Współczesne teorie krytyczne 2402-F-S2-2-WTK
Przedmiot Współczesne teorie krytyczne ma za zadanie poddać szczegółowej analizie i dyskusji współczesne podejścia krytyczne, które kształtują debatę intelektualną w filozofii, humanistyce i naukach społecznych. Kurs koncentruje się na rozwijaniu umiejętności krytycznego myślenia oraz zrozumieniu kluczowych teorii i ich zastosowań w analizie współczesnych problemów społecznych, politycznych i kulturowych. Omawiane są zarówno klasyczne teksty Szkoły Frankfurckiej, w tym prace Theodora Adorno i Jürgena Habermasa, jak i późniejsze interpretacje krytyki ideologii. Ważnym elementem kursu jest francuski poststrukturalizm, reprezentowany przez myślicieli takich jak Michel Foucault, Jacques Derrida czy Gilles Deleuze, który otwiera przestrzeń do refleksji nad władzą, językiem i podmiotowością. Zajęcia obejmują również współczesne podejścia, takie jak psychoanalityczna filozofia Slavoja Żiżka, która łączy lacanowską psychoanalizę z marksizmem i analizą kultury popularnej. Przedmiot kładzie nacisk na interdyscyplinarność, pozwalając studentom czerpać z teorii literatury, socjologii, nauk politycznych i kulturoznawstwa.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne poszukujące
Metody dydaktyczne w kształceniu online
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Podstawą oceny będzie aktywny udział w dyskusji na zajęciach, a także napisanie eseju na zakończenie zajęć.
Literatura
Wybrane lektury (lista może się zmieniać w trakcie zajęć pod wpływem sugestii ze strony ich uczestników).
1. Theodor W. Adorno, Dialektyka oświecenia (z Maxem Horkheimerem), 2010.
2. Judith Butler, Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, 2008
3. Jacques Derrida, O gramatologii, 1999.
4. Gilles Deleuze, Anti-Edyp. Kapitalizm i schizofrenia (z Félixem Guattarim), 2015.
5. Michel Foucault, Nadzorować i karać. Narodziny więzienia, 1998.
6. Jürgen Habermas, Teoria działania komunikacyjnego, 2002.
7. Jean-François Lyotard, Kondycja ponowoczesna, 1997.
8. Edward W. Said, Orientalizm, 1991.
9. Slavoj Žižek, Rewolucja u bram, 2006
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: