Propedeutyka chorób wewnętrznych 1600-Lek3PCHWG-J
Zajęcia prowadzone są w formie wykładów i ćwiczeń.
Wykłady są prowadzone przez Kierowników poszczególnych jednostek prowadzących przedmiot. Tematyka wykładów obejmuje wybrane zagadnienia z zakresu alergologii i immunologii klinicznej, kardiologii, gastroenterologii, endokrynologii z diabetologią, hematologii, nefrologii i nadciśnienia tętniczego.
Ćwiczenia prowadzone są przy łóżku chorego. Tematy ćwiczeń przedstawiają się następująco:
Ćwiczenie 1
Zasady rozumowania lekarskiego; zasady badania podmiotowego – schemat wywiadu, jakościowe i ilościowe zaburzenia przytomności, badanie chorego nieprzytomnego, patogeneza i rodzaje sinicy, rodzaje żółtaczek.
Ćwiczenie 2
Symptomatologia schorzeń układu krążenia i oddechowego (duszność, kaszel, ból w klatce piersiowej, kołatanie serca, chromanie przestankowe, obrzęki). Technika zbierania wywiadu lekarskiego.
Ćwiczenie 3
Symptomatologia schorzeń układu pokarmowego (ból brzucha, zgaga, wymioty, biegunka, zaparcie stolca, krwawienie z przewodu pokarmowego), doskonalenie techniki badania podmiotowego.
Ćwiczenie 4
Symptomatologia schorzeń układu moczowo-płciowego (dysuria, polakisuria, krwiomocz); układu ruchu (bóle kostno- stawowe, obrzęk stawów) oraz układu nerwowego. Doskonalenie techniki badania podmiotowego.
Ćwiczenie 5
Dokumentacja lekarsko – pielęgniarska, wejrzenie ogólne, badanie ogólne pacjenta ( stan przytomności, badanie objawów życiowych, pozycja ciała, mowa i chód chorego, budowa ciała, stan odżywienia, stan powłok, ciepłota ciała, utrata masy ciała); podstawowe pomiary. Zasady badania głowy i szyi. Doskonalenie wywiadu i badania przedmiotowego.
Ćwiczenie 6
Badanie przedmiotowe klatki piersiowej: typy budowy klatki piersiowej, tor oddechowy, zasady opukiwania klatki piersiowej- opukiwanie orientacyjne i topograficzne, dolne granice płuc, drżenie głosowe. Rodzaje odgłosu opukowego w chorobach płuc i opłucnej. Badanie piersi. Doskonalenie wywiadu i badania przedmiotowego.
Ćwiczenie 7
Osłuchiwanie płuc- zasady osłuchiwania. Rodzaje szmerów oddechowych. Zmiany osłuchowe w wybranych chorobach oskrzeli, płuc i opłucnej. Badania dodatkowe w chorobach układu oddechowego (badanie plwociny, płynu opłucnowego, rtg, TK, angio-TK, spirometria, bronchoskopia). Doskonalenie wywiadu i badania przedmiotowego.
Ćwiczenie 8
Badanie przedmiotowe układu krążenia, badanie serca (oglądanie okolicy przedsercowej, uderzenie koniuszkowe); zasady osłuchiwania serca; Doskonalenie wywiadu i badania przedmiotowego. Badanie układu naczyniowego- badanie tętnic, żył, naczyń włosowatych, limfatycznych. ocena tętna; zasady pomiaru ciśnienia tętniczego i normy ciśnienia tętniczego.
Zasady interpretacji EKG, inne badania dodatkowe w kardiologii. Doskonalenie wywiadu i badania przedmiotowego.
Ćwiczenie 9
Zasady badania przedmiotowego jamy brzusznej i układu moczowego. Zasady i interpretacja badania przez odbytnicę. Objawy zespołu ostrego brzucha internistycznego i chirurgicznego. Przyczyny powiększenia wątroby i śledziony. Diagnostyka guza brzucha i wodobrzusza. Doskonalenie techniki badania podmiotowego i przedmiotowego.
Badania dodatkowe w diagnostyce chorób układu trawiennego i układu moczowego (endoskopowe, radiologiczne; badania laboratoryjne). Doskonalenie techniki badania podmiotowego i przedmiotowego.
Ćwiczenie 10
Badanie układu kostno- stawowo- mięśniowego, podstawy badania neurologicznego, objawy oponowe. Doskonalenie i powtórzenie techniki badania podmiotowego i przedmiotowego.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
Metody dydaktyczne poszukujące
- doświadczeń
- obserwacji
- studium przypadku
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
E.W7. zna i rozumie przyczyny, objawy, zasady diagnozowania i postępowania terapeutycznego w odniesieniu do najczęstszych chorób wewnętrznych występujących u osób dorosłych oraz ich powikłań:
a) chorób układu krążenia, w tym: choroby niedokrwiennej serca, wad serca, chorób wsierdzia, mięśnia serca, osierdzia, niewydolności serca (ostrej i przewlekłej), chorób naczyń tętniczych i żylnych, nadciśnienia tętniczego: pierwotnego i wtórnego, nadciśnienia płucnego,
b) chorób układu oddechowego, w tym: chorób dróg oddechowych, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc, astmy oskrzelowej, rozstrzenia oskrzeli, mukowiscydozy, zakażeń układu oddechowego, chorób śródmiąższowych płuc, opłucnej, śródpiersia, obturacyjnego i centralnego bezdechu sennego, niewydolności oddechowej (ostrej i przewlekłej), nowotworów układu oddechowego,
c) chorób układu pokarmowego, w tym chorób: jamy ustnej, przełyku, żołądka i dwunastnicy, jelit, trzustki, wątroby, dróg żółciowych i pęcherzyka żółciowego,
d) chorób układu wydzielania wewnętrznego, w tym chorób: podwzgórza i przysadki, tarczycy, przytarczyc, kory i rdzenia nadnerczy, jajników i jąder, a także guzów neuroendokrynnych, zespołów wielogruczołowych, różnych typów cukrzycy i zespołu metabolicznego: hipoglikemii, otyłości, dyslipidemii,
e) chorób nerek i dróg moczowych, w tym: ostrych i przewlekłych niewydolności nerek, chorób kłębuszków nerkowych i śródmiąższowych nerek, torbieli nerek, kamicy nerkowej, zakażeń układu moczowego, nowotworów układu moczowego, w szczególności raka pęcherza moczowego i raka nerki,
f) chorób układu krwiotwórczego, w tym: aplazji szpiku, niedokrwistości, granulocytopenii i agranulocytozy, małopłytkowości, białaczek ostrych
g) chorób reumatycznych, w tym: chorób układowych tkanki łącznej, układowych zapaleń naczyń, zapaleń stawów z zajęciem kręgosłupa, chorób metabolicznych kości, w szczególności osteoporozy i choroby zwyrodnieniowej stawów, dny moczanowej,
h) chorób alergicznych, w tym: anafilaksji i wstrząsu anafilaktycznego oraz obrzęku naczynioruchowego,
i) zaburzeń wodno-elektrolitowych i kwasowo-zasadowych: stanów odwodnienia, stanów przewodnienia, zaburzeń gospodarki elektrolitowej, kwasicy i zasadowicy;
E.U1. przeprowadza wywiad lekarski z pacjentem dorosłym;
E.U3. przeprowadza pełne i ukierunkowane badanie fizykalne pacjenta dorosłego;
E.U7. ocenia stan ogólny, stan przytomności i świadomości pacjenta;
E.U12. przeprowadza diagnostykę różnicową najczęstszych chorób osób dorosłych
E.U13. ocenia i opisuje stan somatyczny i psychiczny pacjenta;
E.U14. rozpoznaje stany bezpośredniego zagrożenia życia;
E.U16. planuje postępowanie diagnostyczne, terapeutyczne i profilaktyczne;
interpretuje badania laboratoryjne i identyfikuje przyczyny odchyleń;
E.U29. wykonuje podstawowe procedury i zabiegi lekarskie, w tym:
a) pomiar temperatury ciała, pomiar tętna, nieinwazyjny pomiar ciśnienia tętniczego,
b) monitorowanie parametrów życiowych przy pomocy kardiomonitora, pulsoksymetrię,
h) standardowy elektrokardiogram spoczynkowy wraz z interpretacją,
Student potrafi nawiązywać i utrzymywać bliskie i pełne szacunku relacje z pacjentami.
Student uważa dobro pacjenta za priorytet.
Student przestrzega tajemnicy lekarskiej i innych praw pacjenta.
Student ma świadomość własnych ograniczeń i jest w stanie kontynuować kształcenie ustawiczne.
Kryteria oceniania
I. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu:
Zaliczenie na ocenę (ocena z kolokwium kończącego blok)
II. Forma i warunki zaliczenia ćwiczeń/pracowni:
Warunkiem uzyskania zaliczenia jest:
a. obecność na ćwiczeniach zgodnie z programem nauczania przedmiotu
b. zaliczenie umiejętności zawartych w indeksie umiejętności praktycznych
c. zaliczenie sprawdzianów częściowych (krótkie ustne sprawdziany przeprowadzane przez asystentów prowadzących ćwiczenia)
d. pozytywna ocena z testu kończącego blok
III. Forma i warunki zaliczenia kolokwium/bloku:
Kolokwium końcowe ma charakter testu złożonego z 20 pytań. Odbywa się w ostatnim dniu bloku. Obowiązująca skala ocen jest następująca:
100% prawidłowych odpowiedzi – 5,0
84% prawidłowych odpowiedzi –4,5
76% prawidłowych odpowiedzi –4,0
68% prawidłowych odpowiedzi – 3,5
60% prawidłowych odpowiedzi –3,0
Poniżej 60% - 2,0 (niezaliczone)
1) Niezaliczenie kolokwium obliguje do przystąpienia do testu poprawkowego, odbywającego się zbiorczo dla całego roku w terminie ustalonym przez Kierownika Kliniki.
2) Uzyskanie oceny niedostatecznej z testu poprawkowego skutkuje niezaliczeniem przedmiotu i koniecznością powtarzania bloku
IV. Forma egzaminu z danego przedmiotu:
Egzamin z chorób wewnętrznych odbywa się na roku IV (wg zasad określonych w odrębnym regulaminie)
V. Warunki odrabiania zajęć opuszczonych z przyczyn usprawiedliwionych lub zajęć niezaliczonych z innych powodów:
Usprawiedliwiona absencja na zajęciach możliwa jest do odrobienia z inną grupą ćwiczeniową lub na dyżurach lekarskich. Odrobienie nieobecności na dyżurze powinno być uzgodnione wcześniej z lekarzem dyżurnym.
Nieobecność na wykładach może być odpracowana przez zaliczenie odpowiedniego tematu zajęć u kierownika dydaktycznego lub wyznaczonego nauczyciela akademickiego.
Praktyki zawodowe
Praktyka studencka po III roku studiów (4 tygodnie) w klinice lub oddziale internistycznym
Literatura
Podstawowa:
1. Badanie kliniczne pod red. Johna Macleoda. PZWL wydanie aktualne.
2. Wywiad lekarski oparty na zasadach EBM. Lawrence M. Tierney Jr., Mark C., Henderson. PZWL, 2007.
3. Choroby wewnętrzne pod redakcją Andrzeja Szczeklika, Med. Prakt., wydanie aktualne
Uzupełniająca:
1. Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych pod red. F. Kokota (tom 1-2) PZWL,1990.
2. Podstawy ogólnej diagnostyki klinicznej. Feliks Bolechowski, PZWL, 1985.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: