Etyka mediatora 1500-ETM-S2
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z zasadami profesjonalnej mediacji w oparciu o przestrzeganie zasad etyki zawodowej mediatora. Na treść programową zajęć składają się następujące zagadnienia:
1. Zasady ogólne etyki mediatora, które wynikają z norm etycznych życia społecznego i przestrzegania godności człowieka,
2. Konieczne warunki mediacji: postawa empatyczna, antropologia integralna jako źródło holistycznego rozumienia adresatów mediacji (dialog, kompetencja, opanowanie),
3. Kwalifikacje moralno-etyczne oraz prawne mediatora,
4. Obowiązki i zadania mediatora,
5. Prawa mediatora.
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
Metody dydaktyczne poszukujące
- sytuacyjna
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2023/24L: | W cyklu 2021/22L: | W cyklu 2022/23L: |
Kryteria oceniania
Metody sprawdzenia efektów kształcenia:
- omówienie wskazanych zagadnień na podstawie wyznaczonej lektury
- napisanie pracy zaliczeniowej (K1)
- praca w grupach – przeprowadzenie przykładowej mediacji (U1, U2, U3, U4; K2, K3).
Student otrzymuje pozytywną ocenę, gdy:
- uczestniczy w zajęciach; dopuszcza się 2 godziny nieobecności nieusprawiedliwionej,
- bierze czynny udział w dyskusji odwołując się do wiedzy zaczerpniętej z lektury obowiązkowej,
- napisze pracę zaliczeniową na temat: „Kwalifikacje etyczne mediatora jako źródło zaufania w procesie mediacji".
Kryteria oceny:
- ocena końcowa, którą otrzymuje student, jest średnią arytmetyczną cząstkowych wyników: pracy zaliczeniowej na wyznaczony temat oraz aktywności na zajęciach.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
1. Literatura obowiązkowa:
- Arystoteles, Etyka Nikomachejska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012.
- T. Ślipko, Zarys etyki ogólnej, WAM, 2004.
- C.W. Moore, Mediacje. Praktyczne strategie rozwiązywania konfliktów, Wolters Kluwer 2009.
- Bronk, A., Salamucha, A. Dialog jako droga do prawdy o człowieku, "Paedagogia Christiana" 1/25 (2010), 11-32,
- Celińska-Miszczuk, A., Wiśniewska, A. Komunikacja w rodzinie: od interakcji do osobowej relacji (perspektywa personalistyczna), "Paedagogia Christiana" 2/32 (2013), 203-218;
- Dziewiecki, M. Psychologia porozumiewania się, Kielce: Jedność 2000;
- Dziewiecki, M. Empatia i asertywność jako korelaty dojrzałości człowieka, "Kieleckie Studia Teologiczne" 1/2 (2002), 254-273,
- Knapczyk, E. 2012. Instytucja mediacji jako żywy przepis, a nie martwy zapis – jak wypracować dogodną płaszczyznę pomiędzy teorią i praktyką?, "Przegląd Prawniczy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza", 191-201,
- Mrówka, K. Filozoficzny sens przebaczenia, Tarnów 2008, s. 17-56 oraz 107-115;
- Sujak, E. 2006. Psychologia komunikacji, WAM, Kraków;
- Szulakiewicz, M. Kategoria dialogu w refleksji filozoficznej, "Paedagogia Christiana" 1/25 (2010), 33-53;
- Kodeks Etyki Mediatora, w: Polskie Centrum Mediacji (mediator.org.pl),
- Nowak, A. Mediacja w postępowaniu z nieletnimi, „Chowanna“ Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2006: LXII, T 2 (27), s. 116-125,
- Salij, J. Przebaczenie i sprawiedliwość, "Paedagogia Christiana" 1/37 (2016), 85-96;
- Woźna-Płusa, E. Mediacja jako alternatywa procesu karnego (www.kurator.org.pl);
- Zawojska, T. Wychowanie oparte na wartościach chrześcijańskich jako odpowiedź na poczucie kryzysu sensu we współczesnym świecie, "Paedagogia Christiana" 2/40 (2017), 33-49.
2. Literatura uzupełniająca:
- Sujak, E. Poradnictwo małżeńskie i rodzinne. Książka dla doradców i duszpasterzy, Katowice: 1998;
- Szulakiewicz, M. Fenomenologia przebaczenia - moralny i metafizyczny wymiar przebaczenia, "Paedagogia Christiana" 1/37 (2016), 97-120;
- Zarzycka, B. Psychologiczne koncepcje przebaczenia w relacjach międzyludzkich, "Paedagogia Christiana" 1/37 (2016), 163-181.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: