Zagadnienia architektury muzealnej 1402-ZAM-2Z-S2
Zajęcia poświęcone prezentacji zjawisk i tendencji w architekturze powszechnej od końca XIX wieku do XXI wieku w ujęciu problemowo-historycznym. Twórczość architektoniczna rozpatrywana jest na tle przemian społeczno-kulturowych i politycznych. Wiedza podstawowa, zdobyta na poziomie licencjatu, jest poszerzana o szczegółowe wiadomości dotyczące współczesnych dzieł architektonicznych. Ze względu na specyfikę studiów szczególny nacisk kładziony jest na rozwiązania formalne obiektów przeznaczonych do pełnienia funkcji galerii i muzeów.
Zajęcia rozpoczynają się wprowadzeniem do zagadnień architektury muzeów i galerii. Prezentowane są pierwsze galerie udostępniane do zwiedzania publicznego w aspekcie wydarzeń polityczno-społecznych; omawiane jest ich znaczenie edukacyjne i poznawcze a także ich wpływ na kształtowanie wnętrz dostosowanych do funkcji prezentacji dzieł sztuki.
Następnie omawiane są szczegółowe zagadnienia związane z powstaniem najważniejszych obiektów przystosowanych do prezentacji dzieł sztuki a także tworzenie specyficznych skupisk muzealnych – np. Museuminsel w Berlinie, Kunstareal w Monachium.
W trakcie zajęć wyjaśniana jest geneza i okoliczności powstania obiektów oraz rozwiązania formalno-funkcjonalne takich obiektów jak.: British Museum w Londynie, Victoria & Albert Museum w Londynie, John Soane’s Museum w Londynie, wszystkie obiekty „Wyspy Muzeów” w Berlinie, Gliptoteka w Monachium, Stara i Nowa Pinakoteka w Monachium, Muzeum Brandhorstów w Monachium.
Zajęcia są również pretekstem do rozważań na temat ogólnej działalności architektonicznej twórców prezentowanych obiektów (m.in. K.F.Schinkla, A.Stülera H.von Gärtnera, L.von Klenze i in.).
Podawana jest informacja o stanie zachowania obiektów, względnie prezentowane są koncepcje rewitalizacji lub skrótowo podawany jest zakres prac budowlano-konserwatorskich.
Osobne zagadnienie stanowią rozwiązania modernistyczne. Przewiduje się omówienie idealnego muzeum według koncepcji le Corbusiera (Musee mondial, Musée de Croissance Illimitée) oraz prezentację zrealizowanych obiektów m.in. w Ahmadabad i Tokio. Wskazywani są spadkobiercy idei corbusierowskich, wyjaśniane jest znaczenie brutalizmu w architekturze. Podawane są rozwiązania galerii sztuki według Miesa van der Rohe oraz innych modernistów.
W trakcie zajęć zaprezentowany zostanie wykład problemowy, poruszający zagadnienia budowy nowoczesnych obiektów muzealnych według projektów architektów azjatyckich, których twórczość wyrasta z silnego przywiązania do tradycji i lokalnych rozwiązań a jednocześnie bazuje na wzorach lansowanych przez kulturę Zachodu. Zaprezentowana zostanie twórczość m.in. Kenzo Tange, Kisho Kurokawy i in. Osobną część będzie stanowiło omówienie Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej "Manggha" w Krakowie.
Plastyczny symbolizm w architekturze omówiony zostanie m.in. w oparciu o twórczość Oscara Niemeyera ze szczególnym uwzględnieniem jego obiektów muzealnych.
W trakcie zajęć poruszana jest problematyka wystaw czasowych oraz związane z tym budowanie tymczasowych pawilonów sztuki; omawiane jest ich znaczenie dla popularyzacji architektury współczesnej (m.in. Serpentine Gallery w Londynie).
Osobnym zagadnieniem są adaptacje obiektów zabytkowych na cele muzealne. Podczas zajęć prezentowane są możliwości wpisania w/w funkcji w obiekty historyczne, które z różnych powodów utraciły swoje pierwotne przeznaczenie. Temat omawiany jest w oparciu o różne przykłady europejskie, prezentowane są wnętrza muzealne stworzone w dawnych dworcach kolejowych, halach fabrycznych i przemysłowych, oranżeriach czy salach sportowych. Zwraca się uwagę na działania wynikające z potrzeby osiągnięcia kompromisu pomiędzy zachowaniem struktury zabytkowej obiektu a wypracowaniem właściwej ekspozycji dzieł sztuki (oraz związanej z nią sprawą odpowiedniego oświetlenia i zabezpieczenia).
Kilka spotkań poświeconych jest problemowi postmodernizmu w architekturze. W trakcie zajęć uszczegóławiane są podstawy i założenia stylu, prezentowane są zagadnienia krytyki architektonicznej, zwłaszcza w odniesieniu do twórczości czołowych przedstawicieli modernizmu. Prezentowane na zajęciach obiekty muzealne i galerie sztuki omawiane są zarówno pod względem rozwiązań funcjonalno-przestrzennych jak i rozwiązań bryły, opracowania elewacji, które są pretekstem do odczytywania związków formalnych z wcześniejszymi obiektami architektonicznymi, do znajdywania cytatów architektonicznych, symboli itp.
W trakcie zajęć uszczegóławiane są także podstawy i założenia programowe dekonstruktywizmu, prezentowana jest działalność twórców związanych z tym kierunkiem (m.in. F.O.Gehry, D.Liebeskind, Z.Hadid); wskazane jest znaczenie konstruktywizmu rosyjskiego i modernizmu na ukształtowanie nowego języka wypowiedzi architektonicznej, omawiane jest znaczenie inspiracji twórczej, pokazywany jest proces powstawania obiektów muzealnych od inspiracji, szkicu, koncepcji, modelu po projekt wykonawczy. Prezentowane są obiekty muzealne niezrealizowane oraz te wykonane i zaadaptowane (m.in. Muzeum Vitra w Weil nad Renem).
Jedno ze spotkań poświęcone zostanie obiektom muzealnym Fundacji Salomona Guggenheima. Omawiane są rozwiązania formalno-przestrzenne obiektów zrealizowanych i koncepcje muzeów przyszłości. Jednocześnie prezentowana jest twórczość architektów współpracujących z Fundacją.
|
W cyklu 2022/23Z:
Zajęcia realizowane są w dwóch formułach – 1. wykład konwencjonalny, 2-referaty studentów i dyskusja Część realizowana w formie wykładów poświęcona jest prezentacji zjawisk i tendencji w architekturze powszechnej od końca XIX wieku do XXI wieku w ujęciu problemowo-historycznym. Twórczość architektoniczna rozpatrywana jest na tle przemian społeczno-kulturowych i politycznych. Wiedza podstawowa, zdobyta na poziomie licencjatu, jest poszerzana o szczegółowe wiadomości dotyczące współczesnych dzieł architektonicznych. Ze względu na specyfikę studiów szczególny nacisk kładziony jest na rozwiązania formalne obiektów przeznaczonych do pełnienia funkcji galerii i muzeów. |
W cyklu 2023/24Z:
Zajęcia realizowane są w dwóch formułach – 1. wykład konwencjonalny, 2-referaty studentów i dyskusja Część realizowana w formie wykładów poświęcona jest prezentacji zjawisk i tendencji w architekturze powszechnej od końca XIX wieku do XXI wieku w ujęciu problemowo-historycznym. Twórczość architektoniczna rozpatrywana jest na tle przemian społeczno-kulturowych i politycznych. Wiedza podstawowa, zdobyta na poziomie licencjatu, jest poszerzana o szczegółowe wiadomości dotyczące współczesnych dzieł architektonicznych. Ze względu na specyfikę studiów szczególny nacisk kładziony jest na rozwiązania formalne obiektów przeznaczonych do pełnienia funkcji galerii i muzeów. |
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Rodzaj przedmiotu
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student zyskuje pogłębioną i rozszerzoną wiedzę o zjawiskach we współczesnej architekturze ze szczególnym uwzględnieniem obiektów muzealnych i galerii sztuki. Nie tylko zna czołowych przedstawicieli kierunków oraz potrafi przypisać im konkretne realizacje ale także swobodnie porusza się w meandrach współczesnej architektury, potrafi odczytać wzajemne oddziaływania architektoniczne oraz korelacje między różnymi dziedzinami sztuki.
Ma podstawę do samodzielnej pracy naukowej, opartej na właściwej interpretacji współczesnego dzieła architektonicznego oraz znajomości zagadnień krytyki artystycznej (architektonicznej). Wiedzę tę może twórczo wykorzystywać w pracy zawodowej.
Ma zdolność posługiwania się profesjonalną terminologią z zakresu architektury. Orientuje się w procesach zachodzących w kształtowaniu wnętrz muzealnych i galerii sztuki; zna uwarunkowania przestrzenno-funkcjonalne współczesnego obiektu przeznaczonego do prezentacji dzieł sztuki.
Potrafi przeprowadzić wnikliwą i profesjonalną ocenę obiektu muzealnego pod kątem jego przydatności do funkcji wystawienniczych, stosując
oryginalne i specjalistyczne podejście analityczne.
Umie formułować i wyrażać własne poglądy, posiada umiejętność trafnego argumentowania z wykorzystaniem własnej wiedzy i w oparciu o znajomość tekstów specjalistycznych.
Kryteria oceniania
Zaliczenie testu końcowego.
Test w formie prezentacji multimedialnej, podczas której student odpowiada na zadawane (wyświetlane) pytania (krótki opis lub odpowiedź do wyboru) oraz rozpoznaje obiekty architektoniczne i ich autorów.
Literatura
Wybrana literatura podstawowa:
Pabich M., O kształtowaniu muzeum sztuki. Przestrzeń piękniejsza od przedmiotu, Łódź 2004.
Die Museuminsel zu Berlin, Warszawa 1988
Ingarden K., Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej i Pawilon “Wyspiański 2000” w Krakowie jako przykład współczesnych projektów architektonicznych w środowisku historycznym [w:] Architektura współczesna w mieście zabytkowym, Muzeum Architektury, Wrocław 2000, s.81-86.
Kiciński A., Racjonalizm i romantyzm w oświetleniu naturalnym muzeów i galerii sztuki, Muzealnictwo nr 40, Warszawa 1998.
Kiciński A., Bregencja, Bazylea, Bilbao, Trzy muzea, trzech mistrzów, trzy idee architektury, Muzealnictwo nr 41, Warszawa 1999.
Kiciński A., Muzea – instrumenty ekspozycji czy świątynie?, Muzealnictwo nr 43, Warszawa 2001.
Kiciński A., Trwałość idei architektonicznej i wystawienniczej muzeum sztuki na przykładzie MASP (Museu de Sao Paulo) i MAC (Muzeum Sztuki Nowoczesnej) w Niteroi, Muzealnictwo nr 43, Warszawa 2001.
Kysiak M., Architektura Pawilonów Wystawowych. Funkcja. Forma. Konstrukcja, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998.
Muzeum. Architektura wobec sztuki. W poszukiwaniu consensusu, „Seria Problemy”, pod red.J.Jedlińskiego i J.Janik, nr 1, 1993.
Wierzbicki J., Muzea i biblioteki, Warszawa 1961.
Żygulski Z., Muzea na świecie. Wstęp do muzealnictwa, Warszawa 1982.
Wybrana literatura uzupełniająca:
Białostocki J., Podstawy metodologiczne w historii sztuki a praktyka muzealna, [w:] Tessera. Sztuka jako przedmiot badań, Kraków 1981
Gombrich E.H., Muzeum wczoraj, dziś i jutro [w:] Teksty, Nr 2 (50), 1980, s.191-207
Buildings for the Arts, New York 1978.
Coleman L., Museum buildings, Washington 1950.
Leszczyńska-Mieczkowska, O idei i architekturze Centrum Sztuki i techniki Japońskiej „Manggha” w kontekście kierunku rozwoju muzeów i inspiracji towarzyszących powstawaniu projektu, [w:] Kierunki, materiały seminarium, Kraków 2005, s.19-30.
Gössel P., Leuthäuser G., Architektura XX wieku, Kolonia 2006(Architecture in the Twentieth Centry, Köln 1991).
A. Kotula, P. Krakowski, Architektura współczesna, Kraków 1967.
Biegański P., U źródeł architektury współczesnej, Warszawa 1972.
Giedion S., Przestrzeń-czas-architektura, Warszawa 1975.
Ghirardo D., Architektura po modernizmie, wyd.VIA, 1999.
Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna Warszawa 1987.
Jencks Ch., Ruch nowoczesny w architekturze, Warszawa 1987.
Jencks Ch., Architektura późnego modernizmu, Warszawa 1989
W.Fiałkowski, Siedmiu architektów XX wieku, Warszawa 1981.
Watkin D., Historia architektury zachodniej, Warszawa 2001.
Banham R., Rewolucja w architekturze, Warszawa 1979.
Olszewski A., Nowa forma w architekturze polskiej, 1900-1925, Warszawa 1967.
Norberg-Schulz Ch., Znaczenie w architekturze Zachodu, Warszawa 1999.
Rasmussen S.E., Odczuwanie architektury, Warszawa 1999.
Berkel B., Bos C., Niepoprawni wizjonerzy, Warszawa 2000.
Sławińska J., Ekspresja sił w nowoczesnej architekturze, Warszawa 1997.
|
W cyklu 2022/23Z:
1. Pabich M., O kształtowaniu muzeum sztuki. Przestrzeń piękniejsza od przedmiotu, Łódź 2004 Wybrana literatura uzupełniająca: 1. Białostocki J., Podstawy metodologiczne w historii sztuki a praktyka muzealna, [w:] Tessera. Sztuka jako przedmiot badań, Kraków 1981 |
W cyklu 2023/24Z:
1. Pabich M., O kształtowaniu muzeum sztuki. Przestrzeń piękniejsza od przedmiotu, Łódź 2004 Wybrana literatura uzupełniająca: 1. Białostocki J., Podstawy metodologiczne w historii sztuki a praktyka muzealna, [w:] Tessera. Sztuka jako przedmiot badań, Kraków 1981 |
Uwagi
|
W cyklu 2022/23Z:
brak |
W cyklu 2023/24Z:
brak |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: