Psychiatria 1600-Lek6PSCHP-J

Pełny opis przedmiotu Ćwiczenia ukierunkowane są na nabycie umiejętności praktycznych w zakresie: oceny stanu psychicznego pacjenta, prawidłowego przeprowadzania wywiadu z pacjentem celem postawienia diagnozy, różnicowania poszczególnych zaburzeń psychicznych i zaburzeń organicznych z wykorzystaniem różnych metod takich jak: neuroobrazowanie, badania laboratoryjne i EEG. Studenci doskonalą umiejętności farmakologicznego leczenia poszczególnych zaburzeń psychicznych, wykorzystania psychoterapii i innych metod leczenia: np. elektrowstrząsów. Studenci praktycznie doskonalą postępowanie w stanach nagłych związanych z zaburzeniami psychicznymi takimi jak: zachowania samobójcze, zachowania agresywne i inne sytuacje zagrażające, ostre zaburzenia psychotyczne, napady paniki i poważne komplikacje psychofarmakoterapii.

W cyklu 2022/23:

Ćwiczenia poświęcone są nabyciu umiejętności praktycznych w zakresie: oceny stanu psychicznego pacjenta, prawidłowego przeprowadzania wywiadu z pacjentem celem postawienia diagnozy, różnicowania poszczególnych zaburzeń psychicznych i zaburzeń organicznych z wykorzystaniem różnych metod takich jak: neuroobrazowanie, badania laboratoryjne i EEG. Doskonalenie umiejętności farmakologicznego leczenia poszczególnych zaburzeń psychicznych, wykorzystania psychoterapii i innych metod leczenia: np. elektrowstrząsów. Doskonalenie postępowania w stanach nagłych związanych z zaburzeniami psychicznymi takimi jak: zachowania samobójcze, zachowania agresywne i inne sytuacje zagrażające, ostre zaburzenia psychotyczne, zespoły paniki lękowej i naglące powikłania psychofarmakologii.

W cyklu 2024/25:

Ćwiczenia ukierunkowane są na nabycie umiejętności praktycznych w zakresie: oceny stanu psychicznego pacjenta, prawidłowego przeprowadzania wywiadu z pacjentem celem postawienia diagnozy, różnicowania poszczególnych zaburzeń psychicznych i zaburzeń organicznych z wykorzystaniem różnych metod takich jak: neuroobrazowanie, badania laboratoryjne i EEG. Studenci doskonalą umiejętności farmakologicznego leczenia poszczególnych zaburzeń psychicznych, wykorzystania psychoterapii i innych metod leczenia: np. elektrowstrząsów. Studenci praktycznie doskonalą postępowanie w stanach nagłych związanych z zaburzeniami psychicznymi takimi jak: zachowania samobójcze, zachowania agresywne i inne sytuacje zagrażające, ostre zaburzenia psychotyczne, napady paniki i poważne komplikacje psychofarmakoterapii.

W cyklu 2025/26:

Całkowity nakład pracy studenta

Całkowity nakład pracy studenta/słuchacza studiów podyplomowych/uczestnika kursów dokształcających 1. Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi: - udział w ćwiczeniach: 60 godzin - przeprowadzenie zaliczenia: 4 godziny Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi 64 godziny, co odpowiada 2,56 punktu ECTS 2. Bilans nakładu pracy studenta: - udział w ćwiczeniach: 60 godzin (w warunkach klinicznych oraz w warunkach symulowanych) - przygotowanie do ćwiczeń (w tym czytanie wskazanej literatury): 20 godzin - przygotowanie do zaliczenia i zaliczenie: 16 + 4 = 20 godzin Łączny nakład pracy studenta wynosi 100 godzin, co odpowiada 4 punktom ECTS 3. Bilans nakładu pracy związany z realizacją efektów uczenia się w warunkach symulacji medycznej (grupa H): - udział w ćwiczeniach – 6 godzin Łączny nakład pracy związany z realizacją efektów uczenia się w warunkach symulacji medycznej wynosi 6 godzin, co odpowiada 0,24 punktu ECTS; procent zajęć umożliwiających osiągnięcie efektów uczenia się: 10% 4. Bilans nakładu pracy związany z realizacją efektów uczenia się odnoszących się do komunikacji medycznej: nie dotyczy

Efekty uczenia się - wiedza

nie dotyczy

Efekty uczenia się - umiejętności

Efekty uczenia się – umiejętności U1: potrafi zebrać wywiad z dorosłym, w tym osobą starszą, wykorzystując umiejętności dotyczące treści, procesu i percepcji komunikowania się, z uwzględnieniem perspektywy biomedycznej i perspektywy pacjenta (H.U.25) U2: potrafi zebrać wywiad z dzieckiem i jego opiekunami, wykorzystując umiejętności dotyczące treści, procesu i percepcji komunikowania się, z uwzględnieniem perspektywy biomedycznej i perspektywy pacjenta (H.U.26) U3: przeprowadza wywiad w sytuacji zagrożenia zdrowia i życia z zastosowaniem schematu SAMPLE (H.U.27) U4: przeprowadza pełne i ukierunkowane badanie fizykalne dorosłego dostosowane do określonej sytuacji klinicznej (H.U.28) U5: wykonuje pełne i ukierunkowane badanie fizykalne dziecka od okresu noworodkowego do młodzieńczego dostosowane do określonej sytuacji klinicznej (H.U.29) U6: potrafi przekazać niepomyślne wiadomości z wykorzystaniem wybranego protokołu (np. SPIKES, EMPATIA, ABCDE), w tym wspierać rodzinę w procesie godnego umierania pacjenta oraz poinformować rodzinę o śmierci pacjenta (H.U.30) U7: uzyskuje informacje od członków zespołu z poszanowaniem ich zróżnicowanych opinii i specjalistycznych kompetencji, uwzględniać te informacje w planie diagnostyczno-terapeutycznym pacjenta oraz stosować protokoły ATMIST, RSVP/ISBAR (H.U.31) U8: potrafi przeprowadzić badanie psychiatryczne pacjenta i ocenić jego stan psychiczny (H.U.32)

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K1: nawiązuje i potrafi utrzymać głęboki oraz pełen szacunku kontaktu z pacjentem, a także okazuje zrozumienie dla różnic światopoglądowych i kulturowych (K_K01) K2: kieruje się dobrem pacjenta (K_K02) K3 pamięta o przestrzeganiu tajemnicy lekarskiej i praw pacjenta: (K_K03) K4: podejmuje działania wobec pacjenta w oparciu o zasady etyczne, ze świadomością społecznych uwarunkowań i ograniczeń wynikających z choroby (K_K04) K5: dostrzega i rozpoznaje własne ograniczenia oraz dokonuje samooceny deficytów i potrzeb edukacyjnych (K_K05) K6: propaguje zachowania prozdrowotne (K_K06) K7: wdraża zasady koleżeństwa zawodowego oraz właściwe reguły współdziałania w zespole, w tym z przedstawicielami innych zawodów medycznych, także w środowisku wielokulturowym (K_K09) K8: akceptuje przyjmowanie odpowiedzialności związanej z decyzjami podejmowanymi w ramach działalności zawodowej, w tym w kategoriach bezpieczeństwa własnego i innych osób (K_K11)

Metody dydaktyczne

Metody dydaktyczne Ćwiczenia: • ćwiczenia kliniczne • metody symulacyjne eksponujące i praktyczne (w warunkach klinicznych i symulacji medycznej) • analiza przypadków • metody eksponujące: film

Metody dydaktyczne podające

- pogadanka

Metody dydaktyczne poszukujące

- ćwiczeniowa
- obserwacji
- studium przypadku

Metody dydaktyczne w kształceniu online

- metody wymiany i dyskusji
- metody służące prezentacji treści

Rodzaj przedmiotu

przedmiot obligatoryjny

Wymagania wstępne

Student(ka) rozpoczynający/a kształcenie z przedmiotu psychiatria powinien/na posiadać wiedzę oraz umiejętności praktyczne osiągnięte w trakcie kształcenia w obszarze nauk klinicznych V roku studiów – z zakresu psychiatrii.

Koordynatorzy przedmiotu

Wiktor Dróżdż

Kryteria oceniania

PISEMNY TEST WSTĘPNY- 20 pytań testowych- (0-20 pkt; ≥60%, tzn. zaliczenie≥ 12 pkt)

Ćwiczenia:
Sprawdzian praktyczny z ćwiczeń na ocenę - badanie psychiatryczne (0-30 pkt; ≥60%): U1-U8
Przedłużona obserwacja (>60%): K1- K8

Uzyskanie zaliczenia z przedmiotu uwarunkowane jest obecnością i aktywnym uczestnictwem w każdym dniu zajęciowym, oraz uzyskaniem pozytywnej oceny ze sprawdzianu praktycznego w ostatnim dniu bloku zajęciowego.
Szczegółowy opis zawarty jest w regulaminie przedmiotu.

Praktyki zawodowe

Nie dotyczy

Literatura

Literatura obowiązkowa:
1. P. Gałecki, A. Szulc. Psychiatria.Wydawnictwo: Edra & Urban 2023
Literatura uzupełniająca:
1. Dudek D. Psychiatria. Kompendium. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2024.
2. Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka, Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10, TOM 1 – 2 (Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. + Badawcze kryteria diagnostyczne.) Vesalius, wyd. 1, Kraków 2000).
3. Jacek Wciórka, Stanisław Pużyński, Janusz Rybakowski (red.) Psychiatria. TOM 1 – 3, Elsevier Urban & Partner, wyd. 2, Wrocław 2012.

4. Irena Namysłowska (red.) Psychiatria dzieci i młodzieży. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
5. Mateusz Cybulski, Kornelia Kędziora-Kornatowska, Elżbieta Krajewska-Kułak, Napoleon Waszkiewicz (red.) Psychogeriatria, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017

W cyklu 2022/23:

Literatura obowiązkowa:
1. P.Gałecki, A. Szulc. Psychiatria.Wydawnictwo: Edra & Urban 2018r.
Literatura uzupełniająca:
1. Marek Jarema (red. nauk.) Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, wyd. 2, Warszawa 2016,
2. Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka, Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10, TOM 1 – 2 (Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. + Badawcze kryteria diagnostyczne.) Vesalius, wyd. 1, Kraków 2000).
3. Jacek Wciórka, Stanisław Pużyński, Janusz Rybakowski (red.) Psychiatria. TOM 1 – 3, Elsevier Urban & Partner, wyd. 2, Wrocław 2012.
4. Irena Namysłowska (red.) Psychiatria dzieci i młodzieży. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
5. Mateusz Cybulski, Kornelia Kędziora-Kornatowska, Elżbieta Krajewska-Kułak, Napoleon Waszkiewicz (red.) Psychogeriatria, Wydawnictwo Lekarskie PZWL,
Warszawa 2017

W cyklu 2024/25:

Literatura obowiązkowa:
1. P.Gałecki, A. Szulc. Psychiatria.Wydawnictwo: Edra & Urban 2023r.
Literatura uzupełniająca:
1. Marek Jarema (red. nauk.) Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, wyd. 2, Warszawa 2016,
2. Stanisław Pużyński, Jacek Wciórka, Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10, TOM 1 – 2 (Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. + Badawcze kryteria diagnostyczne.) Vesalius, wyd. 1, Kraków 2000).
3. Jacek Wciórka, Stanisław Pużyński, Janusz Rybakowski (red.) Psychiatria. TOM 1 – 3, Elsevier Urban & Partner, wyd. 2, Wrocław 2012.

W cyklu 2025/26:

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 1600-Lek6PSCHP-J w USOSweb