Nauki podstawowe:Patologia.Patofizjologia
1800-P1-NPPP-S1L
Wykład
Wykład ma za zadanie zapoznać studenta ze etiopatogenezą zaburzeń w układach i narządach w korelacji z objawami klinicznymi i diagnostyką poszczególnych jednostek chorobowych. Student podczas wykładów dyskutuje na temat roli procesu zapalnego w rozwoju chorób, w tym miażdżycy i chorobach nowotworowych, etiopatogenezy chorób układu sercowo-naczyniowego, chorób metabolicznych, chorób układu endokrynnego, zaburzeń hematologicznych.
Ćwiczenia
Ćwiczenia mają na celu zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami powstawania zaburzeń w układach i narządach, w powiazaniu z objawami klinicznymi oraz diagnostyką poszczególnych jednostek chorobowych w oparciu o analizę wybranych przypadków klinicznych. W szczególności chorób układu endokrynnego, układu sercowo-naczyniowego, układu oddechowego, ostrego uszkodzenia nerek, przewlekłej choroby nerek, niedokrwistości, białaczek, zaburzeń krzepnięcia.
|
W cyklu 2023/24L:
Wykład
Wykład ma za zadanie zapoznać studenta ze etiopatogenezą zaburzeń w układach i narządach w korelacji z objawami klinicznymi i diagnostyką poszczególnych jednostek chorobowych. Student podczas wykładów dyskutuje na temat roli procesu zapalnego w rozwoju chorób, w tym miażdżycy i chorobach nowotworowych, etiopatogenezy chorób układu sercowo-naczyniowego, metabolicznych, układu endokrynnego, zaburzeń hematologicznych.
Ćwiczenia
Ćwiczenia mają na celu zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami powstawania zaburzeń w układach i narządach, w powiazaniu z objawami klinicznymi oraz diagnostyką poszczególnych jednostek chorobowych w oparciu o analizę wybranych przypadków klinicznych. W szczególności chorób układu endokrynnego, układu sercowo-naczyniowego, układu oddechowego, ostrego uszkodzenia nerek, przewlekłej choroby nerek, niedokrwistości, białaczek, zaburzeń krzepnięcia.
|
W cyklu 2024/25L:
Wykład
Wykład ma za zadanie zapoznać studenta ze etiopatogenezą zaburzeń w układach i narządach w korelacji z objawami klinicznymi i diagnostyką poszczególnych jednostek chorobowych. Student podczas wykładów dyskutuje na temat roli procesu zapalnego w rozwoju chorób, w tym miażdżycy i chorobach nowotworowych, etiopatogenezy chorób układu sercowo-naczyniowego, metabolicznych, układu endokrynnego, zaburzeń hematologicznych.
Ćwiczenia
Ćwiczenia mają na celu zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami powstawania zaburzeń w układach i narządach, w powiazaniu z objawami klinicznymi oraz diagnostyką poszczególnych jednostek chorobowych w oparciu o analizę wybranych przypadków klinicznych. W szczególności chorób układu endokrynnego, układu sercowo-naczyniowego, układu oddechowego, ostrego uszkodzenia nerek, przewlekłej choroby nerek, niedokrwistości, białaczek, zaburzeń krzepnięcia.
|
Całkowity nakład pracy studenta
1. Godziny realizowane z udziałem nauczycieli akademickich:
- udział w wykładach: 10 godzin
- udział w ćwiczeniach: 20 godzin
- udział w konsultacjach: 1 godzina
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi 31 godzin, co odpowiada 1,033 ECTS.
2. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta:
- udział w wykładach: 10 godzin
- udział w ćwiczeniach: 20 godzin
- samokształcenie: 10 godzin
- przygotowanie do zaliczenia przedmiotu: 5 godzin
Łączny nakład pracy studenta wynosi 45 godzin, co odpowiada 1,5 ECTS.
3. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa
w procesie oceniania:
- przygotowanie do zaliczenia przedmiotu: 5 godzin
Łączny nakład pracy studenta do przygotowania się i do uczestnictwa w procesie oceniania: 5 godzin, co odpowiada 0,17 ECTS.
4. Czas wymagany do odbycia obowiązkowej praktyki:
- nie dotyczy.
Efekty uczenia się - wiedza
W zakresie wiedzy student zna i rozumie:
W1: podstawowe mechanizmy patofizjologiczne z zakresu zaburzeń w układzie sercowo-naczyniowym, pokarmowym, moczowo-płciowym, hormonalnym, zmian wstecznych, zmian postępowych, zapaleń ostrych i przewlekłych oraz nowotworów inwazyjnych i nieinwazyjnych A_W6.
W2: wybrane zagadnienia z zakresu patologii narządowej układu krążenia (chorobę niedokrwienną serca, miażdżycę, zawał mięśnia sercowego), układu oddechowego (astmę oskrzelową, POChP), trawiennego, hormonalnego, moczowo-płciowego (ostre uszkodzenie nerek, przewlekłą niewydolność nerek) i nerwowego. A_W7.
W3: czynniki chorobotwórcze zewnętrzne i wewnętrzne (czynniki biologiczne, chemiczne, fizyczne, jak również genetyczne), niemodyfikowalne i modyfikowalne (wiek, płeć, grupa etniczna, styl życia) wpływające na rozwój chorób A_W8.
Efekty uczenia się - umiejętności
W zakresie umiejętności student potrafi:
U1: łączyć obrazy uszkodzeń tkankowych i narządowych z objawami klinicznymi choroby, wywiadem i wynikami badań diagnostycznych; A.U2.
U2: szacować ryzyko ujawnienia się danej choroby w oparciu o zasady dziedziczenia i wpływ czynników środowiskowych; A.U3.
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
W zakresie kompetencji student jest gotów do:
K1: zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu. K5.
K2: dostrzegania i rozpoznawania własnych ograniczeń w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych oraz dokonywania samooceny deficytów i potrzeb edukacyjnych. K7.
Metody dydaktyczne
Wykłady:
- wykład informacyjny
- wykład problemowy
- wykład konwersatoryjny
Ćwiczenia:
- dyskusja dydaktyczna
- metody eksponujące: analiza przypadków pacjentów
-metody eksponujące: filmy
Samokształcenie:
- samodzielne opracowanie wskazanych zagadnień z zakresu samokształcenia.
Rodzaj przedmiotu
przedmiot obligatoryjny
Wymagania wstępne
Znajomość Anatomii z zakresu budowy, topografii poszczególnych narządów, Fizjologii z zakresu funkcji poszczególnych narządów i układów, Biochemii z zakresu procesów metabolicznych z uwzględnieniem szlaków metabolicznych: węglowodanów, lipidów, białek, a także metabolizmu kwasów nukleinowych.
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Podstawą do zaliczenia przedmiotu Patofizjologia jest obecność na wykładach i ćwiczeniach, uzyskanie pozytywnych ocen z dwóch pisemnych kolokwiów oraz przestrzeganie zasad ujętych w Regulaminie Dydaktycznym Katedry Patofizjologii.
Kolokwia: zaliczenie na ocenę na podstawie testu. Każde kolokwium składa się z 30 pytań testowych (20 pytań z ćwiczeń i 10 pytań z wykładów; pytania zamknięte, jednokrotnego wyboru, 1 pkt za pytanie; 0-30 punktów)
W celu weryfikacji osiągniętych przez studenta efektów uczenia stosuje się następujące kryteria oceny:
Procent punktów Ocena
92-100% Bardzo dobry
84-91% Dobry plus
76-83% Dobry
68-75% Dostateczny plus
60-67% Dostateczny
0-59% Niedostateczny
Kryteria zaliczenia przedmiotu:
Wykład:
- Kolokwia: zaliczenie ≥ 60% (W1, W2, W3, U1, U2,)
Ćwiczenia:
- Kolokwia: zaliczenie ≥60% ( W2, W3, U1, U2)
- Ukierunkowana obserwacja studenta podczas wykonywania zadań praktycznych (≥60%): (K1, K2).
Samokształcenie:
- Prezentacje multimedialne: zaliczenie ≥ 60% (W3, U1, U2, K1, K2)
Praktyki zawodowe
Literatura
Literatura podstawowa:
1. Zahorska-Markiewicz B, Małecka-Tendera E, Olszanecka-Glinianowicz M, Chudek J. Patofizjologia kliniczna, Edra Urban & Partner, Wrocław 2017, wydanie 2 i wydania późniejsze
Literatura uzupełniająca:
1. Maśliński S, Ryżewski J. Patofizjologia tom 1-2, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2013.
2. Gajewski P. Interna Szczeklika. Podręcznik chorób wewnętrznych 2019, Medycyna Praktyczna, Kraków 2019 i wydania późniejsze.
|
W cyklu 2023/24L:
Literatura podstawowa:
1. Zahorska-Markiewicz B, Małecka-Tendera E, Olszanecka-Glinianowicz M, Chudek J. Patofizjologia kliniczna, Edra Urban & Partner, Wrocław 2017, Wydanie 2 i Wydanie 3 (Wrocław 2023)
Literatura uzupełniająca:
1. Maśliński S, Ryżewski J. Patofizjologia tom 1-2, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2013.
2. Gajewski P. Interna Szczeklika. Podręcznik chorób wewnętrznych 2019, Medycyna Praktyczna, Kraków 2019.
|
W cyklu 2024/25L:
Literatura podstawowa:
1. Zahorska-Markiewicz B, Małecka-Tendera E, Olszanecka-Glinianowicz M, Chudek J. Patofizjologia kliniczna, Edra Urban & Partner, Wrocław 2017, wydanie 2 i wydania późniejsze
Literatura uzupełniająca:
1. Maśliński S, Ryżewski J. Patofizjologia tom 1-2, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2013.
2. Gajewski P. Interna Szczeklika. Podręcznik chorób wewnętrznych 2019, Medycyna Praktyczna, Kraków 2019 i wydania późniejsze.
|
Uwagi
|
W cyklu 2023/24L:
|
W cyklu 2024/25L:
|
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i
terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: