Pediatria
1600-Lek5PEDI-J
Podczas ćwiczeń i na seminariach omawiane są najczęstsze problemy zdrowotne i schorzenia dzieci i młodzieży z zakresu:
• pulmonologii dziecięcej
• immunologii klinicznej i reumatologii dziecięcej
• kardiologii dziecięcej
• endokrynologii i diabetologii dziecięcej
• hematologii i onkologii dziecięcej
• nefrologii dziecięcej
• neurologii dziecięcej
• podstawowej wiedzy z zakresu chorób metabolicznych.
Podczas ćwiczeń studenci mają bezpośredni kontakt z pacjentami pediatrycznymi i ich rodzicami i doskonalą umiejętności zbierania wywiadu i badania przedmiotowego dzieci. Jednocześnie trenują komunikację z pacjentem pediatrycznym i jego rodzicem. W trakcie omówień pacjentów ćwiczą umiejętności diagnostyki, różnicowania i leczenia chorób dziecięcych.
Podczas zajęć studenci mają też okazję obserwować i uczestniczyć w pracy lekarza pediatry w poradni specjalistycznej i pediatrycznej izbie przyjęć, a także zapoznają się z praktycznym zastosowaniem diagnostyki laboratoryjnej, mikrobiologicznej, genetycznej, immunologicznej i obrazowej u konkretnych pacjentów oraz w zakresie poznawanych schorzeń.
Całkowity nakład pracy studenta
1. Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi:
- udział w wykładach: 10 godzin
- udział w seminariach: 45 godzin
- udział w ćwiczeniach: 45 godzin
- przeprowadzenie zaliczenia: 5 godzin (3 godz. egzamin praktyczny + 2 godz. egzamin teoretyczny)
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi 105 godzin, co odpowiada 3,60 punktu ECTS
2. Bilans nakładu pracy studenta:
- udział w wykładach: 10 godzin
- udział w seminariach: 45 godzin
- udział w ćwiczeniach: 45 godzin
- przygotowanie do ćwiczeń i seminariów, w tym czytanie wskazanej literatury: 21 godzin
- przygotowanie do zaliczenia i zaliczenie: 20 + 5 = 25 godzin
Łączny nakład pracy studenta wynosi 146 godzin, co odpowiada 5,00 punktu ECTS
3. Bilans nakładu pracy związany z realizacją efektów uczenia się w warunkach symulacji medycznej (grupa E):
- udział w ćwiczeniach – 5 godzin
Łączny nakład pracy związany z realizacją efektów uczenia się w warunkach symulacji medycznej wynosi 5 godzin, co odpowiada 0,17 punktu ECTS; procent zajęć umożliwiających osiągnięcie efektów uczenia się: 5%
Efekty uczenia się - wiedza
W zakresie wiedzy absolwent:
W1: przedstawia znaczenie wpływów środowiskowych i czynników genetycznych, epidemiologię oraz objawy i zasady diagnostyki i leczenia najczęstszych:
- przewlekłych chorób układu oddechowego (gruźlica, mukowiscydoza) (E.W3 p.3);
- pierwotnych i wtórnych niedoborów odporności (E.W3 p.4);
- chorób rzadkich (m.in choroby metaboliczne, w tym najczęstsze enzymopatie: galaktozemia, fruktozemia, fenyloketonuria),
- zaburzeń metabolicznych dot. gospodarki kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej (w tym krzywica, tężyczka) (E.W3 p.1);
- wad serca i chorób kardiologicznych (wady serca, zapalenie mięśnia sercowego, wsierdzia i osierdzia, kardiomiopatie, zaburzenia rytmu serca i omdlenia, niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, nadciśnienie płucne) (E.W3 p.2);
- chorób układu oddechowego (zapalenie oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli, zakażenia układu oddechowego, zapalenie płuc i opłucnej) (E.W3 p.3);
- chorób krwi i układu krwiotwórczego (niedokrwistość, skaz krwotoczne, niewydolność szpiku) (E.W3 p.4);
- chorób nowotworowych wieku dziecięcego (białaczki i chłoniaki, guzy lite wieku dziecięcego) oraz fakomatoz (E.W3 p.4);
- chorób nerek i układu moczowego (ostre uszkodzenie nerek, przewlekła choroba nerek, zakażenia układu moczowego, choroby kłębuszków nerkowych, choroby cewkowo-śródmiąższowe (tubulopatie, kwasice cewkowe), choroby nerek genetycznie uwarunkowane, nadciśnienie nerkopochodne) (E.W3 p.6);
- zaburzeń układu dokrewnego (zaburzenia wzrastania, choroby tarczycy i przytarczyc, choroby nadnerczy, cukrzyca, zaburzenia dojrzewania, zaburzenia funkcji gonad) (E.W3 p.7);
- nieinfekcyjnych chorób układu nerwowego (mózgowe porażenie dziecięce, drgawki, padaczka) (E.W3 p.8);
- niektórych chorób autozapalnych (układowe choroby tkanki łącznej, w tym młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, zapalenie skórno-mięśniowe, układowe zapalenia naczyń) (E.W3 p.10).
W2: Wyjaśnia zasady żywienia dziecka w wybranych chorobach niedoborowych, zespołach metabolicznych, cukrzycy (E.W1)
W3: wylicza czynniki etiologiczne najczęstszych zakażeń dróg oddechowych i innych ostrych infekcji u dzieci w zależności od lokalizacji i wieku oraz ustala konieczność hospitalizacji i powiadamiania służb epidemiologicznych o zakażeniu (E.W32);
W4: zarysowuje ryzyko zakażeń (w szczególności bakteryjnych, wirusowych i grzybiczych) u dzieci z pierwotnymi i nabytymi niedoborami odporności lub z chorobami przewlekłymi, podaje możliwe objawy, zasady diagnozowania i leczenia (E.W33 p.1,2,4,5);
W5: wylicza epidemiologię, ryzyko, sposoby dziedziczenia oraz przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i możliwości postępowania terapeutycznego w najczęstszych chorobach i zespołach dziedzicznych (m.in. sferocytoza, hemofilia, fakomatozy) (E.W36)
Efekty uczenia się - umiejętności
W zakresie umiejętności absolwent:
U1. potrafi nawiązać kontakt z małym dzieckiem i nastolatkiem używając sposobu porozumiewania się adekwatnego do wieku dziecka i uzyskać informacje na temat samopoczucia pacjenta i dolegliwości (E.U2);
U2. potrafi przeprowadzić wywiad lekarski z dzieckiem z utrudnionym kontaktem oraz rodzicami w sytuacji stresowej (E.U2);
U3. potrafi dostosować i przeprowadza badanie przedmiotowe do wieku dziecka, stanu ogólnego i wiodących dolegliwości oraz rozpoznania, włączając elementy badania neurologicznego, ortopedycznego, laryngologicznego lub chirurgicznego (E.U6);
U4. potrafi wykonać pomiary antropometryczne, ocenić rozwój fizykalny, motoryczny, dojrzałość płciową i stopień odżywienia dziecka stosując odpowiednie wskaźniki, siatki centylowe i tabele norm (E.U8);
U5. potrafi wykonać dodatkowe badania bilansowe, w tym przesiewowe badanie wzroku i słuchu, postawy i narządu ruchu (E.U8);
U6. potrafi dokonać pomiarów podstawowych parametrów życiowych u dziecka (temperatura ciała, tętno, nieinwazyjny pomiar ciśnienia tętniczego, pulsoksymetria), umie dostosować sposób badania i oprzyrządowanie do wieku pacjenta (E.U14 p.1);
U7. Potrafi dokonać pomiaru temperatury ciała u dzieci w różnym wieku wdrożyć podstawową diagnostykę i leczenie objawowe gorączki, uwzględniając inne objawy i szacując konieczność hospitalizacji pacjenta (E.U10 p.1, E.U12);
U8. Potrafi zaplanować wstępną diagnostykę i postępowanie doraźne oraz ustalić wskazania do poszerzenia diagnostyki lub hospitalizacji dziecka z objawami ze strony układu oddechowego (kaszel, duszność, wydzielina z nosa i z ucha), układu krążenia (kołatanie serca, omdlenie, sinica) i układu nerwowego (drgawki, bóle głowy) (E.U10 p.2,3,4,10,11,12,21,22, E.U12);
U9. Potrafi wdrożyć wstępną diagnostykę, zaplanować badania dodatkowe, podać najczęstsze przyczyny, ustalić wskazania do hospitalizacji lub skierowania do opieki specjalistycznej oraz zaproponować postępowanie lecznicze w przypadku objawów ogólnych u dziecka (zaburzenia oddawania moczu, wysypka, niedokrwistość, zaburzenia wzrastania, bóle kostno-stawowe, obrzęki, limfadenopatia, zespół czerwonego oka) (E.U10 p.5,6,7,9,13,14,15,23, E.U12);
U10. potrafi zaplanować badania laboratoryjne, mikrobiologiczne i obrazowe w zależności od sytuacji klinicznej pacjenta, potrafi uporządkować je wg stopnia pilności i informatywności wyniku oraz uzasadnić kolejność (E.U10);
U11. potrafi zinterpretować uzyskane wyniki badań laboratoryjnych w kontekście norm wiekowych i zweryfikować dalsze postępowanie diagnostyczne lub lecznicze (E.U10);
U12. potrafi zinterpretować uzyskane wyniki badań mikrobiologicznych, zweryfikować ich znaczenie w odniesieniu do stanu pacjenta (zanieczyszczenie, nosicielstwo, kolonizacja, zakażenie, patogen alarmowy) oraz zrewidować leczenie przeciwinfekcyjne (E.U10, E.U22);
U13. potrafi zaplanować niezbędne konsultacje specjalistyczne zgodnie z problemem medycznym pacjenta (E.U10);
U14. potrafi zlecić leczenie farmakologiczne dożylne i doustne u dziecka w różnym wieku z uwzględnieniem odrębności farmakoterapii wieku rozwojowego (E.U10);
U15. potrafi napisać recepty na zlecone leki doustne do leczenia domowego uwzględniając aspekty prawne (wskazania medyczne i rejestracyjne) oraz uzyskiwać informację o stosowaniu leku z charakterystyki produktu leczniczego (C.U11, C.U12);
U16. w zależności od stanu klinicznego, rozpoznania lub objawów u pacjenta, podejmuje decyzję o zastosowaniu właściwych środków ochrony indywidualnej oraz wskazaniach do odpowiedniego rodzaju izolacji pacjenta i potrafi ją uzasadnić (E.U15);
U17. potrafi rozpoznać objawy wskazujące na użycie przemocy wobec dziecka, udokumentować to w dokumentacji pacjenta i wdrożyć postępowanie zgodne z obowiązującymi regulacjami prawnymi (E.U29);
U18. potrafi napisać obserwację lekarską, opisać przeprowadzoną procedurę, udokumentować stan pacjenta i zastosowane leczenia oraz skompletować dokumentację medyczną z leczenia szpitalnego również z użyciem systemów informatycznych (E.U18);
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
W zakresie kompetencji społecznych absolwent:
K1: w ustalaniu wskazań do hospitalizacji, planowaniu badań diagnostycznych i leczenia dziecka kieruje się dobrem dziecka (K_K02);
K2: przestrzega zasad poszanowania intymności i tajemnicy lekarskiej w czasie badania dziecka i kontaktów z rodziną (K_K03, D.U3);
K3: stosuje zasady uzyskiwania zgody pacjenta małoletniego i niepełnoletniego na postępowanie diagnostyczne i lecznicze, uwzględniając stanowisko opiekunów prawnych i faktycznych (K_K01, D.U3);
K4: posiada nawyk i umiejętności poszukiwania informacji na temat prowadzonego pacjenta (K_K05, D.U04, D.U05);
K5: akceptuje i propaguje zasady zdrowego stylu życia, żywienia, aktywności fizycznej, higieny, prawidłowych warunków rozwoju dziecka oraz zachęca dziecko i rodzinę do stosowania się do bieżących regulacji i zaleceń w ochronie zdrowia (K_K06).
Metody dydaktyczne
Wykłady:
- wykład informacyjny
- wykład problemowy
Seminaria:
- debata panelowa
- dyskusja dydaktyczna
- studium przypadków
- problem-based learning
Ćwiczenia:
- ćwiczenia kliniczne
- analiza przypadków
- metody symulacyjne (studium przypadku, pacjent symulowany)
Rodzaj przedmiotu
przedmiot obligatoryjny
Wymagania wstępne
Student przystępujący do zajęć powinien posiadać pełną wiedzę z zakresu nauk podstawowych (w szczególności: anatomia, fizjologia i patofizjologia, genetyka, farmakologia, diagnostyka laboratoryjna, immunologia, patomorfologia, mikrobiologia) oraz wiedzę i umiejętności z zakresu propedeutyki pediatrii: rozwój zdrowego dziecka, badanie podmiotowe i przedmiotowe zdrowego dziecka, żywienie dziecka, opieka medyczna nad zdrowymi dziećmi (bilanse zdrowia, szczepienia ochronne).
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Wykłady:
- Końcowy egzamin teoretyczny, testowy (≥60%): W1–W5, U10-U14
Seminaria:
- Egzamin teoretyczny, testowy (≥60%): W1–W5, U10-U14
- Egzamin praktyczny (≥ 60%): U1-U18, K1-K5
Ćwiczenia:
- Egzamin praktyczny (≥ 60%): U1-U18, K1-K5
- Przedłużona obserwacja (> 50%): K1-K3, K5
Praktyki zawodowe
Literatura
Literatura obowiązkowa:
- W. Kawalec (red.): Pediatria, tom 1-2, PZWL 2018
- A. Dobrzańska, J. Ryżko (red.): Pediatria. Podręcznik do Państwowego Egzaminu Lekarskiego i egzaminu specjalizacyjnego, Edra Urban & Partner 2014
- A. Obuchowicz: Badanie podmiotowe i przedmiotowe w pediatrii, PZWL 2016
- H. Szajewska, J. Pietrzyk: ABC zabiegów w pediatrii, Medycyna Praktyczna 2010
Literatura uzupełniająca:
- A. Oblacińska: ABC bilansów zdrowia dziecka, Medycyna Praktyczna 2017
- Pediatria; Will Carroll, Tom Lissauer; Edra Urban & Partner 2019
- Propedeutyka pediatrii; Marian Krawczyński; PZWL 2009
- Rekomendacje Narodowego Programu Ochrony Antybiotyków (www.antybiotyki.org.pl)
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i
terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: