Estetyka 2402-F-S1-2-ESTET

Treścią kursu jest wyjaśnienie przedmiotu zainteresowania estetyki filozoficznej, specyfika pytania o problem prawdziwości sądów estetycznych, ewolucja pojęcia estetyki w historii filozofii, najważniejsze wartości estetyczne (piękno, wzniosłość, komizm, tragizm), antynomia sądu smaku, pojęcie bezinteresowności estetycznej i problem prawdziwości sądów estetycznych, wybrane zagadnienia historii estetyki, klasyczne koncepcje nowożytnej i współczesnej estetyki filozoficznej: Shaftesbury'ego, Burke'a, Hume'a, Kanta, Benjamina, Ortegi y Gasseta - w semestrze zimowym - oraz: Rousseau, Schiller, Goethe, Hegel, Levi-Strauss, Merleau-Ponty, Scheler, Gadamer, Sartre, Heidegger, Cassirer, Simmel - w semestrze letnim.

Cele: uzyskanie podstawowej wiedzy o estetyce jako nauce o poznaniu zmysłowym oraz wartościach estetycznych a także na temat teorii dzieła sztuki.

Całkowity nakład pracy studenta

1. Godziny kontaktowe: 60 godzin 2. Godziny pracy indywidualnej: 90 godzin 3. Godziny potrzebne do zaliczenia ćwiczeń i egzaminu: 45 godzin

Efekty uczenia się - wiedza

K_W03, K_W07: Zna i rozumie metody interpretacji i kryteria wartościowania wytworów dziedzictwa kulturowego, z uwzględnieniem dawnych i współczesnych aspektów jego społecznej recepcji;

Efekty uczenia się - umiejętności

K_U02, Potrafi posługiwać się ujęciami teoretycznymi, metodami i pojęciami właściwymi dla nauk o sztuce; K_U06 Potrafi w sposób spójny i fachowy komunikować się z otoczeniem na tematy specjalistyczne z nauk o sztuce i ochrony dóbr kultury, z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych, w języku polskim; K_U07 Jest przygotowany do prezentowania spójnej argumentacji i podjęcia dyskusji w zakresie problemów nauk o sztuce i dylematów ochrony dziedzictwa kulturowego.

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K_K04 Jest wrażliwy na problematykę właściwego podejścia do materialnego dziedzictwa kulturowego, potrafi dostrzec i ocenić niewłaściwe postępowanie w tym zakresie; K_K06 Ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy.

Metody dydaktyczne

Wykład informacyjny i/lub konwersatoryjny. Wykład w formie zdalnej, synchroniczne. Platforma Teams i Moodle. Link do zespołu: https://teams.microsoft.com/l/team/19%3aMlBKaCr36eplBEOmmH_i-9ooPhxLIdP6zs1Y4yjjfvM1%40thread.tacv2/conversations?groupId=6fe67f4e-55d1-4d16-91d2-068e7458a7d6&tenantId=e80a627f-ef94-4aa9-82d6-c7ec9cfca324 Link do zajęć: Kliknij tutaj, aby dołączyć do spotkania https://moodle.umk.pl/course/view.php?id=3418

Metody dydaktyczne podające

- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy

Wymagania wstępne

Brak (wskazana jest znajomość historii filozofii nowożytnej).

Koordynatorzy przedmiotu

Kinga Kaśkiewicz

Kryteria oceniania

Wykład: uczestnictwo i pytania po zakończeniu wykładu.

Egzamin: egzamin ustny zakończeniu całego cyklu.

Praktyki zawodowe

Literatura

Edmund Burke, Dociekania filozoficzne o pochoedzeniu naszych idei wzniosłości i piękna, przeł. P. Graff, Warszawa 1968.

Dawid Hume, Sprawdzian smaku, w: Eseje, przeł. T. Tatarkiewiczowa, Warszawa 1955.

Immanuel Kant, Krytyka władzy sądzenia, przeł. Cz. Gałecki, Waszawa 1986.

José Ortega y Gasset, Dehumanizacja sztuki, w: Dehumanizacja sztuki i inne eseje, przeł. P. Niklowicz, Warszawa 1996.

Shaftesbury, Moraliści, w: List o entuzjazmie. Moraliści, przeł. A. Grzeliński, Toruń 2007.

Władysław Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć, (dowolne wydanie).

Mirosław Żelazny, Źródłowy sens pojęcia estetyka, Toruń 1994.

Mirosław Żelazny, Estetyka filozoficzna, Toruń 2009.

Pseudo–Longinos, O górności, W: Trzy poetyki klasyczne. Arystoteles, Horacy, Pseudo–Longinos, przeł. T. Sinko, Wrocław 1951.

Adam Grzeliński, Angielski spór o istotę piękna. Koncepcje Shaftesbury’ego i Burke’a, Toruń 2001.

Fryderyk Schiller, Kallias, czyli o pięknie, tłum. K. Kaśkiewicz, s. 53-67, Kęty 2007.

Fryderyk Schiller, O wdzięku i godności, [w:] Listy o estetycznym wychowaniu człowieka i inne rozprawy, Warszawa 1972, s.193-277.

Rousseau, J. J. Szkic o pochodzeniu języków, tłum. B. Banasiak, Kraków 2001.

Hegel, Wstęp do estetyki [w:] Wykłady o estetyce, t. I, Warszawa 1964.

Goethe J. W., O niemieckiej architekturze, tłum. Anna Palińaska [w:] Wybór pism estetycznych, red. T. Namowicz, Warszawa 1981, s. 67-80.

Claude Levi-Strauss, Wiedza konkretu. [w:] Myśl nieoswojona, przeł. A. Zajączkowski, Warszawa 2001, s. 9-52.

Literatura obowiązkowa: Max Scheler, O zjawisku tragiczności, [w:] Arystoteles, Hume, Scheler, O tragedii i tragiczności. Kraków 1976.

Martin Heidegger, Źródło dzieła sztuki, przeł. L. Falkiewicz „Sztuka i filozofia" 1992. nr 5. lub [w:] Drogi lasu. przeł. J. Mizera, Fundacja Aletheia. Warszawa 1997.

Ernest Cassirer, Sztuka. [w:] Esej o człowieku, przeł. A. Staniewska, Warszawa 1971, 1998.

Simmel, G, Estetyka ciężkości, [w:] Most i drzwi, przeł. M. Łukasiewicz, Warszawa 2006, s. 86-93.

Gadamer H.-G., Aktualność piękna, przeł. Krystyna Krzemieniowa, Warszawa 1993 (podrozdziały: Gra, Symbol, Święto).

Sartre J.-P., Dzieło sztuki, [w:] tegoż., Wyobrażenie, Warszawa, s. 343-354.

Merleau-Ponty M., Wątpienie Cezanne’a, [w:] J. Migasiński, Merleau-Ponty, Warszawa 1995.

Kaśkiewicz, K., Wpływ francuskich estetyków naturalistycznych osiemnastego wieku na klasyczną estetykę niemiecką, Toruń 2010, s. 71-79, 282-292 (rozdziały dotyczące pojęcia wdzięku).

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2402-F-S1-2-ESTET w USOSweb