Biologia i fizjologia człowieka: Genetyka 1800-D1-GENT-S1
Wykłady: Historia prób zrozumienia mechanizmów dziedziczenia cech człowieka, klasyczne eksperymenty które doprowadziły do ustalenia praw genetyki mendlowskiej, teorii chromosomowej i odkrycia kwasu deoksyrybonukleinowego jako nośnika informacji genetycznej. Oddziaływania chemiczne a molekularna struktura DNA i jego formy przestrzenne, replikacja, trankskrypcja, translacja, regulacja ekspresji genów, mechanizmy naprawy DNA, mutageneza.
Ćwiczenia zaznajamiają studentów z teoretycznymi podstawami metod diagnostycznych DNA (PCR, Southern Blot, RFLP, PCR, HRM, sekwencjonowanie) oraz omawiają tematykę chorób nowotworowych jako chorób genetycznych komórek somatycznych (epidemiologia, karcynogeny i karcynogeneza, protoonkogeny, geny supresorowe, diagnostyka i profilaktyka).
Wprowadzenie do cytogenetyki, chromosomy, oznaczanie kariotypu, FISH, CGH. Zespoły cech dysmorficznych oraz przykłady chorób genetycznych u podłoża których leżą aberracje chromosomowe lub mutacje pojedynczych genów (w tym mutacje dynamiczne).
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład problemowy
Metody dydaktyczne poszukujące
- seminaryjna
- klasyczna metoda problemowa
- studium przypadku
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2023/24L: | W cyklu 2024/25L: | W cyklu 2025/26L: |
Kryteria oceniania
1. Odpowiedź ustna (ocena aktywnego udziału oraz przygotowania do prowadzonych zajęć): K_W05, K_W08, K_K03. W celu weryfikacji i oceny osiągniętych przez studenta efektów uczenia stosuje się następujące kryteria:
Bardzo dobry: student opanował wiedzę z całego materiału i posiadł wiadomości ponadprogramowe, swoją wiedzę przedstawia w sposób logiczny i usystematyzowany, potrafi wykorzystać ją w praktyce.
Dobry plus: student opanował zagadnienia z całego materiału programowego nauczania, w sposób logiczny i spójny przedstawia posiadaną wiedzę.
Dobry: student opanował wiedzę z większości materiału, kierowany przez nauczyciela akademickiego potrafi formułować trafne wnioski, w sposób logiczny przedstawia swoją wiedzę.
Dostateczny plus: student zna podstawowe zagadnienia i opanował minimum programowe, rozumie zadawane mu pytania, w sposób logiczny przedstawia swoją wiedzę.
Dostateczny: student opanował zagadnienia zawarte w programie nauczania, rozumie pytania, ale odpowiada niespójnie w sposób opisowy, myli właściwą terminologię, nie potrafi praktycznie zastosować zdobytej wiedzy.
Niedostateczny: student nie opanował minimum programowego, nie rozumie pytań, udziela odpowiedzi nie na temat, nie posługuje się prawidłowo podstawowym słownictwem.
2. Raport (przygotowanie i zaprezentowanie referatu na temat wybranych zagadnień genetyki człowieka): K_U26, K_U27, K_08. W celu zaliczenia student musi uzyskać minimum 60% punktów za prezentację referatu.
3. Końcowy test zaliczeniowy (ocena opanowania materiału realizowanego na wykładach i ćwiczeniach): K_W05, K_W08, K_W12, K_K03, K_K08. Punkty uzyskane na teście zaliczeniowym przelicza się na stopnie według następującej skali:
Procent punktów Ocena
92-100% bardzo dobry
84-91% dobry plus
76-83% dobry
68-75% dostateczny plus
60-67% dostateczny
0-59% niedostateczny
Literatura
Literatura podstawowa:
1. Drewa G., Ferenc T, Podstawy genetyki dla studentów i lekarzy, Wyd. Elsevier Urban Partner; 2007
2. Drewa G., Ferenc T.: Genetyka medyczna, Wyd. Edra Urban & Partner; 2022
3. Kurnatowski P., Wójcik A., Genetyka - 225 zadań dla studentów kierunków medycznych z przykładami rozwiązań, Wyd. Promedi; 2010
Literatura uzupełniająca:
1. Drewa G., Ferenc T. , Genetyka medyczna, Wyd. wyd. Urban Partner;2015
2. Brown T.A., Genomy, Wyd. wyd. PWN; 2021
3. Cichocki M., Baer- Dubowska W., Organizmy transgeniczne w farmacji i medycynie, Wyd. wyd. AM Poznań; 2006
4. Passarge E., Genetyka. Ilustrowany przewodnik, Wyd. wyd. PZWL; 2004
5. Srebrniak M.I, Tomaszewska A., Badania cytogenetyczne w praktyce klinicznej, Wyd. wyd. PZWL; 2008
6. Śmigiel R., Szczałuba K., Genetycznie uwarunkowane zaburzenia rozwoju u dzieci, Wyd. wyd. PWN; 2023
Literatura uzupełniająca:
1. Jorde, Carey, Bamshad: Medical genetics 5th edition, Elsevier, 2015
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: