Diagnostyka laboratoryjna w stanie nagłym 1700-EMZO-DLSN-PS
Diagnostyka laboratoryjna opisuje za pomocą mierzalnych parametrów laboratoryjnych stan zdrowia lub choroby człowieka. W stanie nagłym wynik badania laboratoryjnego pozwala na uzyskanie odpowiedzi dotyczącej kierunku zaburzenia równowagi, co jest niezbędne dla wyboru właściwej formy terapii. W celu oceny pacjenta wykorzystywane są wystandaryzowane techniki analityczne fizyki, chemii, biochemii, biologii komórkowej i molekularnej, a same oznaczenia wykonywane są w próbkach krwi, moczu oraz płynów ustrojowych. Dokonanie właściwego wyboru badania jest związane z umiejętnością rozpoznania zmian na poziomie komórkowym, tkankowym, narządowym oraz toczących się w całym organizmie. Dodatkowym kryterium jest ocena czynników osobniczych i środowiskowych modyfikowalnych i niemodyfikowalnych, które mogą utrudniać i/lub zmieniać interpretację wyniku wybranego parametru laboratoryjnego. Właściwy dobór testu i ocena jego wyniku w oparciu o wartość decyzyjną i/lub referencyjną umożliwia wdrożenia właściwej terapii, a następnie ocenę jej skuteczności. W wybranych jednostkach chorobowych szczególnie ważna wydaje się rola interdyscyplinarnego zespołu w opiece nad pacjentem.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
W przypadku zaliczeń pisemnych zrealizowanych przez uczestnika efektów uczenia stosuje się następujące kryteria:
Bardzo dobry: student opanował wiedzę z całego materiału i posiadł wiadomości ponadprogramowe, swoją wiedzę przedstawia w sposób logiczny i usystematyzowany, potrafi wykorzystać ją w praktyce.
Dobry plus: student opanował zagadnienia z całego materiału programowego nauczania, w sposób logiczny i spójny przedstawia posiadaną wiedzę.
Dobry: student opanował wiedzę z większości materiału, kierowany przez nauczyciela akademickiego potrafi formułować trafne wnioski, w sposób logiczny przedstawia swoją wiedzę.
Dostateczny plus: student zna podstawowe zagadnienia i opanował minimum programowe, rozumie zadawane mu pytania, w sposób logiczny przedstawia swoją wiedzę.
Dostateczny: student opanował zagadnienia zawarte w programie nauczania, rozumie pytania, ale odpowiada niespójnie w sposób opisowy, myli właściwą terminologię, nie potrafi praktycznie zastosować zdobytej wiedzy.
Niedostateczny: student nie opanował minimum programowego, nie rozumie pytań, udziela odpowiedzi nie na temat, nie posługuje się prawidłowo podstawowym słownictwem.
Praca zaliczeniowa: (W1, W2, W3, W4, W5, W6, W7, W8, W9, W10, W11, U1, U2, U3, U4, U5, K1, K2, K3)
Ukierunkowana obserwacja studenta podczas wykonywania zadań praktycznych: ≥ 60% (U1, U2, U3, U4, U5)
Obserwacja przedłużona: ≥ 50% (K1, K2, K3)
Praktyki zawodowe
W ramach przedmiotu nie odbywają się praktyki zawodowe.
Literatura
Literatura podstawowa:
1. Hryniewski T. (red.): Stany nagłe. Medical Tribune, Warszawa, 2014.
2. Kalinowski L.: Przypadki laboratoryjno-kliniczne w medycynie praktycznej, MedPharma, Wrocław, 2017.
3. Makara-Studzińska M.: Komunikacja w opiece medycznej, Medical Education, 2017.
Literatura uzupełniająca:
1. Dembińska-Kieć A., Naskalski J., Solnica B.: Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej. Urban&Partner, Wrocław, 2017.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: