.
Niemierko B. , Ocenianie szkolne bez tajemnic, Warszawa 2002.
Nowacki T., Teczka biograficzna ucznia, Warszawa 1977.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: