Zabytkoznawstwo ceramiki
1402-ZC-1L-MZ-S2
Wykształcenie umiejętności określania miejsca i czasu powstania obiektu zabytkowego z ceramiki, jego nazwy i funkcji użytkowej i podstawowych problemów technologicznych. Znajomość twórczości artystów ceramików w Polsce i na świecie.
Historia rozwoju technologii, form i dekoracji ceramiki od czasów najdawniejszych do współczesności. Podkreślenie osiągnięć kluczowych w dziedzinie technologii i wzornictwa i porównanie z osiągnięciami w innych rzemiosłach artystycznych, zwłaszcza w szkle i złotnictwie. Omówienie kontekstu historycznego i uwarunkowań kulturowych. 38 tematów ramowych
|
W cyklu 2024/25L:
Zajęcia "Zabytkoznawstwo ceramiki" mają na celu wykształcenie umiejętności określania miejsca i czasu powstania obiektu zabytkowego z ceramiki, jego nazwy i funkcji użytkowej i podstawowych problemów technologicznych. Znajomość twórczości artystów ceramików w Polsce i na świecie.
Historia rozwoju technologii, form i dekoracji ceramiki od czasów najdawniejszych do współczesności. Podkreślenie osiągnięć kluczowych w dziedzinie technologii i wzornictwa i porównanie z osiągnięciami w innych rzemiosłach artystycznych, zwłaszcza w szkle i złotnictwie. Omówienie kontekstu historycznego i uwarunkowań kulturowych. 38 tematów ramowych |
Całkowity nakład pracy studenta
1. Godziny realizowane z udziałem nauczycieli: godziny kontaktowe: 30
2. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta, potrzebny do pomyślnego zaliczenia przedmiotu (zebranie materiałów, zapoznanie się z literaturą), stałe, bieżące przyswajanie i powtarzanie materiału z zajęć, materiałów e-learningowych, literatury: 60
3. Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa w procesie oceniania (zal. z oceną – przygotowanie i przedstawienie referatu / prezentacji, powtórzenie materiału do kolokwium końcowego):30
4. Czas poświęcony na konsultacje: 5
Efekty uczenia się - wiedza
W.1: ma pogłębioną wiedzę o specyfice przedmiotowej i metodologicznej zabytkoznawstwa (ceramika), którą jest w stanie twórczo rozwijać w działalności profesjonalnej (K_W01)
W.2.: zna terminologię zabytkoznawczą w zakresie ceramiki (K_W02)
W.3.: posiada szczegółową, specjalistyczną wiedzę w zakresie opracowywanego samodzielnie zagadnienia o możliwie pionierskim charakterze merytorycznym, związanego z zabytkoznawstwem w zakresie ceramiki (K_W05)
W.4: uzyskuje pogłębioną świadomość warsztatu znawczego (ceramika), problemów badawczych i zastosowania metod danej dziedziny nauk o sztuce (konserwatorstwo, muzealnictwo, historia sztuki, zabytkoznawstwo) do konkretnych zadań i problemów badawczych (w wybranych obszarach) (K_W12) .
W. 5.: jest przygotowany do podejmowania badań szczegółowych i prac analitycznych w praktyce zawodowej danej specjalności (ekspertyzy znawcze) (K_W13)
Efekty uczenia się - umiejętności
U.1: potrafi przeprowadzić kwerendę merytoryczną (wyszukać, przeanalizować, wyselekcjonować informacje), korzystając z materiałów bibliograficznych, źródłowych (w tym – niepublikowanych), ICT (K_U01) ;
U.2: w sposób krytyczny czyta, analizuje i zestawia zastaną literaturę przedmiotu oraz potrafi dokonać analizy znawczej badanych obiektów (dzieł sztuki), w oparciu o co przygotowuje krytyczny stan badań do problemu i wyprowadza z niego szczegółowy kwestionariusz badawczy i rozwiązuje jego problematykę (K_U02)
U. 3: ma podstawowe umiejętności w zakresie krytycznego podejścia do literatury z dziedziny historii sztuki (typy publikacji, charakter wywodów, ocena argumentacji itd.) (K_U03);
U.4: potrafi posługiwać się podstawowymi ujęciami teoretycznymi i pojęciami właściwymi dla historii sztuki, ochrony zabytków i muzeologii oraz wykorzystywać tę umiejętność w sytuacjach profesjonalnych, wymagających analizy struktury, sensu i wartości zabytku (K_U 07) ;
U.5: posiada umiejętność przygotowania klarownych i spójnych wystąpień ustnych, dotyczących zagadnień szczegółowych historii sztuki i ochrony zabytków (K_U 23)
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
K. 1: ma świadomość poziomu swojej wiedzy – swych kompetencji i niedostatków, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju naukowego i zawodowego (K_K 01)
K. 2: jest wrażliwy na problematykę właściwego podejścia do materialnego dziedzictwa kulturowego, potrafi dostrzec i ocenić niewłaściwe postępowanie w tym zakresie (K_K 04)
K.3: ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy (K_K 06)
Metody dydaktyczne
Wykład problemowy
Metody dydaktyczne podające
- wykład problemowy
- wykład konwersatoryjny
- wykład informacyjny (konwencjonalny)
Wymagania wstępne
Wiedza z zakresu historii sztuki powszechnej i polskiej
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Egzamin końcowy, pisemny.
Ocena
wynik 91% i powyżej – ocena 5,0
wynik 81-90% – ocena 4,5
wynik 71%-80% – ocena 4,0
wynik 61-70%– ocena 3,5
wynik 51-60%– ocena 3,0
wynik 50% i poniżej– ocena 2,0.
Praktyki zawodowe
Literatura
Literatura obowiązkowa:
Pravoslav Rada, Techniki ceramiki artystycznej, Warszawa, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1993 (wybrane fragmenty).
Danuta Kleinrok, Marian Kordek, Technologia ceramiki, cz.3, Warszawa 1978 (wybrane fragmenty).
Marian Kordek, Technologia ceramiki, cz.1, Warszawa 1974 (wybrane fragmenty).
Literatura dodatkowa:
Richard A. Eppler, Douglas R. Eppler, Glazes and glass coatings, Westerville, The American Ceramic Society, 2000 (wybrane fragmenty)..
Cronyn J. M., The Elements of Archaeological Conservation. London & New York: Routledge, 2005. ISBN 0-415-01207-4 (wybrane fragmenty).
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i
terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: