Efektywna nauka i techniki efektywnego uczenia się
1600-Lek11ENTU-NJ
Seminarium ma za zadanie zdobycie i utrwalenie wiedzy z zakresu elementów składowych wpływających na proces uczenia się, w tym roli regeneracji oraz znaczenia selfcare, a także przyswojenie przykładowych technik wspomagających proces uczenia się.
Ćwiczenia poświęcone są nabyciu umiejętności praktycznych z zakresu efektywnej nauki. Podczas ćwiczeń, w ramach rozwoju samoświadomości, studenci uczą się specyficznych dla siebie dróg efektywnego uczenia się oraz praktykują na przykładach techniki uczenia się - zarówno w małych grupach, jak i indywidualnie, co sprzyja praktykowaniu kompetencji zarówno pracy zespołowej, jak i indywidualnej.
Całkowity nakład pracy studenta
1. Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi:
- udział w seminarium: 5 godzin
- udział w ćwiczeniach: 10 godzin
- przeprowadzenie zaliczenia: 2godziny
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi 17 godzin, co odpowiada 0,68 punktu ECTS
2. Bilans nakładu pracy studenta:
- udział w seminarium: 5 godzin
- udział w ćwiczeniach: 10 godzin
- przygotowanie do ćwiczeń (w tym czytanie wskazanej literatury): 4 godziny
- przygotowanie do zaliczenia i zaliczenie: 5+ 1 = 6 godzin
Łączny nakład pracy studenta wynosi 25 godzin, co odpowiada
1 punktowi ECTS
3. Bilans nakładu pracy związany z realizacją efektów uczenia się w warunkach symulacji medycznej
Nie dotyczy
4. Bilans nakładu pracy związany z realizacją efektów uczenia się odnoszących się do komunikacji medycznej:
Nie dotyczy
Efekty uczenia się - wiedza
W1: zachowania człowieka sprzyjające utrzymaniu zdrowia i zasady motywowania
pacjenta do zachowań prozdrowotnych (model zmiany Prochaski i DiClemente,
wywiad motywujący) (D.W3)
W2: pojęcie stresu, w tym eustresu i dystresu, oraz wpływ stresu na etiopatogenezę
i przebieg chorób somatycznych i zaburzeń psychicznych oraz mechanizmy radzenia
sobie ze stresem (D.W4)
Efekty uczenia się - umiejętności
U1: wykazywać odpowiedzialność za podnoszenie swoich kwalifikacji i przekazywanie
wiedzy innym (D.U4.)
U2: rozwijać i udoskonalać samoświadomość, zdolność do samorefleksji i dbałość o siebie oraz zastanawiać się z innymi osobami nad własnym sposobem komunikowania się
i zachowywania (D.U7.)
U3: rozpoznawać własne emocje i kierować nimi w relacjach z innymi osobami w celu efektywnego wykonywania pracy mimo własnych reakcji emocjonalnych (D.U8.)
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
K1: kierowania się dobrem pacjenta (K_K02)
K2: korzystania z obiektywnych źródeł informacji (K_K07)
K3: Formułowania właściwych wniosków z własnych pomiarów lub obserwacji (K_K08)
K4: wdrażania zasad koleżeństwa zawodowego oraz właściwych reguł współdziałania w zespole, w tym z przedstawicielami innych zawodów medycznych, także w środowisku wielokulturowym (K_K09)
K5: formułowania właściwych opinii dotyczących różnych aspektów działalności zawodowej (K_K10)
K6: przyjmowania odpowiedzialności związanej z decyzjami podejmowanymi w ramach działalności zawodowej, w tym w kategoriach bezpieczeństwa własnego i innych osób (K_K11)
Metody dydaktyczne
Seminaria:
● dyskusja dydaktyczna
● burza mózgów
● pokaz, film
● prezentacja multimedialna
Ćwiczenia:
● praca w małych grupach
● burza mózgów
● dyskusja dydaktyczna
● mapy myśli
Rodzaj przedmiotu
przedmiot obligatoryjny
Wymagania wstępne
Student(ka) rozpoczynający/a kształcenie z przedmiotu powinien/na być świadomy (a), że proces uczenia się wymaga osobistego zaangażowania, uwagi, metodyki i powinien podlegać osobistej kontroli.
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Seminarium:
test jednokrotnego wyboru (>60%)
Ćwiczenia:
praca zaliczeniowa i prezentacja: opracowanie wybranego zagadnienia z medycyny (rozpoznanie, protokół, anatomia, pierwsza pomoc, inne) wg wybranej metody ułatwiającej i sprzyjającej efektywnemu uczeniu się oraz zaprezentowanie jej przed grupą (>60%)
Praktyki zawodowe
Literatura
Literatura podstawowa:
1. Dryden, G. i Vos, J. (2011). Rewolucja w uczeniu się. Zysk i s-ka: Poznań.
2. Jagodzińska, M. (2008). Psychologia pamięci: badania, teorie, zastosowania. Wydawnictwo Helion: Gliwice.
3. Andrzejczak, A. (red.) (2011). Metodyka studiowania. Wydawnictwo UEP: Poznań.
Literatura uzupełniająca:
1. Gardner, H. (2002). Inteligencje wielorakie: nowe horyzonty w teorii i praktyce. 4 / 6 Wydawnictwo Media Rodzina.
2. Szurawski M. (2004). Pamięć. Trening interaktywny, Ravi: Łódź.
3. Buzan, T. (2003). Mapy twoich myśli. Ravi: Łódź.
4. Belbin, M.. (2008). Twoja rola w zespole. GWP: Gdańsk.
|
W cyklu 2024/25Z:
Literatura podstawowa:
1. Dryden, G. i Vos, J. (2011). Rewolucja w uczeniu się. Zysk i s-ka: Poznań.
2. Jagodzińska, M. (2008). Psychologia pamięci: badania, teorie, zastosowania. Wydawnictwo Helion: Gliwice.
3. Andrzejczak, A. (red.) (2011). Metodyka studiowania. Wydawnictwo UEP: Poznań.
Literatura uzupełniająca:
1. Gardner, H. (2002). Inteligencje wielorakie: nowe horyzonty w teorii i praktyce. 4 / 6 Wydawnictwo Media Rodzina.
2. Szurawski M. (2004). Pamięć. Trening interaktywny, Ravi: Łódź.
3. Buzan, T. (2003). Mapy twoich myśli. Ravi: Łódź.
4. Belbin, M.. (2008). Twoja rola w zespole. GWP: Gdańsk.
|
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i
terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: