Projektowanie środowisk wirtualnych 2401-K-MF-PSW

Coraz szersze wykorzystanie środowisk wirtualnych oraz ich dynamiczny rozwój stwarza okazje do zupełnie nowych zastosowań. Jednocześnie nasycenie otoczenia człowieka technologiami tego typu może mieć szkodliwy wpływ zarówno na pojedyncze osoby, jak i na dotychczasowe procesy w małych wspólnotach i całych społeczeństwach. Może to stanowić jeden z ważnych celów badań kognitywistycznych w najbliższej przyszłości. Celem zajęć jest zaprezentowanie podstaw funkcjonowania i projektowania środowisk wirtualnych. Efektem tego przedmiotu jest nabycie przez studenta podstawowych kompetencji dotyczących funkcjonowania i projektowania środowisk wirtualnych niezbędnych przy konstruowaniu badań kognitywistycznych z ich wykorzystaniem.
Bloki tematyczne (każdy obejmuje jedno spotkanie):
1. Definicje podstawowe. Wprowadzenie do środowisk wirtualnych.
2. Właściwości i cele stosowania środowisk wirtualnych.
3. Systemy rzeczywistości wirtualnej (Virtual Reality – VR).
4. Systemy rzeczywistości rozszerzonej
(Augmented Reality – AR).
5. Inteligencja otoczenia (Ambient Intelligence – AmI).
6. Informatyka afektywna (Affective Computing – AC).
7. E-learning w środowiskach wirtualnych.
8. Sztuczne życie (e-life).
9. Neuromarketing i inne nowatorskie zastosowania środowisk wirtualnych.
10. Wybrane zastosowania modeli komputerowych w medycynie.
11. Obliczeniowe modelowanie układów biologicznych.
12. Obliczeniowe modelowanie układu nerwowego człowieka.
13. Podstawy symulacji medycznej. Fantomy.
14. Projektowanie przestrzeni i przedmiotów wirtualnych.
15. Kierunki rozwoju środowisk wirtualnych.

Całkowity nakład pracy studenta

1. Godziny realizowane z udziałem nauczycieli: godziny kontaktowe przewidziane w planie studiów: 30 godz.- 30 godzin laboratorium 2. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta/słuchacza/uczestnika kursu potrzebny do pomyślnego zaliczenia przedmiotu, tj. wcześniejsze przygotowanie i uzupełnienie notatek; zebranie i wybór odpowiednich materiałów do zajęć, wymagane powtórzenie materiału, pisanie prac, projektów, czytanie literatury: 30 godzin Łącznie: 60 godzin - 2 punkty ECTS

Efekty uczenia się - wiedza

W1: zna podstawowe zagadnienia związane z projektowaniem oraz wykorzystaniem środowisk wirtualnych w różnych obszarach życia K_W03, K_W10 W2: zna podstawową terminologię i definicje niezbędne do poruszania się w temacie środowisk wirtualnych. K_W05 W3: ma uporządkowaną znajomość głównych kierunków badań w obrębie środowisk wirtualnych - K_W15

Efekty uczenia się - umiejętności

U1: potrafi wytłumaczyć opisy prawidłowości, zjawisk i procesów związanych z projektowaniem oraz wykorzystaniem środowisk wirtualnych w różnych obszarach życia K_U05 U2: potrafi przytoczyć główne tezy badań środowisk wirtualnych stosownie do ich istotności oraz właściwie dobrać strategie argumentacyjne K_U14

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K1: samodzielnie formułuje propozycje rozwiązań problemów praktycznych, związanych z rzeczywistością wirtualną na podstawie twórczej analizy K_K02 K2: bierze aktywny udział w dyskusji na temat kierunków rozwoju środowisk, związanych z tym szans i zagrożeń K_K03

Metody dydaktyczne

Metody podające: - wykład informacyjny, - wykład problemowy Metody poszukujące: - referatu: Konkurs na najciekawsze wykorzystanie systemu rzeczywistości rozszerzonej

Metody dydaktyczne eksponujące

- pokaz

Metody dydaktyczne podające

- wykład informacyjny (konwencjonalny)

Metody dydaktyczne poszukujące

- ćwiczeniowa

Rodzaj przedmiotu

przedmiot fakultatywny

Wymagania wstępne

Zaliczenie przedmiotu „Komunikacja człowiek-komputer”

Koordynatorzy przedmiotu

Dariusz Mikołajewski

Kryteria oceniania

Kolokwium końcowe.
Ocena wystąpienia/ plusy za aktywność.
Udział w dyskusji/ punkty za aktywność.

Literatura

Wybrane fragmenty z następujących pozycji książkowych:
Bowman D. A., Kruijff E., LaViola J. J. i wsp.., 3D user interfaces: theory and practice. Addison Wesley Professional, 2005.
Carroll J. M. (red.) HCI models, theories, and frameworks: toward a multidisciplinary science. Morgan Kaufmann Publishers, 2003.
Dix A., Finlay J. E., Abowd G. D. Human Computer Interaction. Wyd. 3. Prentice Hall, 2005.
Gibson D., Baek Y. Digital simulations for improving education: Learning through artificial teaching environments. Information Science Reference, 2008.
Langton C. G. Artificial Life: An overview. Bradford Book, 1997.
Mikołajewska E., Mikołajewski D. Neurorehabilitacja XXI wieku: Techniki teleinformatyczne. Impuls, Kraków 2011.
Nakashima H., Aghajan H., Augusto J. C. Handbook of Ambient Intelligence and Smart Environments. Springer, Heidelberg-New York 2010.
Portugali J. Complex artificial environments: simulation, cognition and VR in the study and planning of cities. Springer, Heidelberg-New York 2010.
Riva G., Vatalaro F., Davide F. Ambient intelligence. IOS Press, Amsterdam 2005.
Weber W., Rabaey J. M., Aarts E. Ambient Intelligence. Springer, Heidelberg-New York 2005.

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 2401-K-MF-PSW w USOSweb