Teorie komunikowania masowego 2051-DZ-S1-3-TKM
I. WYKŁAD. Osiem wykładów poświęca się kolejno następującym zagadnieniom:
1. Komunikowanie masowe: podstawowe pojęcia, epoki rozwoju różnych teorii.
2. Teorie społeczeństwa masowego i rozwój mediów w okresie propagandy.
3. Normatywne teorie komunikowania masowego.
4. Teorie ograniczonych efektów mediów. Teorie średniego zasięgu.
5. Krytyczne i kulturowe teorie komunikowania masowego.
6. Teorie roli mediów w codziennym życiu.
7. Teorie mediów, kultury i społeczeństwa.
8. Współczesne tendencje w badaniach nad komunikowaniem masowym. Komunikowanie masowe w Niemczech i Polsce.
Pierwszy wykład zostanie poświęcony definicjom różnych rodzajów komunikowania oraz szczególnie często używanym terminom kojarzonym z komunikowaniem masowym. Tematem drugiej części wykładu będą etapy rozwoju teorii komunikowania masowego. W związku z tym wyróżni się odpowiednio epokę teorii społeczeństwa masowego; okres, w którym zaczęły rozwijać się badania nad komunikowaniem masowym, epokę teorii ograniczonych efektów mediów, epokę krytyki kultury medialnej oraz epokę, w której powstała teoria umiarkowanych efektów mediów.
Na tematykę drugiego wykładu składają się teoria społeczeństwa społeczeństwa masowego oraz teorie propagandy. W związku z pierwszym zagadnieniem szczególny nacisk położy się na problem rozwoju przemysłu medialnego w drugiej połowie XIX wieku (przede wszystkim na rozwój dziennikarstwa tabloidowego, które stało się najpierw stymulatorem procesu ekonomicznej i politycznej autonomizacji mediów, a następnie przyczyniło się do uczynienia z wydawania prasy prosperującego biznesu). Przedmiotem rozważań pierwszej części zajęć będą także inne uwarunkowania towarzyszące rozwojowi teorii społeczeństwa masowego, w tym głównie socjologiczne, psychologiczne i polityczne. Druga część wykładu dotyczy teorii propagandy: ich powstania, rozwoju oraz znaczenia w czasach współczesnych. W związku z tym przedmiotem zainteresowania staną się m.in. takie zagadnienia, jak psychologiczne podstawy rozwoju teorii, o których mowa (behawioryzm, freudyzm), najważniejsze z pierwszych teorii propagandy (teoria magicznej kuli, teoria Harolda Laswella, teoria kształtowania opinii publicznej Waltera Lippmanna), reakcje na wymienione teorie oraz współczesna teoria propagandy.
Trzeci wykład dotyczy normatywnych teorii komunikowania masowego. W jego ramach najwięcej uwagi poświęca się teorii liberalnej oraz teorii odpowiedzialności społecznej. W obu przypadkach omawia się historyczne uwarunkowania powstania i rozwoju wymienionych teorii oraz ich najważniejsze cechy. Osobną uwagę poświęca się dziennikarstwu obywatelskiemu i innym koncepcjom normatywnym: koncepcji mediów na rzecz rozwoju, koncepcji demokracji uczestniczącej, koncepcji rozwojowej, koncepcji rewolucyjnej. Wszystkie te koncepcje omawia się na tle teorii autorytarnej i teorii totalitarnej komunistycznej, wymienionych w pracy S. Sieberta, T. Petersona i w. Schramma Four Theories of the Press.
Tematem czwartego wykładu będą teorie ograniczonych efektów mediów oraz teorie średniego zasięgu. Wśród poruszonych zagadnień znajdą się między innymi: uwarunkowania sprzyjające zmianie paradygmatu w myśleniu o wpływie środków przekazu na odbiorców, teoria dwustopniowego przepływu, teoria pośrednich efektów mediów, teoria zmiany postaw, znaczenie badań Carla Hovlanda i Paula Lazarsfelda, koncepcja analizy funkcjonalnej, teoria przepływu informacji, teoria dyfuzji informacji/innowacji, teoria fenomenalistyczna Josepha Klappera, teoria masowej rozrywki, pluralizm elit, dzisiejsze znaczenie paradygmatu ograniczonych efektów mediów.
Omawiając teorie roli mediów w codziennym życiu, zwróci się szczególną uwagę na koncepcję użycia-nagrody, teorię odbioru, teorię ramową, teorię przetwarzania informacji.
Przy omawianiu siódmego tematu dużo uwagi uwagi poświęci się badaniom i rozważaniom Harolda Innisa i Marshalla McLuhana, teorii marketingu społecznego, koncepcji luk wiedzy, koncepcji agenda-setting, teorii zależności od systemów medialnych, analizie kultywacji, badaniu wytwarzania newsów, teorii intruzji mediów.
Celem ostatniego wykładu, poświęconego współczesnym tendencjom w teorii komunikowania masowego, będzie przedstawienie zwięzłej charakterystyki obecnego stanu badań nad komunikowaniem masowym. Osobną uwagę poświęci się badaniom prowadzonym w krajach innych niż anglosaskie, m. in. w Niemczech i Polsce.
II. KONWERSATORIUM:
1. Czym jest a czym nie jest komunikowanie masowe
2. Komunikacja społeczna w ujęciu ideologicznym
3. Komunikacja polityczna i inne
4. Teorie widowni
5. Komunikacja a kultura„Teorie” McLuhana?
6. Mediatyzacja
7. Komunikacja i kultura
8. Nowe media
9. Społeczeństwo w sieci – czy istnieje
10. Komunikacja systemów i systemy komunikacji
11. Wszystko jest komunikacją
12. Komunikacja czy działanie? Luhmanna podejście do komunikowania
13. Aktor w sieci przemocy symbolicznej – nieco inne teorie komunikacji masowej
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
- wykład problemowy
Metody dydaktyczne poszukujące
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Efekty kształcenia
I. WYKŁAD.
Uczestnicy kursu są zobowiązani opanować najważniejsze wiadomości dotyczące wymienionych wyżej zagadnień. Powinni też posiąść umiejętność krytycznej analizy teorii komunikowania masowego, a także nauczyć się oceniać zjawiska z życia politycznego i społecznego z perspektywy omówionych teorii.
II. KONWERSATORIUM.
Student posiada wiedzę o klasycznych i najnowszych teoriach komunikowania masowego. Student potrafi kompleksowo opisać pole badawcze dyscypliny. Student analizuje poszczególne teorie i paradygmaty oraz potrafi je zastosować w przestrzeni komunikacyjnej. Student posiada umiejętność weryfikacji założeń teoretycznych z faktycznymi procesami zachodzącymi w komunikacji. Student potrafi krytycznie odnosić się to prezentowanych koncepcji teoretycznych.
Kryteria oceniania
WYKŁAD
I. Test składający się z 20 pytań: 20% oceny końcowej.
II. Egzamin ustny: 80% oceny końcowej.
Uczestnicy kursu, którzy wezmą udział w większości wykładów, mogą zostać zwolnieni z testu i otrzymać - zamiast oceny z tego sprawdzianu - 10-20%. Wynik ten będzie zależał od aktywności podczas zajęć (wykład jest z założenia interaktywny) i liczby absencji.
Ostateczne oceny:
0-40%: ndst
41-49%: dst
50-58% +dst
59-67% db
68-74% +db
75% i więcej: bdb
II. KONWERSATORIUM:
Efekt 1 i 2 – wejściówki (0-1 punktu/wejściówka)
Efekt 3,4,5 – ocena ciągła (0-1 punktu/zajęcia)
Ogólna ocena na podstawie sumy punktów: do 50% - 2, do 70% - 3, do 90% - 4, od 90% - 5)
Literatura
I. WYKŁAD:
1.Stanley J. Baran, Dennis K. Davis; Teorie komunikowania masowego, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2007.
2.Marian Filipiak, Homo communicans. Wprowadzenie do teorii masowego komunikowania, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2004.
3.Denis McQuail, Teoria komunikowania masowego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.
4.Dieter Mersch, Teorie mediów, Wydawnictwo Sic!, Warszawa 2010.
5.Tomasz Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu; Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
6.Bogusława Dobek-Ostrowska, Komunikowanie polityczne i publiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2006.
1.Marek Sokołowski, (R)ewolucja w komunikacji. Wprowadzenie do medioznawstwa, Wydawnictwo Comandor, Warszawa 2010.
2.Lisa Taylor, Andrew Willis; Medioznawstwo, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006.
3.Marshall McLuhan, Wybór tekstów, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2001.
KONWERSATORIUM:
Davis Dennis K., Baran Stanley J. 2007. Teorie komunikowania masowego. Kraków: WUJ.
Ollivier Bruno, Nauka o komunikacji. Teoria i praktyka, Oficyna N Naukowa, Warszawa 2010.
Fleischer Michael. 2007. Ogólna teoria komunikacji. Wrocław: Wydawnictwo UWr.
Graszewicz Marek, Jastrzębski Jerzy. 2009. Teorie komunikacji i mediów 1. Wrocław: Atut.
Graszewicz Marek, Jastrzębski Jerzy. 2010. Teorie komunikacji i mediów 2. Wrocław: Atut.
Graszewicz Marek, Jastrzębski Jerzy. 2010. Teorie komunikacji i mediów 3. Wrocław: Atut.
Jeziński Marek, Seklecka Aleksandra, Wojtkowski Łukasz (red.). 2011. Nowe media we współczesnym świecie. Toruń: Wydawnictwo UMK.
Luhmann Niklas. 2007. Systemy społeczne. Kraków: Nomos.
Luhmann Niklas. 2009. Realność mediów masowych. Wrocław: Gajt.
McLuhan Marshall. 2001. Wybór tekstów. Poznań: Zysk i S-ka.
McQuail Denis. 2007. Teoria komunikowania masowego. Warszawa: PWN.
„Nowe media” nr 1. 2010. Toruń: Wydawnictwo UMK.
„Nowe media” nr 2. 2010. Toruń: Wydawnictwo UMK.
Wojtkowski Łukasz. 2011. Mediatyzacja polityki. Przypadek amerykańskiej kampanii prezydenckiej 2008. Toruń: Wydawnictwo UMK (maszynopis).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: