8.2. Pediatria 1600-LekM5MWRPED-J
Podczas zajęć i na seminariach omawiane są najczęstsze problemy zdrowotne i schorzenia dzieci i młodzieży z zakresu:
- gastroenterologii dziecięcej
- alergologii dziecięcej
- pulmonologii dziecięcej
- immunologii klinicznej i reumatologii dziecięcej
- kardiologii dziecięcej
- endokrynologii i diabetologii dziecięcej
- hematologii i onkologii dziecięcej
- nefrologii dziecięcej
- neurologii dziecięcej
- podstawowej wiedzy z zakresu chorób metabolicznych.
Podczas ćwiczeń studenci mają bezpośredni kontakt z pacjentami pediatrycznymi i ich rodzicami i doskonalą umiejętności zbierania wywiadu i badania przedmiotowego dzieci. Jednocześnie trenują komunikację z pacjentem pediatrycznym i jego rodzicem. W trakcie omówień pacjentów ćwiczą umiejętności diagnostyki, różnicowania i leczenia chorób dziecięcych.
Podczas zajęć studenci mają też okazję obserwować i uczestniczyć w pracy lekarza pediatry w poradni specjalistycznej i pediatrycznej izbie przyjęć, a także zapoznają się z praktycznym zastosowaniem diagnostyki laboratoryjnej, mikrobiologicznej, genetycznej, immunologicznej i obrazowej u konkretnych pacjentów oraz w zakresie poznawanych schorzeń.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Zaliczenie praktyczne (system 0-20 pkt, > 60%): W2, W4-W7, W9, U1-U20, K1-K3, K6:
- Student może przystąpić do zaliczenia praktycznego po zakończeniu zajęć z przedmiotu na V roku studiów.
- Termin zaliczenia uzgadniany jest indywidualnie z egzaminatorem, wybranym w drodze losowania przeprowadzanego z udziałem Starosty roku z uwzględnieniem równego podziału liczby studentów na egzaminatora. Zaliczenie przeprowadzają nauczyciele akademiccy zatrudnieni w Katedrze Pediatrii, Hematologii i Onkologii oraz w Katedrze i Klinice Pediatrii, Alergologii i Gastroenterologii.
- Zaliczenie oceniane jest w skali punktowej od 0 do 20 punktów. Ocena dokonywana jest w następującym zakresie:
◦ nawiązanie kontaktu z pacjentem i postawa wobec pacjenta i rodziców (0-2 pkt.)
◦ badanie podmiotowe (0-4 pkt.)
◦ badanie przedmiotowe (0-4 pkt.)
◦ propozycja i uzasadnienie badań dodatkowych oraz wstępnego postępowania u pacjenta lub przygotowanie zlecenia zadanego przez egzaminatora (z listy B [poniżej]) (0-3 pkt.)
◦ interpretacja wyniku dwóch wybranych badań dodatkowych (0-4 pkt.)
◦ opis i zasady przeprowadzania wybranej procedury medycznej (z listy A [poniżej]) (0-3 pkt.)
- Warunkiem zaliczenia praktycznego jest uzyskanie – zgodnie z kryteriami określonymi zarządzeniem Dziekana – min. 60% maksymalnej liczby punktów (12 punktów).
- Punktacja uzyskana z zaliczenia praktycznego jest składową oceny ostatecznej z modułu „Medycyna wieku rozwojowego”, przy czym ocena z zaliczenia praktycznego stanowi 30% oceny z przedmiotu “Pediatria”.
Zaliczenie teoretyczne (system 0-80 punktów, >60%); W1-W10, U1-U14, U17-U18, K7):
- Zaliczenie teoretyczne ma postać egzaminu testowego przeprowadzanego dwa razy w roku w sesji egzaminacyjnej w ramach egzaminu z modułu “Medycyna wieku rozwojowego” zgodnie z regulaminem przeprowadzania egzaminów, zawierającego 80 pytań wielokrotnego wyboru.
- Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie wyniku min. 60%.
- Wynik zaliczenia praktycznego i wynik zaliczenia teoretycznego są składowymi oceny z modułu “Medycyna wieku rozwojowego”, przy czym ocena z zaliczenia teoretycznego stanowi 70% oceny z przedmiotu “Pediatria”.
Lista A: procedury medyczne, których znajomość jest wymagana w trakcie egzaminu praktycznego:
• pomiar temperatury ciała;
• nieinwazyjny pomiar ciśnienia tętniczego;
• wykonywanie badań antropometrycznych u dzieci;
• pobieranie wymazów z nosa, gardła i spod nagłośni;
• pobieranie moczu do badania mikrobiologicznego i testów biochemicznych;
• cewnikowanie pęcherza moczowego;
• przeprowadzenie szczepienia ochronnego;
• badanie odruchów noworodkowych;
• testy przesiewowe do wykrywania zaburzeń narządu ruchu;
• testy przesiewowe do wykrywania zaburzeń słuchu;
• testy przesiewowe do wykrywania zaburzeń narządu wzroku;
• wykonanie testów naskórkowych, prób śródskórnych i skaryfikacyjnych;
• zakładanie zgłębnika nosowo-żołądkowego;
• punkcja lędźwiowa;
• biopsja aspiracyjna szpiku;
• płukanie żołądka;
• technika pomiaru szczytowego przepływu wydechowego;
• pobranie badań w kierunku gruźlicy u dzieci;
• tlenoterapia bierna;
• technika zabiegów inhalacyjnych u dzieci oraz stosowania leków w nebulizacji;
• próba ortostatyczna.
Lista B: wymagane umiejętności zlecenia leczenia w następujących stanach/sytuacjach:
• wyrównywanie zaburzeń wodno-elektrolitowych:
• kwasica metaboliczna,
• hiperglikemia,
• odwodnienie hipertoniczne,
• odwodnienie izotoniczne,
• hipokaliemia,
• hipokalcemia,
• hiponatremia,
• zlecenie antybiotyku u dziecka
• doustnie (leczenie domowe)
• dożylnie (leczenie szpitalne)
• zlecenie przetoczenia składnika krwi u dziecka
• koncentrat krwinek czerwonych
• koncentrat krwinek płytkowych
• osocze świeżo mrożone
• zlecenie leku przeciwgorączkowego lub przeciwbólowego u dziecka
• zlecenie leku stosowanego wziewnie
• zlecenie podania adrenaliny w warunkach domowych i szpitalnych
• zlecenie podania leku przeciwdrgawkowego w warunkach domowych i szpitalnych
• zlecenie preparatu żelaza w niedokrwistości z niedoboru żelaza
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
• W. Kawalec, R. Grenda: Pediatria, tom 1-2, PZWL 2018
• A. Dobrzańska, J. Ryżko: Pediatria do LEK i PES., Elsevier Urban & Partner 2014
• H. Szajewska, J. Pietrzyk: ABC zabiegów w pediatrii, Medycyna Praktyczna 2010
• A. Obuchowicz: Badanie podmiotowe i przedmiotowe w pediatrii, PZWL 2016
• A. Oblacińska: ABC bilansów zdrowia dziecka, Medycyna Praktyczna 2017
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: