Polska muzyka popularna i krytyka muzyczna drugiej połowy XX wieku 2401-D-s1/s2-PMP
1. Wprowadzenie
2. 0 latach 70.: mainstream
3. 0 latach 70.: alternatywa i progres
4. 0 latach 70.: nowe trendy
5. Wielcy i cała reszta lat 80.
6. Teledyski, a raczej polskie wideoklipy lat 80.
7. Na marginesach, czyli punk i alternatywa lat 80.
8. Dziennikarstwo muzyczne lat 80: prasa i radio
9. I kto w końcu obalił komunę??? Jak to z ideologią było: „Beats of Freedom”
10. O najtisach w polskiej muzyce popularnej
11. Dziennikarstwo muzyczne lat 90: zmiany…
12. O tym, czy muzyka (popularna) ma płeć, czyli o dziewczynach, a o chłopakach niekoniecznie
13. Prezentacja zadania, p.1
14. Prezentacja zadania, p.2
15. O gustach się (nie)dyskutuje? Ale może o polskiej muzyce – tak
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
- opowiadanie
Metody dydaktyczne poszukujące
- ćwiczeniowa
- biograficzna
Metody dydaktyczne w kształceniu online
- metody służące prezentacji treści
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Całościowe zaliczenie konwersatorium przybiera postać rozliczenia punktowego, w którym liczą się: (1) indywidualna aktywność podczas zajęć oraz (2) zaprezentowanie wykonanego przez siebie zadania.
1. Aktywność
Aktywność na zajęciach oceniana w skali punktowej: wypowiedzi powinny dotyczyć tematyki poruszanej na danych zajęciach. Za dane zajęcia można uzyskać 1 lub 2 punkty w zależności od jakości i relewancji wypowiedzi.
Ilość punktów do uzyskania za aktywność – 20.
2. Zadanie – prezentacja.
Każdy z Uczestników ma za zadanie wykonać i przedstawić krytyczną prezentację na temat wybranego polskiego wykonawcy omawianego okresu i omówienie jego/jej dokonań. Praca ma na celu przedstawienie wybranego wykonawcy, co oznacza, że należy zaznajomić się z karierą, płytami, teledyskami i podejść do nich krytycznie, czyli przedstawiamy analizę dyskursywną takich dokonań. Wykonawcę do omówienia – wybieramy samodzielnie przy konsultacji z prowadzącym zajęcia (wymaga to zastanowienia), a przy braku pomysłu – prowadzący może pomóc wybrać artystę do omówienia. Uczestnicy zajęć, którzy wcześniej uczestniczyli w zajęciach „dziennikarstwo muzyczne” nie mogą wybrać wykonawcy, którego płytę wylosowali do recenzji podczas kursu „dziennikarstwo muzyczne”.
Ilość punktów do uzyskania: 20
Możliwa maksymalna ilość punktów za działania podczas zajęć (40 max.):
aktywność: 20
zadanie: 20
Skala punktowa a oceny:
dst: 60-74%
dst+: 75-80%
db: 81-85%
db+: 86-90%
bdb: 91-100%
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Backer Chris. „Studia kulturowe”. Kraków, 2005
Brylewski Robert, Księżyk Rafał. „Kryzys w Babilonie. Autobiografia”. Kraków, 2012
Budzyński Tomasz. „Soul Side Story”. Poznań, 2011
Grzebałkowska Magdalena. „Beksińscy. Portret podwójny”. Kraków, 2014
Jeziński Marek (red.) „Republika wrażeń. Grzegorz Ciechowski i Republika jako fenomen społeczno-kulturowy”. Sosnowiec, 2012
Kasprzycki Remigiusz. „Dekada Buntu”. Kraków, 2013
Księżyk Rafał. „Dzika rzecz. Polska muzyka i transformacja 1989-1993”. Wołowiec, 2020
Lada Tomasz. „Zagrani na śmierć. Mroczne ścieżki polskiego undergroundu”. Wołowiec, 2020
Lizut Mikołaj. „Punk Rock Later”. Warszawa, 2003
Makowski Mirosław, Michał Szymański. „Obok albo ile procent Babilonu?” Katowice, 2010
Piekarczyk Marek, Gnoiński Leszek. „Zwierzenia kontestatora”. Kraków, 2014
Stańko Tomasz, Księżyk Rafał. „Desperado. Autobiografia”. Kraków, 2010
Storey John. „Studia kulturowe i badania kultury popularnej”. Kraków, 2003
Szubrycht Jarosław. "Skóra i ćwieki na wieki". Wołowiec, 2022
Witkowski Grzegorz. „Grunt to bunt. Rozmowy o Jarocinie”. Poznań, 2011
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: