Wybrane zagadnienia z historii prawa 1571-WZHP-P-PST
Ustrój wyrasta z dwóch prawnych tradycji: żydowskiej i rzymskiej; pierwsze teksty normatywne odnajdujemy w listach Pawłowych i wczesnych pismach apostolskich, poprzez tradycję patrystyczną i antyczne sobory, a także synody lokalne. Okres pokonstantyński to czas pierwszych istotnych kolekcji praw.
W wiekach średnich powstają księgi pokutne i manuały dla duszpasterzy.
W XII w. mówimy o renesansie prawa kanonicznego z najistotniejszym dziełem Gracjana Concordantia canonun discordantium oraz aktywnością papieży w dziedzinie legislacji.
Okres potrydencji cechuje pewne skostnienie norm kanonicznych ujętych w Corpus Iuris Canonici.
Po wydaniu kodeksu Napoleona wiek XIX oznacza dążenie do kodyfikacji na wzór świecki, jego ostateczny owoc w postaci CIC z 1917 r. oraz uaktualnienie z 1983 r.
W ramach kursu studenci przyjrzą się prawnym ujęciom niektórych instytucji i rzeczywistości kościelnych w perspektywie historycznej:
rola i forma sprawowania urzędu duchownego, miejsce kobiet, synodalność i kolegialność, wybory na urzędy, funkcja sankcji karnych, władza i odpowiedzialność w Kościele.
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Efekty kształcenia – wiedza
W1: Student ma uporządkowaną wiedzę w zakresie historii prawa kanonicznego na szerokim tle historii powszechnej, w jego najważniejszych wydarzeniach i ścieżce rozwoju.
W2: Rozumie rolę ustaw i zwyczajów kościelnych w kształtowaniu wspólnoty religijnej, wzajemnych odniesień jej członków i wewnętrznej dyscypliny, a także wpływu na ewolucję idei społecznych w rzeczywistości świeckiej
Efekty kształcenia – umiejętności U1: Potrafi analizować przyczyny, dla których dokonywała się kodyfikacja norm prawnych i umie wskazać ścieżkę ewolucji niektórych zwyczajów decydujących o kierunku rozwoju kościelnej praxis w aspekcie dyscypliny trzech munera
U2: Właściwie interpretuje rozwój prawa na tle ówczesnych wydarzeń społecznych, rozwoju kultury i postępów w dziedzinie nauk społecznych
Efekty kształcenia – kompetencje społeczne K1:Właściwie ocenia znaczenie norm prawnych w życiu Kościoła, biorąc pod uwagę dobro jego członków, zgodny z doktryną sposób sprawowania władzy, ochronę godności sakramentów, wzrost potencjału ewangelizacyjnego oraz uniknięcie skandali
Kryteria oceniania
Metody oceniania:
np.
– egzamin pisemny (50%)
– czynny udział w wykładach (50%)
Kryteria oceniania:
np. Wykład: egzamin pisemny:
ndst - (mniej niż 50%)
dst - (50-57%)
dst plus - (58-65%)
db - (66-73%)
db plus - (74-80%)
bdb - (powyżej 81%)
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
A.M. S t i c k 1 e r: Historia iuris canonici latini, Turyn 1950
I. Subera: Historia źródeł i nauki prawa kanonicznego. Warszawa 1970
Piotr Hemperek, Wojciech Góralski, Historia źródeł i nauki prawa kanonicznego (Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., t. I, cz. I), Lublin 1995
Jan Paweł II, Konstytucja Apostolska Sacrae Disciplinae Leges
C. Fantappiè, Storia del diritto canonico e delle istituzioni della Chiesa, Mediolan 20122
P. Erdö, Storia della scienza del diritto canonico: Una introduzione, Rzym 2011
K. Pennington, The History of Canon Law in the Classical Period, 1140-1234: From Gratian to the Decretals of Pope Gregory IX, Waszyngton 2008.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: