Duszpasterstwo rodzin 1500-DRODZ-P-DM
Wykład ma za zadanie przekazanie wiedzy o specyfice duszpasterstwa rodzin, ujmowanego jako refleksja naukowa i działalność duszpasterska; zapoznanie z genezą, założeniami i celami szczególnej troski Kościoła o małżeństwo i rodzinę, uwzględniając ewolucję jej zasadniczych funkcji; zapoznanie z uwarunkowani w jakich żyją współczesne rodziny; zapoznanie z podstawami teologicznymi działalności zbawczej Kościoła ukierunkowanej na małżeństwo i rodzinę; zapoznanie w stopniu rozszerzonym z zadaniami duszpasterstwa rodzin; przygotowanie do analizy aktualnej sytuacji rodzin oraz zapoznanie z różnorodnością form działalności zbawczej.
Na treść programową zajęć składają się następujące tematy:
Pojęcie i istota duszpasterstwa rodzin
Komplementarność refleksji naukowej ii praktyki duszpasterstwa rodzin
Normatywny i praktyczny charakter duszpasterstwa rodzin
Metody duszpasterstwa rodzin
Podstawy duszpasterstwa rodzin (antropologiczne, biblijnoteologiczne, psychologiczne i socjologiczne)
Geneza i rozwój duszpasterstwa rodzin
Prezentacja wybranych dokumentów Kościoła o małżeństwie i rodzinie
Duszpasterstwo rodzin jako działalność zbawcza Kościoła ukierunkowana na rodzinę (podmiot, przedmiot i cel posługi)
Środki i zasady duszpasterstwa rodzin
Struktury i funkcje duszpasterstwa rodzin
Wybrane zadania duszpasterstwa rodzin (troska o wspólnotowy charakter małżeństwa, wsparcie sakralnego charakteru małżeństwa, troska o życie, przygotowanie do małżeństwa, pedagogizacja rodziców, troska o rodziny w sytuacjach trudnych i nieprawidłowych)
Umacnianie podmiotowości rodziny
Rodzina podmiotem urzeczywistniania się Kościoła - apostolat rodziny
Przygotowanie i formacja pracowników duszpasterstwa rodzin
Wskazania papieża Franciszka do duszpasterstwa rodzin
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Kryteria oceniania
W ramach wykładu wykorzystywana jest przede wszystkim metoda wykładu konwencjonalnego, ale również podczas analizy wybranych tekstów dokumentów Kościoła wykorzystywane są metody warsztatowe i dialogowe.
Śródsemestralne kolokwia: jedno ze znajomości dokumentów Kościoła poświęconych małżeństwu i rodzinie i dwa z omawianego materiału.
Kryteria oceniania:
Student otrzymuje pozytywną ocenę z egzaminu gdy:
Uczestniczył w wykładach - obecność na wykładach jest obowiązkowa, dopuszcza się 1 godz. nieobecności nieusprawiedliwionej, wszystkie pozostałe nieobecności muszą być usprawiedliwione (zwolnienie lekarskie itp.).
Zaliczył z pozytywnym wynikiem pisemne kolokwium z zakresu treści lektury obowiązkowej - student może uzyskać za nie max. 10 punktów. Zaliczył pozytywnie dwa kolokwia z treści – 30 punktów (15 za jedno kolokwium). Jedno kolokwium ma formę ustną drugie pisemną.
Za egzamin uzyskać może maksymalnie 60 punktów. Na ocenę końcową z wykładu składa się suma uzyskanych punktów:
Ocena końcowa:
bdb: 100-90 pkt.
db plus: 89-82 pkt.
db: 81-74 pkt.
dst plus: 73-67 pkt.
dst: 66-60 pkt.
ndst: 59 i mniej
Ocena niedostateczna
(W) Student nie ma wiedzy na temat metodologicznych zasad uprawiania duszpasterstwa rodzin, jego powiązań z innymi dyscyplinami teologicznymi. Nie zna również naukowych podstaw duszpasterstwa rodzin a także podstawowych zadań duszpasterstwa rodzin.
(U) Student nie jest przygotowany do prowadzenia pracy dydaktycznej w dziedzinie duszpasterstwa rodzin. Nie umie także wykorzystać wiedzy z zakresu duszpasterstwa rodzin do zorganizowania Wydziału Duszpasterstwa Rodzin w kurii diecezjalnej.
(K) Student nie dostrzega potrzeby permanentnej osobistej formacji ludzkiej, intelektualnej, duchowej i pastoralnej. Nie poczuwa się do odpowiedzialności za aktywizację apostolską wiernych świeckich, w tym małżonków i rodziców.
ocena dostateczna
(W) Student ma niewielką wiedzę na temat metodologicznych zasad uprawiania duszpasterstwa rodzin, jego powiązań z innymi dyscyplinami teologicznymi. Ponadto nie zna w wystarczającym stopniu naukowych podstaw duszpasterstwa rodzin oraz zna zadań duszpasterstwa rodzin.
(U) Student tylko w niewielkim stopniu jest przygotowany do prowadzenia pracy dydaktycznej w dziedzinie duszpasterstwa rodzin. Tylko częściowo potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu duszpasterstwa rodzin do zorganizowania i kierowania Wydziałem Duszpasterstwa Rodzin w kurii diecezjalnej.
(K) Student w niewielkim stopniu dostrzega potrzebę permanentnej formacji przyszłych pracowników duszpasterstwa rodzin.
ocena dobra
(W) Student ma wiedzę zarówno na temat metodologicznych zasad uprawiania duszpasterstwa rodzin jak i jego powiązań z innymi dyscyplinami teologicznymi. Ponadto dobrze zna naukowe podstawy duszpasterstwa rodzin oraz zadania duszpasterstwa rodzin.
(U) Student jest przygotowany do prowadzenia pracy dydaktycznej w dziedzinie duszpasterstwa rodzin. Umie również wykorzystać wiedzę z zakresu duszpasterstwa rodzin do zorganizowania i kierowania Wydziałem Duszpasterstwa Rodzin w kurii diecezjalnej.
(K) Student dostrzega potrzebę permanentnej osobistej formacji pracowników duszpasterstwa rodzin oraz ma poczucie odpowiedzialności za aktywizację apostolską małżonków i rodziców.
ocena bardzo dobra
(W) Student ma pogłębioną wiedzę na temat metodologicznych zasad uprawiania duszpasterstwa rodzin, jego powiązań z innymi dyscyplinami teologicznymi. Bardzo dobrze zna naukowe podstawy i zadania duszpasterstwa rodzin.
(U) Student jest bardzo dobrze przygotowany do prowadzenia pracy dydaktycznej w dziedzinie duszpasterstwa rodzin. Umie doskonale wykorzystać wiedzę z zakresu duszpasterstwa rodzin do zorganizowania i kierowania Wydziałem Duszpasterstwa Rodzin w kurii diecezjalnej.
(K) Student dostrzega potrzebę permanentnej osobistej formacji ludzkiej, intelektualnej, duchowej i pastoralnej. Ma poczucie odpowiedzialności za aktywizację apostolską wiernych świeckich, w tym małżonków i rodziców.
Literatura
Konstytucja Duszpasterska o Kościele Gaudium et spes, w: Sobór Watykański II, Poznań 2002; Jan Paweł II, Adhortacja o zadaniach małżeństwa i rodziny w świecie współczesnym Familiaris consortio, Wrocław 1993; Posoborowe Dokumenty Kościoła o małżeństwie i rodzinie, red. K. Lubowiecki, Kraków 1999, t. I-II; Dokumenty Duszpastersko-Liturgiczne Episkopatu Polski (1966-1990), red. Cz. Krakowiak, L. Adamowicz, Lublin 1999; II Polski Synod Plenarny, Poznań 2001; Konferencja Episkopatu Polski, Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin, Warszawa 2003; Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie, Warszawa 2009; Papież Franciszek. Adhortacja Amoris Laetitia, Rzym 2016; J. Wilk, Duszpasterstwo rodzin: zasady praktycznego działania, "Roczniki Teologiczno-Kanoniczne" 33(1986), z. 6, s. 97-109; J. Buxakowski, Wprowadzenie do teologii duszpasterstwa rodzin, Pelplin 1999; R. Bieleń, Duszpasterstwo rodzin we współczesnej Polsce, Lublin 2001; B. Mierzwiński, Współczesna koncepcja teologii praktycznej małżeństwa i rodziny, "Teologa Praktyczna" 2 (2001), s. 89-103; B. Mierzwiński, J. Wilk, R. Bieleń, Duszpasterstwo rodzin, w: Teologia pastoralna, red. R. Kamiński, t. 2, Lublin 2002, s. 403-442; M. Łaszczyk, Duszpasterstwo rodzin w parafii w świetle Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin, "Ateneum Kapłańskie" 142(2004), z. 570, s. 242-252; Z. Zarembski, Działania pastoralne Kościoła w służbie małżeństwu i rodzinie, "Ateneum Kapłańskie” 147 (2006), z. 584, s. 73-88; B. Mierzwiński, Rodzin duszpasterstwo, w: Leksykon teologii pastoralnej, red. R. Kamiński, Lublin 2006, s. 737-743; R. Kamiński, Troska duszpasterstwa rodzin o małżeństwo i rodzinę, "Roczniki Teologiczne" 2(2010), s. 5-24; Duszpasterstwo rodzin. Refleksja naukowa i działalność pastoralna, red. R. Kamiński, G. Pyźlak, J. Goleń, Lublin 2013.
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: