Nauka społeczna Biblii 1500-OG-NSP

Troska o przestrzeganie sprawiedliwych stosunków między ludźmi od dawna zajmowała umysły starożytnych. Nie obca była ona także narodowi wybranemu, który ulegał silnym wpływom mentalności narodów ościennych. W sprawach społecznych autorzy biblijni wykazali się wyjątkowo trafną analizą. I właśnie w takim kontekście należy ich odczytywać. Biblijna myśl społeczna zajmuje się normami i oceną współżycia przyjętymi w określonej społeczności lub przez niektórych jej przedstawicieli. Normy i nakazy moralne skierowane przez Boga do konkretnych ludzi lub wspólnot żyjących w określonych warunkach historycznych, kształtowały postawę społeczną narodu wybranego jako odpowiedź na postulaty Boga. Tak pojmowane życie społeczne stanowi realizację zasad przyjętych z objawienia. Biblijną myśl społeczną charakteryzuje ścisła więź pomiędzy obowiązkami moralnymi wobec Boga i obowiązkami moralnymi wobec człowieka. Równowaga i harmonia w zachowywaniu tych obowiązków stanowią jeden z najważniejszych biblijnych postulatów społecznych. Realizacja tego planu Bożego w biblijnym Izraelu, jak również przejawy nadużyć wynikłe na przestrzeni dziejów w historii całej społeczności i jej poszczególnych przedstawicieli stanowią materię niniejszego wykładu. W jego ramach podjęte zostaną następujące zagadnienia:

1. Braterstwo i zdolność do poświęcenia podstawą wspólnot patriarchalnych (Abraham, Jakub, Józef);
2. Mojżesz i prawo społeczne w Kodeksie Przymierza;
3. Budowa pierwszego ustroju społecznego w epoce Sędziów i jego słabości (Bajka o drzewach; Historia Lewity i jego żony)
4. Kryzys wewnętrzny monarchii Dawida: wojna domowa z synem Absalomem i jej przyczyny;
5. Rozpad monarchii – najważniejszy kryzys społeczny w dziejach Izraela;
6. Działalność społeczna proroków;
7. Stosunki społeczne w Judzie po wygnaniu babilońskiej (problemy majątkowe, handel ludźmi i lata jubileuszowe);
8. Chrystus wobec kwestii społecznej (Zacheusz; przypowieść o bogaczy i Łazarzu; przypowieść o sędzim i ubogiej wdowie);