Edukacja regionalna i wielokulturowa
2403-PE-216-SZs2
Od lat 80-tych XX wieku w Polsce, ale też w wielu krajach Europy, w związku ze zmianami społecznymi, kulturowymi i politycznymi można zaobserwować swoisty renesans regionalizmu, związanych z dostrzeganiem ważności kategorii miejsca (jako składowej regionu, ojczyzny prywatnej i ojczyzny ideologicznej, miejsca intymnego i konceptualnego, małej ojczyzny). Znalazło to też swoje odzwierciedlenie w działaniach społecznych i edukacyjnych, których przejawami są m.in. Karta Regionalizmu Polskiego, przyjęta w 1994 roku oraz wprowadzona najpierw jako ścieżka międzyprzedmiotowa, edukacja regionalna (początkowo pod nazwą dziedzictwo kulturowe w regionie) w 1995 roku do szkolnictwa powszechnego. W wyniku badań dostrzeżona została też potrzeba nadania znaczenia dziedzictwu kulturowemu w wymiarze regionalnym i lokalnym oraz wykorzystania go do kształtowania tożsamości społecznej i kulturowej, tak w odniesieniu do własnego terytorium, umiejętności obserwowania przemian społecznych ale i kształtowania tożsamości narodowej i (za B. Suchodolskim), tożsamości Europejczyka i obywatela świata.
Całkowity nakład pracy studenta
Student zobowiązany jest do zapoznania się z treścią lektur obowiązkowych oraz przekazywanych w trakcie zajęć, wykazaniem się ich znajomością, nadto orientacją w omawianych zagadnieniach i umiejętnością ich interpretacji. Jednocześnie poprzez samodzielne poszukiwania i prezentacje zrozumieć istotę idei regionalizmu, odrębności regionalnych, doświadczenia miejsca (w kategoriach ojczyzny prywatnej i ideologicznej; miejsca intymnego i konceptualnego; "mojego" miejsca i małej ojczyzny).
Efekty uczenia się - wiedza
k_W01 zna terminologię używaną w pedagogice oraz jej zastosowanie w dyscyplinach pokrewnych na poziomie rozszerzonym; zna elementarne pojęcia używane w edukacji, zwłaszcza w edukacji regionalnej, rozumie ich źródła, dostrzega możliwości ich stosowania w pokrewnych dyscyplinach;
k_W07 ma pogłębioną wiedzę o rodzajach więzi społecznych i o rządzących nimi prawidłowościach istotnych z punktu widzenia procesów edukacyjnych; zna struktury społeczne i instytucje życia społecznego;
k_W08 ma rozszerzoną wiedzę o różnych rodzajach struktur społecznych i instytucjach życia społecznego między nimi relacjach istotnych z punktu widzenia procesów edukacyjnych; ma elementarną wiedzę dotyczącą symboli kulturowych, związanych z dziedzictwem kulturowym i dziedzictwem regionu, pozwalającą na efektywne poznawanie i upowszechnianie w kontekstach edukacyjnych;
K_W09 ma uporządkowaną wiedzę o kulturowych uwarunkowaniach procesów edukacyjnych.
Efekty uczenia się - umiejętności
K_U01 posiada pogłębione umiejętności obserwowania, wyszukiwania i przetwarzania informacji na temat zjawisk społecznych rozmaitej natury, przy użyciu różnych źródeł oraz interpretowania ich z punktu widzenia problemów edukacyjnych;
K_U07 ma pogłębione umiejętności obserwowania, diagnozowania, racjonalnego oceniania złożonych sytuacji edukacyjnych oraz analizowania motywów i wzorów ludzkich zachowań;
K_U11 potrafi twórczo animować prace nad własnym rozwojem oraz rozwojem uczestników procesów edukacyjno-wychowawczych oraz wspierać ich samodzielność w zdobywaniu wiedzy, a także inspirować do działań na rzecz uczenia się przez całe życie
K_U12 potrafi pracować w zespole; umie wyznaczać oraz przyjmować wspólne cele działania; potrafi przyjąć rolę lidera w zespole
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
K_K01 ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego
K_K02 jest gotowy do podejmowania wyzwań zawodowych i osobistych; wykazuje aktywność, podejmuje trud i odznacza się wytrwałością w podejmowaniu indywidualnych i zespołowych działań profesjonalnych w
zakresie pedagogiki; angażuje się we współpracę;
K_K07 jest wrażliwy na problemy edukacyjne, gotowy do komunikowania się i współpracy z otoczeniem, w tym z osobami niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie, oraz do aktywnego uczestnictwa w grupach i organizacjach realizujących działania pedagogiczne;
K_K08 ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy i świata.
Metody dydaktyczne
pogadanka, prezentacje, dyskusja
Metody dydaktyczne eksponujące
- pokaz
Metody dydaktyczne podające
- wykład problemowy
- wykład konwersatoryjny
- opowiadanie
- pogadanka
Metody dydaktyczne poszukujące
- obserwacji
- seminaryjna
- doświadczeń
- ćwiczeniowa
Metody dydaktyczne w kształceniu online
- metody odnoszące się do autentycznych lub fikcyjnych sytuacji
- metody rozwijające refleksyjne myślenie
- metody służące prezentacji treści
- metody wymiany i dyskusji
Rodzaj przedmiotu
przedmiot obligatoryjny
Wymagania wstępne
Podstawowa wiedza z zakresu pedagogiki, w tym pedagogiki kultury, psychologii i socjologii, wiedzy o kulturze i jej różnorodności, rozwoju człowieka, jego kulturowych determinantach i uwarunkowaniach.
Kryteria oceniania
1. obecność na zajęciach;
2. samodzielna prezentacja;
3. aktywność na zajęciach;
4. opracowanie na temat Moje miejsce w kontekście regionu.
Praktyki zawodowe
Literatura
A. Kłoskowska, Kultury narodowe u korzeni; Warszawa, 2005;
R. Linton, Kulturowe podstawy osobowości; Warszawa, 2000;
H. Mamzer; Tożsamość w podróży; Poznań, 2002;
M. Mead, Kultura i tożsamość. Studium dystansu międzypokoleniowego (dowolne wydanie);
J. Nikitorowicz, Edukacja regionalna i międzykulturowa; Warszawa, 2009;
S. Ossowski; O ojczyźnie i narodzie, Warszawa, 1984;
P. Petrykowski, Edukacja regionalna. Problemy podstawowe i otwarte; Toruń, 2003;
M. Sobecki, Kultura symboliczna a tożsamość; Białystok, 2007.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i
terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: