Patofizjologia
1702-F3-PATO-J
Wykłady:
Celem wykładów jest zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami powstawania zaburzeń w układach i narządach,
a także rozszerzenie wiedzy studenta o objawy kliniczne oraz diagnostykę i najnowsze strategie terapeutyczne poszczególnych jednostek chorobowych. Student podczas wykładów dyskutuje na temat etiopatogenezy chorób układu sercowo-naczyniowego, endokrynnego czy zaburzeń hematologicznych.
Laboratoria:
Laboratoria mają na celu zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami postawania zaburzeń w układach i narządach, wykształcenie umiejętności wiązania zaburzeń na poziomie komórkowym, tkankowym i narządowym z objawami klinicznymi oraz wynikami badań w poszczególnych jednostkach chorobowych. Student podczas laboratoriów analizuje przypadki kliniczne, planuje algorytmy diagnostyczno-terapeutyczne, dyskutuje na temat etiopatogenezy chorób wewnętrznych oraz analizuje wadyi zalety dostępnych procedur diagnostycznych
i możliwości terapeutycznych.
|
W cyklu 2022/23Z:
Wykłady:
Celem wykładów jest zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami powstawania zaburzeń w układach i narządach,
a także rozszerzenie wiedzy studenta o objawy kliniczne oraz diagnostykę i najnowsze strategie terapeutyczne poszczególnych jednostek chorobowych. Student podczas wykładów dyskutuje na temat etiopatogenezy chorób układu sercowo-naczyniowego, endokrynnego czy zaburzeń hematologicznych.
Laboratoria:
Laboratoria mają na celu zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami postawania zaburzeń w układach i narządach, wykształcenie umiejętności wiązania zaburzeń na poziomie komórkowym, tkankowym i narządowym z objawami klinicznymi oraz wynikami badań w poszczególnych jednostkach chorobowych. Student podczas laboratoriów analizuje przypadki kliniczne, planuje algorytmy diagnostyczno-terapeutyczne, dyskutuje na temat etiopatogenezy chorób wewnętrznych oraz analizuje wadyi zalety dostępnych procedur diagnostycznych
i możliwości terapeutycznych.
|
W cyklu 2023/24Z:
Wykłady:
Celem wykładów jest zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami powstawania zaburzeń w układach i narządach,
a także rozszerzenie wiedzy studenta o objawy kliniczne oraz diagnostykę i najnowsze strategie terapeutyczne poszczególnych jednostek chorobowych. Student podczas wykładów dyskutuje na temat etiopatogenezy chorób układu sercowo-naczyniowego, endokrynnego czy zaburzeń hematologicznych.
Laboratoria:
Laboratoria mają na celu zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami postawania zaburzeń w układach i narządach, wykształcenie umiejętności wiązania zaburzeń na poziomie komórkowym, tkankowym i narządowym z objawami klinicznymi oraz wynikami badań w poszczególnych jednostkach chorobowych. Student podczas laboratoriów analizuje przypadki kliniczne, planuje algorytmy diagnostyczno-terapeutyczne, dyskutuje na temat etiopatogenezy chorób wewnętrznych oraz analizuje wadyi zalety dostępnych procedur diagnostycznych
i możliwości terapeutycznych.
|
W cyklu 2024/25Z:
Wykłady:
Celem wykładów jest zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami powstawania zaburzeń w układach i narządach,
a także rozszerzenie wiedzy studenta o objawy kliniczne oraz diagnostykę i najnowsze strategie terapeutyczne poszczególnych jednostek chorobowych. Student podczas wykładów dyskutuje na temat etiopatogenezy chorób układu sercowo-naczyniowego, endokrynnego czy zaburzeń hematologicznych.
Laboratoria:
Laboratoria mają na celu zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami postawania zaburzeń w układach i narządach, wykształcenie umiejętności wiązania zaburzeń na poziomie komórkowym, tkankowym i narządowym z objawami klinicznymi oraz wynikami badań w poszczególnych jednostkach chorobowych. Student podczas laboratoriów analizuje przypadki kliniczne, planuje algorytmy diagnostyczno-terapeutyczne, dyskutuje na temat etiopatogenezy chorób wewnętrznych oraz analizuje wadyi zalety dostępnych procedur diagnostycznych
i możliwości terapeutycznych.
|
W cyklu 2025/26Z:
Wykłady:
Celem wykładów jest zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami powstawania zaburzeń w układach i narządach,
a także rozszerzenie wiedzy studenta o objawy kliniczne oraz diagnostykę i najnowsze strategie terapeutyczne poszczególnych jednostek chorobowych. Student podczas wykładów dyskutuje na temat etiopatogenezy chorób układu sercowo-naczyniowego, endokrynnego czy zaburzeń hematologicznych.
Laboratoria:
Laboratoria mają na celu zapoznanie studenta ze szczegółowymi mechanizmami postawania zaburzeń w układach i narządach, wykształcenie umiejętności wiązania zaburzeń na poziomie komórkowym, tkankowym i narządowym z objawami klinicznymi oraz wynikami badań w poszczególnych jednostkach chorobowych. Student podczas laboratoriów analizuje przypadki kliniczne, planuje algorytmy diagnostyczno-terapeutyczne, dyskutuje na temat etiopatogenezy chorób wewnętrznych oraz analizuje wadyi zalety dostępnych procedur diagnostycznych
i możliwości terapeutycznych.
|
Całkowity nakład pracy studenta
1. Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi:
- udział w wykładach: 30 godzin (zajecia w formie zdalnej, synchronicznej)
- udział w laboratoriach (z uwzględnieniem analizy przypadków, wyników badań klinicznych i randomizowanych): 40 godzin,
- udział w konsultacjach, w tym konsultacjach naukowo-badawczych: 4 godziny,
- udział w egzaminie: 2 godziny
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi 80 godzin, co odpowiada 3,2 punktom ECTS.
2. Bilans nakładu pracy studenta:
- udział w wykładach: 30 godzin (zajecia w formie zdalnej, synchronicznej)
- udział w laboratoriach (z uwzględnieniem analizy przypadków, wyników badań klinicznych i randomizowanych): 40 godzin,
- udział w konsultacjach, w tym naukowo-badawczych: 4 godziny,
- udział w egzaminie: 2 godziny,
- czytanie wskazanej literatury: 10 godzin,
- przygotowanie do zajęć: 12 godzin,
- przygotowanie do kolokwiów: 12 godzin,
- przygotowanie do egzaminu: 15 godzin.
Łączny nakład pracy studenta wynosi 125 godzin, co odpowiada 5 punktom ECTS.
3. Nakład pracy związany z prowadzony badaniami naukowymi:
- udział w wykładach (z uwzględnieniem wyników badań oraz opracowań naukowych z zakresu patofizjologii): 20 godzin,
- udział w konsultacjach naukowo-badawczych: 2 godziny,
- czytanie wskazanego piśmiennictwa naukowego: 10 godzin,
- udział w laboratoriach objętych aktywnością (z uwzględnieniem analizy przypadków, wyników badań klinicznych i randomizowanych, planowania badań z udziałem ludzi i zwierząt): 25 godzin,
- przygotowanie do laboratoriów objętych aktywnością naukową: 6 godzin,
- przygotowanie do zaliczenia w zakresie aspektów naukowo-badawczych dla przedmiotu: 6 godzin.
Łączny nakład pracy studenta związany z prowadzonymi badaniami naukowymi wynosi 69 godzin, co odpowiada 2,76 punktu ECTS.
4. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa w procesie oceniania:
- przygotowanie do kolokwiów: 10 godzin,
- przygotowanie do egzaminu: 15 godzin.
Łączny nakład pracy studenta związany z przygotowaniem się
i uczestnictwem w procesie oceniania wynosi 25 godzin, co odpowiada 1 punktowi ECTS.
5. Czas wymagany do odbycia obowiązkowej praktyki:
nie dotyczy
Efekty uczenia się - wiedza
W1: Wyjaśnia udział procesu zapalnego w etiopatogenezie
i przebiegu wybranych jednostek chorobowych – K_A.W7
W2: Zna etiopatogenezę, przebieg kliniczny wybranych jednostek chorobowych – K_A.W7
W3: Klasyfikuje i krytycznie ocenia modyfikowalne
i niemodyfikowalne, jak również endo- i egzogenne czynniki chorobotwórcze – K_A.W7
W4: Analizuje patomechanizm i konsekwencje kliniczne chorób układu sercowo-naczyniowego, oddechowego, nerwowego, endokrynnego, moczowo-płciowego, krwiotwórczego
i pokarmowego, w tym chorób cywilizacyjnych – K_A.W7
W5: Przedstawia wady i zalety najnowszych strategii terapeutycznych wybranych chorób – K_A.W7
Efekty uczenia się - umiejętności
U1: Wiąże zmiany na poziomie komórkowym, tkankowym i narządowym z objawami klinicznymi i wynikami badań podmiotowych i przedmiotowych. – K_A.U7
U2: Krytycznie analizuje piśmiennictwo i najnowsze doniesienia naukowe w odniesieniu do patofizjologii chorób cywilizacyjnych. – K_A.U7
U3: Potrafi zaplanować algorytm diagnostyczno-terapeutyczny wybranych jednostek chorobowych. – K_A.U7
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
K1:Wykazuje umiejętność pracy w zespole i ciągłego dokształcania się – K_B.K3
K2: Formułuje wnioski na podstawie własnych obserwacji oraz poddaje je krytycznej analizie. – K_B.K2
K3: Uznaje znaczenie środowiska i stylu życia w rozwoju chorób oraz wykazuje świadomość ograniczeń płynących z występowania dysfunkcji fizycznych. – K_A.K2
Metody dydaktyczne
Wykłady:
metody dydaktyczne podające - wykład informacyjny wspomagany technikami multimedialnymi, wykład problemowy
z prezentacją multimedialną, wykład interaktywny.
Laboratoria:
metody dydaktyczne poszukujące - obserwacji, pokazu, ćwiczeniowa metoda klasyczna problemowa, studium przypadku, analiza wyników badań, dyskusja, filmy, prezentacje multimedialne
Metody dydaktyczne eksponujące
- pokaz
Metody dydaktyczne podające
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
- wykład problemowy
- wykład konwersatoryjny
Metody dydaktyczne poszukujące
- seminaryjna
- projektu
- klasyczna metoda problemowa
- obserwacji
- laboratoryjna
- studium przypadku
- referatu
- ćwiczeniowa
Rodzaj przedmiotu
przedmiot obligatoryjny
Wymagania wstępne
Do realizacji opisywanego przedmiotu niezbędne jest posiadanie podstawowych wiadomości z zakresu anatomii i fizjologii człowieka. Student powinien posiadać wiedzę i umiejętności zdobyte w ramach przedmiotów: chemii, anatomii, histologii i fizjologii.
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Wykłady:
Egzamin pisemny w formie testowej - test wielokrotnego wyboru z jedną odpowiedzią prawidłową: W1-W5, U1-U3, K3.
Laboratoria
Przygotowanie projektu/prezentacji (ocena w skali 1-2 punkty): W1-W5, U1-U3, K1-K3
Przedłużona obserwacja (ocena w skali 1-3 punkty): K1-K3
3 kolokwia pisemne: W1-W5, U1-U3, K3
Uzyskane punkty przeliczane są na oceny według następującej skali:
Procent punków Ocena
92 – 100% Bardzo dobry
84 – 91 % Dobry plus
76 – 83 % Dobry
68 – 75 % Dostateczny plus
60– 67 % Dostateczny
0 – 59 % Niedostateczny
Praktyki zawodowe
Program kształcenia nie przewiduje odbycia praktyk zawodowych.
Literatura
1. Zahorska – Markiewicz B, Małecka E (red.): Patofizjologia kliniczna. P Literatura obowiązkowa 1. Zahorska-Markiewcz B, Małecka-Tendera E, Olszanowska-Gilianowicz M, Chudek J. Patofizjologia. kliniczna, Edra Urban & Partner, wydanie 2 (Wrocław, 2017) i wydanie 3 (Wrocław, 2023)
2. Literatura uzupełniająca
1. Maśliński S, RyżewskiPatofizjologia, tom 1-2, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2013 2. Gajewski P. Interna Szczeklika. Podręcznik chorób wewnętrznych 2019, Medycyna Praktyczna, Kraków 2019, Podręcznik dla studentów medycyny. Elsevier Urban & Partner Sp.z o.o., Wrocław 2017
2. Maśliński R, Ryżewski J (red.): Patofizjologia. Tom 1 - 2. PZWL, Warszawa 2013
|
W cyklu 2022/23Z:
Literatura obowiązkowa:
1. Zahorska – Markiewicz B, Małecka E (red.): Patofizjologia kliniczna. Podręcznik dla studentów medycyny. Elsevier Urban & Partner Sp.z o.o., Wrocław, 2017
Literatura uzupełniająca:
1. Maśliński R, Ryżewski J (red.): Patofizjologia. Tom 1 - 2. PZWL, Warszawa 2013
2..Szczeklik A (red.): Interna Szczeklika 2017, Medycyna Praktyczna, Warszawa.
|
W cyklu 2023/24Z:
Literatura obowiązkowa:
1. Zahorska – Markiewicz B, Małecka E (red.): Patofizjologia kliniczna. Podręcznik dla studentów medycyny. Elsevier Urban & Partner Sp.z o.o., Wrocław, 2017
Literatura uzupełniająca:
1. Maśliński R, Ryżewski J (red.): Patofizjologia. Tom 1 - 2. PZWL, Warszawa 2013
2..Szczeklik A (red.): Interna Szczeklika 2017, Medycyna Praktyczna, Warszawa.
|
W cyklu 2024/25Z:
1. Zahorska – Markiewicz B, Małecka E (red.): Patofizjologia kliniczna. P Literatura obowiązkowa 1. Zahorska-Markiewcz B, Małecka-Tendera E, Olszanowska-Gilianowicz M, Chudek J. Patofizjologia. kliniczna, Edra Urban & Partner, wydanie 2 (Wrocław, 2017) i wydanie 3 (Wrocław, 2023)
2. Literatura uzupełniająca
1. Maśliński S, RyżewskiPatofizjologia, tom 1-2, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2013 2. Gajewski P. Interna Szczeklika. Podręcznik chorób wewnętrznych 2019, Medycyna Praktyczna, Kraków 2019, Podręcznik dla studentów medycyny. Elsevier Urban & Partner Sp.z o.o., Wrocław 2017
2. Maśliński R, Ryżewski J (red.): Patofizjologia. Tom 1 - 2. PZWL, Warszawa 2013
|
W cyklu 2025/26Z:
1. Zahorska – Markiewicz B, Małecka E (red.): Patofizjologia kliniczna. P Literatura obowiązkowa 1. Zahorska-Markiewcz B, Małecka-Tendera E, Olszanowska-Gilianowicz M, Chudek J. Patofizjologia. kliniczna, Edra Urban & Partner, wydanie 2 (Wrocław, 2017) i wydanie 3 (Wrocław, 2023)
2. Literatura uzupełniająca
1. Maśliński S, RyżewskiPatofizjologia, tom 1-2, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2013 2. Gajewski P. Interna Szczeklika. Podręcznik chorób wewnętrznych 2019, Medycyna Praktyczna, Kraków 2019, Podręcznik dla studentów medycyny. Elsevier Urban & Partner Sp.z o.o., Wrocław 2017
2. Maśliński R, Ryżewski J (red.): Patofizjologia. Tom 1 - 2. PZWL, Warszawa 2013
|
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i
terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: