Samoleczenie 1800-AU3-s-s1
Student zapoznaje się z tematyką samoleczenia. Poznaje rozróżnienie pomiędzy szerszym i węższym znaczeniem pojęcia. W trakcie wykładów zdobywa wiedzę przede wszystkim z zakresu zagadnień dotyczących samodzielnego przyjmowania leków bez recepty. Poznaje historię zjawiska, jego uwarunkowania społeczne konsekwencje, niebezpieczeństwa oraz narzędzia kontroli. Zapoznaje się ze znaczeniem edukacji zdrowotnej, jako szerszego znaczenia pojęcia samoleczenia.
Istotnym praktycznym celem ćwiczeń będzie zapoznanie studentów z zasadami edukacji zdrowotnej, zmiany i kształtowania zachowań zdrowotnych, możliwościami prewencji chorób cywilizacyjnych oraz z nowoczesnymi standardami leczenia.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
- tekst programowany
- wykład konwersatoryjny
Metody dydaktyczne poszukujące
- ćwiczeniowa
Metody dydaktyczne w kształceniu online
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2024/25: | W cyklu 2023/24: | W cyklu 2022/23: |
Kryteria oceniania
Weryfikacja osiągniętych przez studenta efektów uczenia będzie odbywać się przez ocenę:
1. Zaliczenie wykładów (W1-W3, U1, K1): aktywność podczas zajęć, wykonywane bieżących zadań.
2. Zaliczenie ćwiczeń (W1, U1-U3, K2): wykonanie i przedstawienie prezentacji na temat wybranego zagadnienia dotyczącego samoleczenia; kryteria oceniania prezentacji:
• niedostateczny – brak prezentacji we wskazanym terminie, treść znacząco odbiega od wybranego tematu (0-5 punktów)
• dostateczny – prezentacja porusza główne zagadnienia wchodzące w zakres tematu zgodnie z literaturą przedmiotu (6-10 punktów)
• dobry – prezentacja w sposób wyczerpujący porusza główne zagadnienia związane z tematem, zawiera praktyczne rozwiązania, opisuje relacje między zagadnieniami (11-15punktów)
• bardzo dobry – prezentacja porusza wyczerpująco zagadnienia związane z tematem na podstawie literatury, zawiera dyskusję i syntezę zjawisk (16-20 punktów).
4. Do zaliczenia wykładów jak i z ćwiczeń może zostać dodany max. 1 pkt. za aktywność studenta podczas określonej formy zajęć.
Praktyki zawodowe
Brak
Literatura
Obowiązkowa:
• Krajewski – Siuda K., Chmura R., Łach K., Samoleczenie jako problem zdrowia publicznego, Instytut Sobieskiego, Warszawa, 2012.
• Samoleczenie, K. Krajewski-Siuda (red.), Instytut Sobieskiego, Warszawa, 2012.
Uzupełniająca:
• Bochenek T., Medyczne, społeczne i ekonomiczne aspekty samoleczenia oraz samoopieki. Samoleczenie a problematyka kosztów w systemie ochrony zdrowia, Instytut Sobieskiego, Warszawa, 2012.
• Woroń J., Leki stosowane w samoleczeniu - bezpieczeństwo stosowania, niekorzystne interakcje.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: