Wprowadzenie do psychologii mediów 2401-AI-WPM-22-s2

Gwałtowny rozwój technologii wywołuje szerokie spektrum reakcji, od entuzjazmu i nadziei na polepszenie życia człowieka, po nieufność, poczucie zagrożenia i ingerencji w prywatność. Ze względu na to, że technologie rozwijają się w szybkim tempie i ulegają wielu przekształceniom, zarówno ich twórcy, jak i użytkownicy potrzebują zrozumieć psychologiczne źródła ich oddziaływania na użytkowników. Obszarem tym zajmuje się psychologia mediów. Jest to stosunkowo nowa i trudna do zdefiniowania dziedzina, której podstawowym zadaniem jest próba zbadania istoty i konsekwencji interakcji między jednostkami, grupami, społeczeństwem a technologią. Zajęcia w ramach proponowanego przedmiotu odbędą się w formie wykładu (15 godzin) oraz ćwiczeń (15 godzin). Celem wykładu jest zapoznanie studentów z genezą, historią i kierunkami rozwoju oraz metodami badawczymi psychologii mediów. Na pierwszych wykładach omówione zostaną ważne pojęcia oraz definiowanie, status psychologii mediów, metody i ośrodki badań. Następnie wskazana zostanie geneza i inspiracje w rozwoju psychologii mediów oraz pierwsze badania nad mediami tradycyjnymi. Na kolejnych wykładach omówione zostaną mechanizmy działania mediów oraz poznawcze i emocjonalne aspekty wykorzystania mediów oraz ich oddziaływania na człowieka. Wykład zakończy temat związany z wpływem mediów na zachowanie ludzi w wybranych dziedzinach.
Ćwiczenia zostaną poświęcone głównie zagadnieniom funkcjonowaniu człowieka w nowych mediach i cyberpsychologii, a więc jednego z najnowocześniejszych obszarów psychologii mediów, który związany jest z rozwojem Internetu, wirtualnej i rozszerzonej rzeczywistości, users experience, grami, sztuczną inteligencją. Studenci dowiedzą się jak interpretować i wykorzystać wiedzę z psychologii mediów w kontekstach społecznych, rozrywkowych, biznesowych, edukacyjnych czy klinicznych. W czasie zajęć położony będzie nacisk głównie na umiejętność krytycznej analizy funkcjonowania człowieka w mediach i w interakcjach z nowymi wytworami technologii.

Gwałtowny rozwój technologii wywołuje szerokie spektrum reakcji, od entuzjazmu i nadziei na polepszenie życia człowieka, po nieufność, poczucie zagrożenia i ingerencji w prywatność. Ze względu na to, że technologie rozwijają się w szybkim tempie i ulegają wielu przekształceniom, zarówno ich twórcy, jak i użytkownicy potrzebują zrozumieć psychologiczne źródła ich oddziaływania na użytkowników. Obszarem tym zajmuje się psychologia mediów. Jest to stosunkowo nowa i trudna do zdefiniowania dziedzina, której podstawowym zadaniem jest próba zbadania istoty i konsekwencji interakcji między jednostkami, grupami, społeczeństwem a technologią. Zajęcia w ramach proponowanego przedmiotu odbędą się w formie wykładu (15 godzin) oraz ćwiczeń (15 godzin). Celem wykładu jest zapoznanie studentów z genezą, historią i kierunkami rozwoju oraz metodami badawczymi psychologii mediów. Na pierwszych wykładach omówione zostaną ważne pojęcia oraz definiowanie, status psychologii mediów, metody i ośrodki badań. Następnie wskazana zostanie geneza i inspiracje w rozwoju psychologii mediów oraz pierwsze badania nad mediami tradycyjnymi. Na kolejnych wykładach omówione zostaną mechanizmy działania mediów oraz poznawcze i emocjonalne aspekty wykorzystania mediów oraz ich oddziaływania na człowieka. Wykład zakończy temat związany z wpływem mediów na zachowanie ludzi w wybranych dziedzinach.
Ćwiczenia zostaną poświęcone głównie zagadnieniom funkcjonowaniu człowieka w nowych mediach i cyberpsychologii, a więc jednego z najnowocześniejszych obszarów psychologii mediów, który związany jest z rozwojem Internetu, wirtualnej i rozszerzonej rzeczywistości, users experience, grami, sztuczną inteligencją. Studenci dowiedzą się jak interpretować i wykorzystać wiedzę z psychologii mediów w kontekstach społecznych, rozrywkowych, biznesowych, edukacyjnych czy klinicznych. W czasie zajęć położony będzie nacisk głównie na umiejętność krytycznej analizy funkcjonowania człowieka w mediach i w interakcjach z nowymi wytworami technologii.

Gwałtowny rozwój technologii wywołuje szerokie spektrum reakcji, od entuzjazmu i nadziei na polepszenie życia człowieka, po nieufność, poczucie zagrożenia i ingerencji w prywatność. Ze względu na to, że technologie rozwijają się w szybkim tempie i ulegają wielu przekształceniom, zarówno ich twórcy, jak i użytkownicy potrzebują zrozumieć psychologiczne źródła ich oddziaływania na użytkowników. Obszarem tym zajmuje się psychologia mediów. Jest to stosunkowo nowa i trudna do zdefiniowania dziedzina, której podstawowym zadaniem jest próba zbadania istoty i konsekwencji interakcji między jednostkami, grupami, społeczeństwem a technologią. Zajęcia w ramach proponowanego przedmiotu odbędą się w formie wykładu (15 godzin) oraz ćwiczeń (15 godzin). Celem wykładu jest zapoznanie studentów z genezą, historią i kierunkami rozwoju oraz metodami badawczymi psychologii mediów. Na pierwszych wykładach omówione zostaną ważne pojęcia oraz definiowanie, status psychologii mediów, metody i ośrodki badań. Następnie wskazana zostanie geneza i inspiracje w rozwoju psychologii mediów oraz pierwsze badania nad mediami tradycyjnymi. Na kolejnych wykładach omówione zostaną mechanizmy działania mediów oraz poznawcze i emocjonalne aspekty wykorzystania mediów oraz ich oddziaływania na człowieka. Wykład zakończy temat związany z wpływem mediów na zachowanie ludzi w wybranych dziedzinach.
Ćwiczenia zostaną poświęcone głównie zagadnieniom funkcjonowaniu człowieka w nowych mediach i cyberpsychologii, a więc jednego z najnowocześniejszych obszarów psychologii mediów, który związany jest z rozwojem Internetu, wirtualnej i rozszerzonej rzeczywistości, users experience, grami, sztuczną inteligencją. Studenci dowiedzą się jak interpretować i wykorzystać wiedzę z psychologii mediów w kontekstach społecznych, rozrywkowych, biznesowych, edukacyjnych czy klinicznych. W czasie zajęć położony będzie nacisk głównie na umiejętność krytycznej analizy funkcjonowania człowieka w mediach i w interakcjach z nowymi wytworami technologii.

Gwałtowny rozwój technologii wywołuje szerokie spektrum reakcji, od entuzjazmu i nadziei na polepszenie życia człowieka, po nieufność, poczucie zagrożenia i ingerencji w prywatność. Ze względu na to, że technologie rozwijają się w szybkim tempie i ulegają wielu przekształceniom, zarówno ich twórcy, jak i użytkownicy potrzebują zrozumieć psychologiczne źródła ich oddziaływania na użytkowników. Obszarem tym zajmuje się psychologia mediów. Jest to stosunkowo nowa i trudna do zdefiniowania dziedzina, której podstawowym zadaniem jest próba zbadania istoty i konsekwencji interakcji między jednostkami, grupami, społeczeństwem a technologią. Zajęcia w ramach proponowanego przedmiotu odbędą się w formie wykładu (15 godzin) oraz ćwiczeń (15 godzin). Celem wykładu jest zapoznanie studentów z genezą, historią i kierunkami rozwoju oraz metodami badawczymi psychologii mediów. Na pierwszych wykładach omówione zostaną ważne pojęcia oraz definiowanie, status psychologii mediów, metody i ośrodki badań. Następnie wskazana zostanie geneza i inspiracje w rozwoju psychologii mediów oraz pierwsze badania nad mediami tradycyjnymi. Na kolejnych wykładach omówione zostaną mechanizmy działania mediów oraz poznawcze i emocjonalne aspekty wykorzystania mediów oraz ich oddziaływania na człowieka. Wykład zakończy temat związany z wpływem mediów na zachowanie ludzi w wybranych dziedzinach.
Ćwiczenia zostaną poświęcone głównie zagadnieniom funkcjonowaniu człowieka w nowych mediach i cyberpsychologii, a więc jednego z najnowocześniejszych obszarów psychologii mediów, który związany jest z rozwojem Internetu, wirtualnej i rozszerzonej rzeczywistości, users experience, grami, sztuczną inteligencją. Studenci dowiedzą się jak interpretować i wykorzystać wiedzę z psychologii mediów w kontekstach społecznych, rozrywkowych, biznesowych, edukacyjnych czy klinicznych. W czasie zajęć położony będzie nacisk głównie na umiejętność krytycznej analizy funkcjonowania człowieka w mediach i w interakcjach z nowymi wytworami technologii.

Wykład
Literatura podstawowa:
1. Jabłońska M. R., Człowiek w cyberprzestrzeni: wprowadzenie do psychologii Internetu, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2018.
2. Kubicka D., Kołodziejczyk A., Psychologia wpływu mediów. Wybrane teorie, metody, badania, Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2007.
3. Ogonowska A., Psychologia mediów i komunikowania. Wprowadzenie, Kraków 2018.
4. Ogonowska A., Cyberpsychologia. Nowe perspektywy badania mediów i ich użytkowników, „Studia de Cultura” 2018, nr 10(4), s. 5-18.
5. Rutledge P., What is Media Psychology? A Qualitative Inquiry, „Media Psychology Review” 2008, Vol. 1(1). Dostępny w World Wide Web: https://mprcenter.org/review/what-is-media-psychology/.
6. Turska-Kawa Agnieszka, Media jako źródło zaspokajania fundamentalnych potrzeb: rozważania w kontekście teorii "użytkowania i gratyfikacji", „Studia Politicae Universitatis Silesiensis” 2013, T. 10, s. 147-170. (dostępne w sieci po wpisaniu autora i tytułu w wyszukiwarkę).
7. Wallace P., Psychologia Internetu, Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2005.
8. Winterhoff-Spurk P., Psychologia mediów, Kraków: Wydawnictwo WAM, 2007.
9. Współczesna psychologia mediów: nowe problemy i perspektywy badawcze, red. nauk. A. Ogonowska, G. Ptaszek, Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2017.
Literatura uzupełniająca:
1. Andrzejewska A., Magia szklanego ekranu: zagrożenia płynące z telewizji, Warszawa: "Fraszka Edukacyjna", 2007.
2. Cyrklaff M., Biblioterapia w edukacji z zakresu profilaktyki uzależnień i promocji zdrowia, Toruń 2014.
3. Czarkowska-Krupa A., Siergiej Eisenstein – rewolucjonista kina [online] [dostęp 12.01.2021]. Dostępny w World Wide Web: https://oldcamera.pl/siergiej-eisenstein-rewolucjonista-kina/.
4. Dill, K. E., Introduction, [w:] The Oxford handbook of media psychology, red. K. E. Dill, New York 2003, s. 3-9.
5. Film w działaniu, red. A. Ogonowska, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2017.
6. Fischoff, S., Media psychology: A personal essay in definition and purview [online] [dostęp 12.01.2021], „Journal of Media Psychology” 2005, nr 10(1). Dostępny w World Wide Web: http://www.calstatela.edu/faculty/sfischo/MEDIADEF-2.html.
7. Francuz P., Rozumienie przekazu telewizyjnego, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2002.
8. Giles, D., Media psychology, New Jersey-London 2003.
9. Ogonowska A., Voyeuryzm telewizyjny: między ontologią telewizji a rzeczywistością telewidza, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2006.
Ćwiczenia:
Literatura podstawowa:
1. Aboujaoude E., Wirtualna osobowość naszych czasów: mroczna strona e-osobowości, przekł. R. Andruszko, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, cop. 2012.
2. Cyberbullying: zjawisko, konteksty, przeciwdziałanie, pod red. J. Pyżalskiego, Łódź: Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2012.
3. Cyrklaff M., Jak mucha w sieci pająka… Zespół uzależnienia od Internetu oraz jego wpływ na psychofizyczne i społeczne funkcjonowanie człowieka, [w:] Ekologia informacji w środowisku regionalnym, red. B. Taraszkiewicz, Słupsk: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich; Biblioteka Uczelniana Akademii Pomorskiej, 2012, s. 93-106.
4. Cyrklaff-Gorczyca M., Kruszewski T., Motywacja studentów do grania w gry internetowe – raport z badań, [w:] W świecie bibliologii i informatologii. Księga dedykowana Prof. Bronisławie Woźniczce-Paruzel w 70 rocznicę urodzin, M. Cyrklaff-Gorczyca, M. Fedorowicz-Kruszewska, T. Kruszewski, Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK, 2018, s. 395-408.
5. Cyrklaff-Gorczyca M., Kruszewski T., Uzależnienie od gier internetowych – opis badania i propozycja korekty postaw, „Rozprawy Społeczne” 2018, nr 12(4), s. 46-55. https://doi.org/10.29316/rs.2018.36.
6. Człowiek w świecie rzeczywistym i wirtualnym: wybrane patologie społeczno-wychowawcze w cyberprzestrzeni, pod red. A. Andrzejewskiej, J. Bednarka, S. Ćmiel, Józefów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi, cop. 2013.
7. Człowiek i medium: terapia, rozwój, (auto)narracja, red. nauk. A. Ogonowska, Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne, 2016.
8. Hsieh M.C., Lee J.J., Preliminary Study of VR and AR Applications in Medical and Healthcare Education, Journal of Nursing and Health Studies 2017, Vol. 3, No. 1, p. 1-5.
10. McGonial J., SuperBetter, przeł. E. Kaniowska, Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2017.
11. Siwak W., Matrix i pół-Matrix czyli rzeczywistość wirtualna i rzeczywistość rozszerzona jako wyzwania dla tożsamości, kultury, sztuki i edukacji, „Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji” 2016, nr 11, 355-388. (dostępny w sieci po wpisaniu tytułu).
12. Weinschenk S., The Psychologist’s View of UX Design [online] [dostęp: 03.10.2018]. Dostępny w World Wide Web: http://uxmag.com/articles/the-psychologists-view-of-ux-design.
Oraz podane w czasie zajęć tytuły artykułów polsko- i anglojęzycznych, dostępnych w Sieci.
Literatura uzupełniająca:
1. Boellstorff T., Dojrzewanie w Second Life: antropologia człowieka wirtualnego, przekł. A. Sadza, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, cop. 2012.
2. Człowiek, technologia, media: konteksty kulturowe i psychologiczne, red. nauk. A. Ogonowska, G. Ptaszek, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2014.
3. Hazard i uzależnienia wirtualne, red. J. Jęczeń, K. Komsta, J. Sak, Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, 2012.
4. Kasprzak W. A., Patologie gier cyfrowych: studium z zakresu polityki kryminalnej, Szczytno: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, 2017.
5. Kino, film, psychologia, red. nauk. A. Ogonowska, Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne, 2017.
6. Kozak S., Patologie komunikowania w Internecie: zagrożenia i skutki dla dzieci i młodzieży, Warszawa: Difin, 2011.
7. Price C., Jak zerwać ze swoim smartfonem, przeł. K. Różycka, Katowice: Wydawnictwo Sonia Draga, 2018.
8. Patzlaff R., Zastygłe spojrzenie: fizjologiczne skutki patrzenia na ekran a rozwój dziecka, z jęz. niem. przeł. B. Kowalewska, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2008.
9. Skok K., Paradoks gracza, czyli co motywuje graczy do korzystania z gier online, „Homo Ludens” 2013, 1(5), s. 233-252.
10. Spitzer M., Cyberchoroby: jak cyfrowe życie rujnuje nasze zdrowie, przeł. M. Guzowska, Słupsk: Wydawnictwo Dobra Literatura - Grupa Wydawnicza Literatura Inspiruje, 2016.
11. Suler J. R., Psychology of the digital age: humans become electric, New York: Cambridge University Press, cop. 2016.
12. Topol P., Funkcjonalność edukacyjna światów wirtualnych, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2013.
+ literatura do projektów/prezentacji, wskazana przez prowadzącego i zaproponowana przez studentów

Wykład
Literatura podstawowa:
1. Jabłońska M. R., Człowiek w cyberprzestrzeni: wprowadzenie do psychologii Internetu, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2018.
2. Kubicka D., Kołodziejczyk A., Psychologia wpływu mediów. Wybrane teorie, metody, badania, Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2007.
3. Ogonowska A., Psychologia mediów i komunikowania. Wprowadzenie, Kraków 2018.
4. Ogonowska A., Cyberpsychologia. Nowe perspektywy badania mediów i ich użytkowników, „Studia de Cultura” 2018, nr 10(4), s. 5-18.
5. Rutledge P., What is Media Psychology? A Qualitative Inquiry, „Media Psychology Review” 2008, Vol. 1(1). Dostępny w World Wide Web: https://mprcenter.org/review/what-is-media-psychology/.
6. Turska-Kawa Agnieszka, Media jako źródło zaspokajania fundamentalnych potrzeb: rozważania w kontekście teorii "użytkowania i gratyfikacji", „Studia Politicae Universitatis Silesiensis” 2013, T. 10, s. 147-170. (dostępne w sieci po wpisaniu autora i tytułu w wyszukiwarkę).
7. Wallace P., Psychologia Internetu, Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2005.
8. Winterhoff-Spurk P., Psychologia mediów, Kraków: Wydawnictwo WAM, 2007.
9. Współczesna psychologia mediów: nowe problemy i perspektywy badawcze, red. nauk. A. Ogonowska, G. Ptaszek, Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2017.
Literatura uzupełniająca:
1. Andrzejewska A., Magia szklanego ekranu: zagrożenia płynące z telewizji, Warszawa: "Fraszka Edukacyjna", 2007.
2. Cyrklaff M., Biblioterapia w edukacji z zakresu profilaktyki uzależnień i promocji zdrowia, Toruń 2014.
3. Czarkowska-Krupa A., Siergiej Eisenstein – rewolucjonista kina [online] [dostęp 12.01.2021]. Dostępny w World Wide Web: https://oldcamera.pl/siergiej-eisenstein-rewolucjonista-kina/.
4. Dill, K. E., Introduction, [w:] The Oxford handbook of media psychology, red. K. E. Dill, New York 2003, s. 3-9.
5. Film w działaniu, red. A. Ogonowska, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2017.
6. Fischoff, S., Media psychology: A personal essay in definition and purview [online] [dostęp 12.01.2021], „Journal of Media Psychology” 2005, nr 10(1). Dostępny w World Wide Web: http://www.calstatela.edu/faculty/sfischo/MEDIADEF-2.html.
7. Francuz P., Rozumienie przekazu telewizyjnego, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2002.
8. Giles, D., Media psychology, New Jersey-London 2003.
9. Ogonowska A., Voyeuryzm telewizyjny: między ontologią telewizji a rzeczywistością telewidza, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2006.
Ćwiczenia:
Literatura podstawowa:
1. Aboujaoude E., Wirtualna osobowość naszych czasów: mroczna strona e-osobowości, przekł. R. Andruszko, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, cop. 2012.
2. Cyberbullying: zjawisko, konteksty, przeciwdziałanie, pod red. J. Pyżalskiego, Łódź: Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2012.
3. Cyrklaff M., Jak mucha w sieci pająka… Zespół uzależnienia od Internetu oraz jego wpływ na psychofizyczne i społeczne funkcjonowanie człowieka, [w:] Ekologia informacji w środowisku regionalnym, red. B. Taraszkiewicz, Słupsk: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich; Biblioteka Uczelniana Akademii Pomorskiej, 2012, s. 93-106.
4. Cyrklaff-Gorczyca M., Kruszewski T., Motywacja studentów do grania w gry internetowe – raport z badań, [w:] W świecie bibliologii i informatologii. Księga dedykowana Prof. Bronisławie Woźniczce-Paruzel w 70 rocznicę urodzin, M. Cyrklaff-Gorczyca, M. Fedorowicz-Kruszewska, T. Kruszewski, Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK, 2018, s. 395-408.
5. Cyrklaff-Gorczyca M., Kruszewski T., Uzależnienie od gier internetowych – opis badania i propozycja korekty postaw, „Rozprawy Społeczne” 2018, nr 12(4), s. 46-55. https://doi.org/10.29316/rs.2018.36.
6. Człowiek w świecie rzeczywistym i wirtualnym: wybrane patologie społeczno-wychowawcze w cyberprzestrzeni, pod red. A. Andrzejewskiej, J. Bednarka, S. Ćmiel, Józefów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi, cop. 2013.
7. Człowiek i medium: terapia, rozwój, (auto)narracja, red. nauk. A. Ogonowska, Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne, 2016.
8. Hsieh M.C., Lee J.J., Preliminary Study of VR and AR Applications in Medical and Healthcare Education, Journal of Nursing and Health Studies 2017, Vol. 3, No. 1, p. 1-5.
10. McGonial J., SuperBetter, przeł. E. Kaniowska, Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2017.
11. Siwak W., Matrix i pół-Matrix czyli rzeczywistość wirtualna i rzeczywistość rozszerzona jako wyzwania dla tożsamości, kultury, sztuki i edukacji, „Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji” 2016, nr 11, 355-388. (dostępny w sieci po wpisaniu tytułu).
12. Weinschenk S., The Psychologist’s View of UX Design [online] [dostęp: 03.10.2018]. Dostępny w World Wide Web: http://uxmag.com/articles/the-psychologists-view-of-ux-design.
Oraz podane w czasie zajęć tytuły artykułów polsko- i anglojęzycznych, dostępnych w Sieci.
Literatura uzupełniająca:
1. Boellstorff T., Dojrzewanie w Second Life: antropologia człowieka wirtualnego, przekł. A. Sadza, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, cop. 2012.
2. Człowiek, technologia, media: konteksty kulturowe i psychologiczne, red. nauk. A. Ogonowska, G. Ptaszek, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2014.
3. Hazard i uzależnienia wirtualne, red. J. Jęczeń, K. Komsta, J. Sak, Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, 2012.
4. Kasprzak W. A., Patologie gier cyfrowych: studium z zakresu polityki kryminalnej, Szczytno: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, 2017.
5. Kino, film, psychologia, red. nauk. A. Ogonowska, Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne, 2017.
6. Kozak S., Patologie komunikowania w Internecie: zagrożenia i skutki dla dzieci i młodzieży, Warszawa: Difin, 2011.
7. Price C., Jak zerwać ze swoim smartfonem, przeł. K. Różycka, Katowice: Wydawnictwo Sonia Draga, 2018.
8. Patzlaff R., Zastygłe spojrzenie: fizjologiczne skutki patrzenia na ekran a rozwój dziecka, z jęz. niem. przeł. B. Kowalewska, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2008.
9. Skok K., Paradoks gracza, czyli co motywuje graczy do korzystania z gier online, „Homo Ludens” 2013, 1(5), s. 233-252.
10. Spitzer M., Cyberchoroby: jak cyfrowe życie rujnuje nasze zdrowie, przeł. M. Guzowska, Słupsk: Wydawnictwo Dobra Literatura - Grupa Wydawnicza Literatura Inspiruje, 2016.
11. Suler J. R., Psychology of the digital age: humans become electric, New York: Cambridge University Press, cop. 2016.
12. Topol P., Funkcjonalność edukacyjna światów wirtualnych, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2013.
+ literatura do projektów/prezentacji, wskazana przez prowadzącego i zaproponowana przez studentów

Wykład
Literatura podstawowa:
1. Jabłońska M. R., Człowiek w cyberprzestrzeni: wprowadzenie do psychologii Internetu, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2018.
2. Kubicka D., Kołodziejczyk A., Psychologia wpływu mediów. Wybrane teorie, metody, badania, Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2007.
3. Ogonowska A., Psychologia mediów i komunikowania. Wprowadzenie, Kraków 2018.
4. Ogonowska A., Cyberpsychologia. Nowe perspektywy badania mediów i ich użytkowników, „Studia de Cultura” 2018, nr 10(4), s. 5-18.
5. Rutledge P., What is Media Psychology? A Qualitative Inquiry, „Media Psychology Review” 2008, Vol. 1(1). Dostępny w World Wide Web: https://mprcenter.org/review/what-is-media-psychology/.
6. Turska-Kawa Agnieszka, Media jako źródło zaspokajania fundamentalnych potrzeb: rozważania w kontekście teorii "użytkowania i gratyfikacji", „Studia Politicae Universitatis Silesiensis” 2013, T. 10, s. 147-170. (dostępne w sieci po wpisaniu autora i tytułu w wyszukiwarkę).
7. Wallace P., Psychologia Internetu, Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2005.
8. Winterhoff-Spurk P., Psychologia mediów, Kraków: Wydawnictwo WAM, 2007.
9. Współczesna psychologia mediów: nowe problemy i perspektywy badawcze, red. nauk. A. Ogonowska, G. Ptaszek, Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2017.
Literatura uzupełniająca:
1. Andrzejewska A., Magia szklanego ekranu: zagrożenia płynące z telewizji, Warszawa: "Fraszka Edukacyjna", 2007.
2. Cyrklaff M., Biblioterapia w edukacji z zakresu profilaktyki uzależnień i promocji zdrowia, Toruń 2014.
3. Czarkowska-Krupa A., Siergiej Eisenstein – rewolucjonista kina [online] [dostęp 12.01.2021]. Dostępny w World Wide Web: https://oldcamera.pl/siergiej-eisenstein-rewolucjonista-kina/.
4. Dill, K. E., Introduction, [w:] The Oxford handbook of media psychology, red. K. E. Dill, New York 2003, s. 3-9.
5. Film w działaniu, red. A. Ogonowska, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2017.
6. Fischoff, S., Media psychology: A personal essay in definition and purview [online] [dostęp 12.01.2021], „Journal of Media Psychology” 2005, nr 10(1). Dostępny w World Wide Web: http://www.calstatela.edu/faculty/sfischo/MEDIADEF-2.html.
7. Francuz P., Rozumienie przekazu telewizyjnego, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2002.
8. Giles, D., Media psychology, New Jersey-London 2003.
9. Ogonowska A., Voyeuryzm telewizyjny: między ontologią telewizji a rzeczywistością telewidza, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2006.
Ćwiczenia:
Literatura podstawowa:
1. Aboujaoude E., Wirtualna osobowość naszych czasów: mroczna strona e-osobowości, przekł. R. Andruszko, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, cop. 2012.
2. Cyberbullying: zjawisko, konteksty, przeciwdziałanie, pod red. J. Pyżalskiego, Łódź: Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2012.
3. Cyrklaff M., Jak mucha w sieci pająka… Zespół uzależnienia od Internetu oraz jego wpływ na psychofizyczne i społeczne funkcjonowanie człowieka, [w:] Ekologia informacji w środowisku regionalnym, red. B. Taraszkiewicz, Słupsk: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich; Biblioteka Uczelniana Akademii Pomorskiej, 2012, s. 93-106.
4. Cyrklaff-Gorczyca M., Kruszewski T., Motywacja studentów do grania w gry internetowe – raport z badań, [w:] W świecie bibliologii i informatologii. Księga dedykowana Prof. Bronisławie Woźniczce-Paruzel w 70 rocznicę urodzin, M. Cyrklaff-Gorczyca, M. Fedorowicz-Kruszewska, T. Kruszewski, Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK, 2018, s. 395-408.
5. Cyrklaff-Gorczyca M., Kruszewski T., Uzależnienie od gier internetowych – opis badania i propozycja korekty postaw, „Rozprawy Społeczne” 2018, nr 12(4), s. 46-55. https://doi.org/10.29316/rs.2018.36.
6. Człowiek w świecie rzeczywistym i wirtualnym: wybrane patologie społeczno-wychowawcze w cyberprzestrzeni, pod red. A. Andrzejewskiej, J. Bednarka, S. Ćmiel, Józefów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi, cop. 2013.
7. Człowiek i medium: terapia, rozwój, (auto)narracja, red. nauk. A. Ogonowska, Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne, 2016.
8. Hsieh M.C., Lee J.J., Preliminary Study of VR and AR Applications in Medical and Healthcare Education, Journal of Nursing and Health Studies 2017, Vol. 3, No. 1, p. 1-5.
10. McGonial J., SuperBetter, przeł. E. Kaniowska, Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2017.
11. Siwak W., Matrix i pół-Matrix czyli rzeczywistość wirtualna i rzeczywistość rozszerzona jako wyzwania dla tożsamości, kultury, sztuki i edukacji, „Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji” 2016, nr 11, 355-388. (dostępny w sieci po wpisaniu tytułu).
12. Weinschenk S., The Psychologist’s View of UX Design [online] [dostęp: 03.10.2018]. Dostępny w World Wide Web: http://uxmag.com/articles/the-psychologists-view-of-ux-design.
Oraz podane w czasie zajęć tytuły artykułów polsko- i anglojęzycznych, dostępnych w Sieci.
Literatura uzupełniająca:
1. Boellstorff T., Dojrzewanie w Second Life: antropologia człowieka wirtualnego, przekł. A. Sadza, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, cop. 2012.
2. Człowiek, technologia, media: konteksty kulturowe i psychologiczne, red. nauk. A. Ogonowska, G. Ptaszek, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2014.
3. Hazard i uzależnienia wirtualne, red. J. Jęczeń, K. Komsta, J. Sak, Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, 2012.
4. Kasprzak W. A., Patologie gier cyfrowych: studium z zakresu polityki kryminalnej, Szczytno: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, 2017.
5. Kino, film, psychologia, red. nauk. A. Ogonowska, Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne, 2017.
6. Kozak S., Patologie komunikowania w Internecie: zagrożenia i skutki dla dzieci i młodzieży, Warszawa: Difin, 2011.
7. Price C., Jak zerwać ze swoim smartfonem, przeł. K. Różycka, Katowice: Wydawnictwo Sonia Draga, 2018.
8. Patzlaff R., Zastygłe spojrzenie: fizjologiczne skutki patrzenia na ekran a rozwój dziecka, z jęz. niem. przeł. B. Kowalewska, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2008.
9. Skok K., Paradoks gracza, czyli co motywuje graczy do korzystania z gier online, „Homo Ludens” 2013, 1(5), s. 233-252.
10. Spitzer M., Cyberchoroby: jak cyfrowe życie rujnuje nasze zdrowie, przeł. M. Guzowska, Słupsk: Wydawnictwo Dobra Literatura - Grupa Wydawnicza Literatura Inspiruje, 2016.
11. Suler J. R., Psychology of the digital age: humans become electric, New York: Cambridge University Press, cop. 2016.
12. Topol P., Funkcjonalność edukacyjna światów wirtualnych, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2013.
+ literatura do projektów/prezentacji, wskazana przez prowadzącego i zaproponowana przez studentów

Wykład
Literatura podstawowa:
1. Jabłońska M. R., Człowiek w cyberprzestrzeni: wprowadzenie do psychologii Internetu, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2018.
2. Kubicka D., Kołodziejczyk A., Psychologia wpływu mediów. Wybrane teorie, metody, badania, Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2007.
3. Ogonowska A., Psychologia mediów i komunikowania. Wprowadzenie, Kraków 2018.
4. Ogonowska A., Cyberpsychologia. Nowe perspektywy badania mediów i ich użytkowników, „Studia de Cultura” 2018, nr 10(4), s. 5-18.
5. Rutledge P., What is Media Psychology? A Qualitative Inquiry, „Media Psychology Review” 2008, Vol. 1(1). Dostępny w World Wide Web: https://mprcenter.org/review/what-is-media-psychology/.
6. Turska-Kawa Agnieszka, Media jako źródło zaspokajania fundamentalnych potrzeb: rozważania w kontekście teorii "użytkowania i gratyfikacji", „Studia Politicae Universitatis Silesiensis” 2013, T. 10, s. 147-170. (dostępne w sieci po wpisaniu autora i tytułu w wyszukiwarkę).
7. Wallace P., Psychologia Internetu, Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2005.
8. Winterhoff-Spurk P., Psychologia mediów, Kraków: Wydawnictwo WAM, 2007.
9. Współczesna psychologia mediów: nowe problemy i perspektywy badawcze, red. nauk. A. Ogonowska, G. Ptaszek, Kraków: Oficyna Wydawnicza "Impuls", 2017.
Literatura uzupełniająca:
1. Andrzejewska A., Magia szklanego ekranu: zagrożenia płynące z telewizji, Warszawa: "Fraszka Edukacyjna", 2007.
2. Cyrklaff M., Biblioterapia w edukacji z zakresu profilaktyki uzależnień i promocji zdrowia, Toruń 2014.
3. Czarkowska-Krupa A., Siergiej Eisenstein – rewolucjonista kina [online] [dostęp 12.01.2021]. Dostępny w World Wide Web: https://oldcamera.pl/siergiej-eisenstein-rewolucjonista-kina/.
4. Dill, K. E., Introduction, [w:] The Oxford handbook of media psychology, red. K. E. Dill, New York 2003, s. 3-9.
5. Film w działaniu, red. A. Ogonowska, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, 2017.
6. Fischoff, S., Media psychology: A personal essay in definition and purview [online] [dostęp 12.01.2021], „Journal of Media Psychology” 2005, nr 10(1). Dostępny w World Wide Web: http://www.calstatela.edu/faculty/sfischo/MEDIADEF-2.html.
7. Francuz P., Rozumienie przekazu telewizyjnego, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL, 2002.
8. Giles, D., Media psychology, New Jersey-London 2003.
9. Ogonowska A., Voyeuryzm telewizyjny: między ontologią telewizji a rzeczywistością telewidza, Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2006.
Ćwiczenia:
Literatura podstawowa:
1. Aboujaoude E., Wirtualna osobowość naszych czasów: mroczna strona e-osobowości, przekł. R. Andruszko, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, cop. 2012.
2. Cyberbullying: zjawisko, konteksty, przeciwdziałanie, pod red. J. Pyżalskiego, Łódź: Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2012.
3. Cyrklaff M., Jak mucha w sieci pająka… Zespół uzależnienia od Internetu oraz jego wpływ na psychofizyczne i społeczne funkcjonowanie człowieka, [w:] Ekologia informacji w środowisku regionalnym, red. B. Taraszkiewicz, Słupsk: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich; Biblioteka Uczelniana Akademii Pomorskiej, 2012, s. 93-106.
4. Cyrklaff-Gorczyca M., Kruszewski T., Motywacja studentów do grania w gry internetowe – raport z badań, [w:] W świecie bibliologii i informatologii. Księga dedykowana Prof. Bronisławie Woźniczce-Paruzel w 70 rocznicę urodzin, M. Cyrklaff-Gorczyca, M. Fedorowicz-Kruszewska, T. Kruszewski, Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK, 2018, s. 395-408.
5. Cyrklaff-Gorczyca M., Kruszewski T., Uzależnienie od gier internetowych – opis badania i propozycja korekty postaw, „Rozprawy Społeczne” 2018, nr 12(4), s. 46-55. https://doi.org/10.29316/rs.2018.36.
6. Człowiek w świecie rzeczywistym i wirtualnym: wybrane patologie społeczno-wychowawcze w cyberprzestrzeni, pod red. A. Andrzejewskiej, J. Bednarka, S. Ćmiel, Józefów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi, cop. 2013.
7. Człowiek i medium: terapia, rozwój, (auto)narracja, red. nauk. A. Ogonowska, Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne, 2016.
8. Hsieh M.C., Lee J.J., Preliminary Study of VR and AR Applications in Medical and Healthcare Education, Journal of Nursing and Health Studies 2017, Vol. 3, No. 1, p. 1-5.
10. McGonial J., SuperBetter, przeł. E. Kaniowska, Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2017.
11. Siwak W., Matrix i pół-Matrix czyli rzeczywistość wirtualna i rzeczywistość rozszerzona jako wyzwania dla tożsamości, kultury, sztuki i edukacji, „Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji” 2016, nr 11, 355-388. (dostępny w sieci po wpisaniu tytułu).
12. Weinschenk S., The Psychologist’s View of UX Design [online] [dostęp: 03.10.2018]. Dostępny w World Wide Web: http://uxmag.com/articles/the-psychologists-view-of-ux-design.
Oraz podane w czasie zajęć tytuły artykułów polsko- i anglojęzycznych, dostępnych w Sieci.
Literatura uzupełniająca:
1. Boellstorff T., Dojrzewanie w Second Life: antropologia człowieka wirtualnego, przekł. A. Sadza, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, cop. 2012.
2. Człowiek, technologia, media: konteksty kulturowe i psychologiczne, red. nauk. A. Ogonowska, G. Ptaszek, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2014.
3. Hazard i uzależnienia wirtualne, red. J. Jęczeń, K. Komsta, J. Sak, Sandomierz: Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia, 2012.
4. Kasprzak W. A., Patologie gier cyfrowych: studium z zakresu polityki kryminalnej, Szczytno: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, 2017.
5. Kino, film, psychologia, red. nauk. A. Ogonowska, Kraków: Wydawnictwo Edukacyjne, 2017.
6. Kozak S., Patologie komunikowania w Internecie: zagrożenia i skutki dla dzieci i młodzieży, Warszawa: Difin, 2011.
7. Price C., Jak zerwać ze swoim smartfonem, przeł. K. Różycka, Katowice: Wydawnictwo Sonia Draga, 2018.
8. Patzlaff R., Zastygłe spojrzenie: fizjologiczne skutki patrzenia na ekran a rozwój dziecka, z jęz. niem. przeł. B. Kowalewska, Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2008.
9. Skok K., Paradoks gracza, czyli co motywuje graczy do korzystania z gier online, „Homo Ludens” 2013, 1(5), s. 233-252.
10. Spitzer M., Cyberchoroby: jak cyfrowe życie rujnuje nasze zdrowie, przeł. M. Guzowska, Słupsk: Wydawnictwo Dobra Literatura - Grupa Wydawnicza Literatura Inspiruje, 2016.
11. Suler J. R., Psychology of the digital age: humans become electric, New York: Cambridge University Press, cop. 2016.
12. Topol P., Funkcjonalność edukacyjna światów wirtualnych, Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2013.
+ literatura do projektów/prezentacji, wskazana przez prowadzącego i zaproponowana przez studentów