Kierownictwo duchowe 1500-KDUCH-DM
Celem wykładów jest praktyczne przybliżenie studentom posługi kierownika duchowego:
1. Kierownictwo duchowe - podstawowe pojęcia.
2. Podstawy teologiczne kierownictwa duchowego.
3. Przedmiot duchowego dialogu - dążenie do doskonałości.
4. Kierownictwo duchowe w relacji do pracy duszpasterskiej.
5. Struktura duchowa człowieka i wzajemne zależności.
6. Ojcostwo duchowe - dojrzałość osobowa i duchowa kierownika duchowego.
7. Rodzaje kierownictwo duchowe.
8. Duszpasterski counseling a kierownictwo duchowe.
9. Psychika kierowanego a umiejetności kierownika w dotarciu do niej.
10. Biblijne i psychologiczne kryteria rozeznawania duchowego.
11. Reguły rozeznawania duchowego według św. Ignacego.
12. Rola sumienia w kierownictwie duchowym.
13. Kierownictwo osób konsekrowanych.
14. Zasada pomocniczości a nie rozwiazywania problemu w kierownictwie duchowym.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne podające
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Metody sprawdzania efektów kształcenia:
- ustna lub pisemna weryfikujący wiedzy o kierownictwie duchowym zdobytej w oparciu o treść wykładów oraz literaturę obowiązkową i uzupełniającą: W1, W2, W3, U1. Jeśli będzie podjęta decyzja o pracy pisemnej, to będzie ona dotyczyć zagadnień zastosowania kierownictwa duchowego.
- aktywny udział w dyskusji podczas wykładów: W4, K1.
Kryteria oceniania:
Student otrzymuje ocenę gdy:
- uczestniczył w wykładach obowiązkowych - to warunek przystapienia do zaliczenia
- praca pisemna składa się z dwóch części, z których pierwsza polega na wykazaniu się znajomością wiedzy teoretycznej zdobytej na wykładach i poprzez przeczytanie lektur, druga część dotyczny praktycznego zastosowanie wiedzy w towarzyszeniu duchowym. Student otrzymuje:
a) ocenę bardzo dobrą jesli ma znakomitą wiedzę teoretyczną poszerzoną o lekturę uzupełniającą i umie to doskonale wykorzystać w praktyce kierownictwa;
b) ocenę dobrą jeśli ma dobrze opanowaną wiedzę i umiejętnie ją stosuje w poradnictwie duchowym;
c) ocenę dostateczną jesli ma wystarczające pojęcie o teorii kierownictwa i radzi sobie ze stosowaniem jej w praktyce kierownictwa;
d) ocenę niedostateczną jeśli ma niedostateczną wiedzę w zakresie teoretycznym i praktycznym kierownictwa.
Praktyki zawodowe
Nie dotyczy.
Literatura
Literatura obowiązkowa:
1. E. Weron, Kierownictwo duchowe, Poznań-Warszawa 1983.
2. Sztuka kierownictwa duchowego, pr. zb. pod red. J. Augustyna i J. Kołacza, Kraków 2007, ss. 483-578.
Literatura uzupełniająca:
1. T. Merton, Kierownictwo duchowe i medytacja, Kraków 1995.
2. A. Bianchi, Z przewodnikiem po drogach życia - refleksje o kierownictwie duchowym, Łódź 1985.
3. L. Scherer, Jeśli mi nikt nie wyjaśni. Kierownictwo duchowe według różnych tradycji, Warszawa 1992.
4. P. Rostworowski, Kierownictwo duchowe - kilka zasad i wskazówek, Kraków 1997.
5. J. Misiurek, J. Popławski, Kierownictwo duchowe w służbie nowej ewangelizacji, Lublin 2000.
6. E. Weron, Kierownictwo duchowe, Poznań-Warszawa 1983.
7. A. Louf, Towarzyszenie duchowe, Kraków 1991.
8. W. Barry, Kierownictwo duchowe w praktyce, Kraków 1992.
9. J. Augustyn, Praktyka kierownictwa duchowego. Rozważania i praktyczne uwagi dla początkujących w kierownictwie duchowym, Kraków-Ząbki 1996.
10. J. Gigola, Kierownictwo duchowe, Kraków 1999.
11. R. Frattallone, Kierownictwo duchowe dziś, Warszawa 2001.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: