Współczesne zagadnienia krytyki artystycznej 1402-WZKA-1Z-KA-S2
Przedmiot służy rozwinięciu i ugruntowaniu wiedzy na temat współczesnej krytyki artystycznej w następujących obszarach:
-historia krytyki artystycznej w Polsce po II wojnie światowej – tendencje, uwarunkowania,
-współczesne tendencje krytyki artystycznej na świecie, w tym także wybrane zagadnienia poruszane na kongresach Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki AICA,
-krytyczna analiza współczesnych tendencji sztuki,
-metodologia krytyki artystycznej z uwzględnieniem tendencji współczesnej humanistyki,
-warunki działania współczesnych instytucji artystycznych (kształtowanie się programu wystawienniczego, finansowanie i promocja),
-uwarunkowania i zależności we współczesnej krytyce artystycznej (uwarunkowania polityczne, światopoglądowe, ekonomiczne),
Wiedza z poszczególnych obszarów prezentowana jest w odniesieniu do wybranych polskich i angielskojęzycznych tekstów z zakresu krytyki artystycznej publikowanych w polskich pismach artystycznych i kulturalnych, jak „Sztuka”, „Art & Business”, „Znak”, „Magazyn Sztuki”, „Format”, „Arteon”, „Artluk”, „Szum” oraz w ogólnopolskich dziennikach, a także w ważnych pismach angielskojęzycznych jak „October” „Artforum” czy „Artreview”. Studenci zobligowani są także do przeprowadzenia kwerend bibliotecznych na zadane tematy i zaprezentowania jej wyników na zajęciach oraz napisania tekstów krytycznych dotyczących wybranych tendencji współczesnej sztuki lub aktualnej wystawy.
Szczegółowy zakres tematów:
- Polska sztuka i krytyka artystyczna w okresie powojennym w latach 1944-1949 po doświadczeniu wojny i wobec gwałtownych przemian społecznych i politycznych.
-Socrealizm (1949-1954). Zadania sztuki i funkcje krytyki artystycznej. Instytucjonalna krytyka władz (Włodzimierz Sokorski, Jakub Berman i inni).
-Odwilż i wystawa w Arsenale 1955 roku. Krytyka wobec ugruntowującego się realnego socjalizmu. Rola tygodnika „Współczesność”, „Przeglądu Artystycznego”, Mieczysław Porębski, Aleksander Wojciechowski, , Jerzy Stajuda, Andrzej Osęka.
-„Polska ideoza” (Andrzej Turowski), czyli niepisana umowa władz ze środowiskami artystycznymi. Stagnacja polskiej sztuki w latach 60. i 70. i postawy krytyki artystycznej. „Pożegnanie z krytyką” Mieczysława Porębskiego.
-Przełom lat 80. Karnawał „Solidarności” i różnorodne postawy artystyczne. Relacje sztuki i Kościoła. Reakcje i opinie krytyki artystycznej: polemika „Znaku” (Krystyna Czerni, Anda Rottenberg, Janusz Bogucki, Mieczysław Porębski i inni, a także wystawy Janusza Boguckiego i Ryszarda Ziarkiewicza.
-Polska krytyka artystyczna lat 90.: tendencje i postawy: Łukasz Gorczyca, Michał Kamiński, Dorota Jarecka, Piotr Piotrowski, Izabela Kowalczyk, Magdalena Ujma. Polemika „Znaku” pod hasłem urwaliśmy się na wolność i co dalej? Spory światopoglądowe.
-Aktualna krytyka artystyczna w Polsce: charakterystyka czasopism („Arteon”, „Szum”, „Dwutygodnik”, "Exit", "Artluk": tendencje i podziały światopoglądowe.
|
W cyklu 2022/23Z:
Przedmiot służy rozwinięciu i ugruntowaniu wiedzy na temat współczesnej krytyki artystycznej w następujących obszarach: Szczegółowy zakres tematów: - Polska sztuka i krytyka artystyczna w okresie powojennym w latach 1944-1949 po doświadczeniu wojny i wobec gwałtownych przemian społecznych i politycznych. -Socrealizm (1949-1954). Zadania sztuki i funkcje krytyki artystycznej. Instytucjonalna krytyka władz (Włodzimierz Sokorski, Jakub Berman i inni). -Odwilż i wystawa w Arsenale 1955 roku. Krytyka wobec ugruntowującego się realnego socjalizmu. Rola tygodnika „Współczesność”, „Przeglądu Artystycznego”, Mieczysław Porębski, Aleksander Wojciechowski, , Jerzy Stajuda, Andrzej Osęka. -„Polska ideoza” (Andrzej Turowski), czyli niepisana umowa władz ze środowiskami artystycznymi. Stagnacja polskiej sztuki w latach 60. i 70. i postawy krytyki artystycznej. „Pożegnanie z krytyką” Mieczysława Porębskiego. -Aktualna krytyka artystyczna w Polsce: charakterystyka czasopism („Obieg”, „Arteon”, „Szum”, „Dwutygodnik”: tendencje i podziały światopoglądowe. |
W cyklu 2023/24Z:
Przedmiot służy rozwinięciu i ugruntowaniu wiedzy na temat współczesnej krytyki artystycznej w następujących obszarach: Szczegółowy zakres tematów: - Polska sztuka i krytyka artystyczna w okresie powojennym w latach 1944-1949 po doświadczeniu wojny i wobec gwałtownych przemian społecznych i politycznych. -Socrealizm (1949-1954). Zadania sztuki i funkcje krytyki artystycznej. Instytucjonalna krytyka władz (Włodzimierz Sokorski, Jakub Berman i inni). -Odwilż i wystawa w Arsenale 1955 roku. Krytyka wobec ugruntowującego się realnego socjalizmu. Rola tygodnika „Współczesność”, „Przeglądu Artystycznego”, Mieczysław Porębski, Aleksander Wojciechowski, , Jerzy Stajuda, Andrzej Osęka. -„Polska ideoza” (Andrzej Turowski), czyli niepisana umowa władz ze środowiskami artystycznymi. Stagnacja polskiej sztuki w latach 60. i 70. i postawy krytyki artystycznej. „Pożegnanie z krytyką” Mieczysława Porębskiego. -Aktualna krytyka artystyczna w Polsce: charakterystyka czasopism („Obieg”, „Arteon”, „Szum”, „Dwutygodnik”: tendencje i podziały światopoglądowe. |
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne eksponujące
Metody dydaktyczne podające
- pogadanka
Metody dydaktyczne poszukujące
- studium przypadku
- ćwiczeniowa
- giełda pomysłów
- panelowa
Metody dydaktyczne w kształceniu online
- metody integracyjne
- metody służące prezentacji treści
Wymagania wstępne
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
W ramach zaliczenia przedmiotu student przygotowuje esej (ok. 20.000 znaków) omawiający wybrane i uzgodnione z prowadzącym zagadnienia należące do programu zajęć, poszerzone o własne refleksje i spostrzeżenia.
Ocena końcowa jest wypadkową oceny za pracę pisemną (W1, W2, W3, U4, U5), bieżącego przygotowania do zajęć (U1, U2, U3), a także udziału i zaangażowania studenta w prowadzone w ramach zajęć dyskusje (W1, U1, U2).
Kryteria oceny pracy pisemnej: 60-65% dst; 66-75% dst +; 76-85% db; 86-90% db +; 91-100% bdb
Niezależnie od trybu prowadzenia zajęć (kontaktowy lub zdalny), studenci przysyłają prowadzącemu prace zaliczeniowe pocztą U-mail i otrzymują wiadomością zwrotną sprawdzone teksty z komentarzem i oceną prowadzącego.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Literatura obowiązkowa:
K. Czerni, Rezerwat sztuki : tropami artystów polskich XX wieku, Kraków 2000 (fragmenty),
Ł. Gorczyca, M. Kaczyński, Raster. Macie swoich krytyków. Antologia tekstów, Warszawa 2009 (fragmenty),
J.Banasiak, Rewolucjoniści są zmęczeni. Wybór tekstów 2006-2008, Kraków 2008 (fragmenty),
A. Markowska, Definiowanie sztuki – objaśnianie świata. O pojmowaniu sztuki w PRL-u, Katowice 2003 (fragmenty),
A. Markowska, Dwa przełomy. Sztuka polska po 1955 i 1989 roku, Toruń 2012 (fragmenty),
I. Kowalczyk, Ciało i władza : polska sztuka krytyczna lat 90., Warszawa 2002 (fragmenty),
P. Piotrowski, Dekada: o syndromie lat siedemdziesiątych, kulturze artystycznej (fragmenty),
P. Piotrowski Sztuka według polityki. Od Melancholii do Pasji, Kraków 2007 (fragmenty),
P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę sztuki polskiej po 1945 roku, Poznań 1999 (fragmenty),
M. Porębski, Krytycy i sztuka, Kraków 2004 (fragmenty),
M. Porębski, Pożegnanie z krytyką, Kraków - Wrocław 1983 (fragmenty),
A. Rottenberg, Przeciąg. Teksty o polskiej sztuce lat 80, Warszawa 2009 (fragmenty),
oraz wybrane publikacje z pism:
„Sztuka”, „Art & Business”, „Znak”, „Magazyn Sztuki”, „Format”, „Arteon”, „Artluk”, „Szum”.
Literatura uzupełniająca:
J.M. Daszkiewicz, Malarstwo młodych 1980- 1990. Nowe tendencje, Warszawa 1990,
(red.) M. Geron, J. Malinowski, Dzieje krytyki artystycznej i myśli o sztuce. Materiały z konferencji naukowej, Toruń, 13-15 VI 2007, Warszawa 2009 (wybór),
A. Kępińska, Nowa sztuka. Sztuka polska w latach 1945 – 1978, Warszawa 1981,
M. Kitowska-Łysiak, Ślady. Szkice o sztuce polskiej po 1945 roku, Lublin 1999,
B. Kowalska, Polska awangarda malarska 1945-1980 : szanse i mity, Warszawa 1988,
K. Pijarski, Archeologia modernizmu: kwestia specyfiki medium, „Dyskurs" nr 15, s.24-50,
P. Piotrowski, Agorafilia. Sztuka i demokracja w postkomunistycznej Europie, Poznań 2010,
A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Warszawa 2007,
K. Sienkiewicz, Zatańczą ci, co drżeli. Polska sztuka krytyczna, Warszawa 2014,
A. Wojciechowski, Czas smutku, czas nadziei. Sztuka niezależna lat osiemdziesiątych, Warszawa 1992,
A. Wojciechowski, Polskie malarstwo współczesne : kierunki, programy, dzieła, Warszawa 1977,
J. Woźniakowski, Słowa i obrazy : sztuka, myśl o sztuce, kultura artystyczna, Kraków 2011,
|
W cyklu 2022/23Z:
J.Banasiak, Rewolucjoniści są zmęczeni. Wybór tekstów 2006-2008, Kraków 2008, oraz wybrane publikacje z pism: „Sztuka”, „Art & Business”, „Znak”, „Magazyn Sztuki”, „Format”, „Arteon”, „Artluk”, „Szum” oraz „October” „Artforum” i „Artreview”. |
W cyklu 2023/24Z:
J.Banasiak, Rewolucjoniści są zmęczeni. Wybór tekstów 2006-2008, Kraków 2008, oraz wybrane publikacje z pism: „Sztuka”, „Art & Business”, „Znak”, „Magazyn Sztuki”, „Format”, „Arteon”, „Artluk”, „Szum” oraz „October” „Artforum” i „Artreview”. |
Uwagi
|
W cyklu 2022/23Z:
-- |
W cyklu 2023/24Z:
-- |
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: