Waloryzacja dziedzictwa 1402-WD-1Z-K-S2

Zagadnienia szczegółowe poruszane na zajęciach:
1-2 Czym jest waloryzacja? - zagadnienia wstępne: geneza, systemy wartościowania, kryteria klasyfikacji i zasady hierarchizacji,;
3 Prezentacja różnych metod wartościowania w kontekście aspektów prawnych i teorii konserwatorskiej;
4-6 Omówienie metody Zabytkoznawczej Analizy Wartościującej;
7-13 Analiza poszczególnych wartości ZAW; sprawozdania - prezentacje studentów;
14. wartościowanie zabytków i dziedzictwa w systemie SV
15. Karta oceny Oddziaływania na Dziedzictwo wg wytycznych UNESCO - metodyka.

Całkowity nakład pracy studenta

Godziny realizowane z udziałem nauczycieli (34 h/1,4 ECTS) - udział w zajęciach - 30 - uzgodnienie tematu opracowania, omówienie kryteriów oceny prezentacji i opracowania - 4 h Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta (40 h/1,6 ECTS) w tym: - przygotowanie do zajęć/zadania do prezentacji – 15 - przygotowanie sprawozdania: „waloryzacji wybranego obiektu” - 10 - czytanie literatury, gromadzenie źródeł – 15 Łącznie: 90 godz. (3 pkt. ECTS)

Efekty uczenia się - wiedza

Student: W1: Ma pogłębioną wiedzę na temat waloryzacji zabytków architektury i dziedzictwa, którą jest w stanie rozwijać i twórczo stosować w działalności profesjonalnej (K_W01) W2: Zna terminologię stosowaną do waloryzacji zabytków i dziedzictwa na poziomie rozszerzonym, posiada wiedzę w zakresie podstaw metodologicznych badań naukowych (K_W04) W3: Posiada szczegółową, specjalistyczną wiedzę w zakresie przygotowywanego samodzielnie opracowania (K_W05)

Efekty uczenia się - umiejętności

Student: U1: Odpowiednio dobierając źródła i selekcjonując informacje, formułuje odpowiednie sądy dotyczące waloryzacji zabytków i zasobu dziedzictwa (K_U01) U2: W sposób spójny i fachowy komunikuje się na tematy związane z oceną wartości elementów dziedzictwa (K_U04) U3: Jest przygotowany do spójnej argumentacji oraz do prowadzenia debaty w zakresie problemów dotyczących waloryzacji zabytków i zasobu dziedzictwa (K_U07)

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

Student: K1: Podejmuje autonomiczne działania, które zmierzają w kierunku jego rozwoju naukowego (K_K02) K2: Jest wrażliwy na problematykę wartościowania dziedzictwa, potrafi dostrzec oraz ocenić dobre i złe praktyki w tym zakresie (K_K04) K3: Dostrzega i rozstrzyga dylematy, które związane są z oceną wartości dziedzictwa, jest również świadomy swej odpowiedzialności decyzyjnej w zakresie posiadanych kompetencji; w podejmowanych działaniach kieruje się zasadami etyki zawodowej (K_K05)

Metody dydaktyczne

Metoda ćwiczeniowa z elementami wykładu konwersatoryjnego, studium przypadku, ćwiczeniami w zakresie formułowania sądów wartościujących i prezentacji wyników wartościowania zabytku - studenci wykonują opracowanie wartościujące wybranego zabytku referując na poszczególnych zajęciach postępy analiz. Następnie dyskutują o prawidłowości metodologii. Aby uzyskać zaliczenie należy przedłożyć pisemne (z częścią ilustracyjną) opracowanie całości procesu wartościowania i jego wyników wg przekazanej instrukcji. 2 zajęcia możliwe są do przeprowadzenia zdalnie w formie synchronicznej, na platformie MSTeams. Termin zajęć zostanie uzgodniony z grupą oraz zostanie przesłany link do zespołu.

Metody dydaktyczne podające

- wykład problemowy
- wykład konwersatoryjny

Metody dydaktyczne poszukujące

- ćwiczeniowa
- studium przypadku
- referatu

Rodzaj przedmiotu

przedmiot obligatoryjny

Wymagania wstępne

brak

Koordynatorzy przedmiotu

W cyklu 2022/23Z:

Daria Jagiełło

W cyklu 2025/26Z:

Karolina Zimna-Kawecka

W cyklu 2023/24Z:

Karolina Zimna-Kawecka

W cyklu 2024/25Z:

Karolina Zimna-Kawecka

Kryteria oceniania

Kryteria oceniania:
Zaliczenie na ocenę na podstawie uzyskania pozytywnej oceny z opracowania sprawozdania przygotowanego w zespole 2 lub 3 osób (w zależności od liczby ogólnej grupy): W1-W3, U1,K1-K2;
- na ocenę wpływa też umiejętność zwięzłego i klarownego referowania metodyki wartościowania zabytku (podwyższenie oceny do pół stopnia) oraz klarowność i logika wywodów sądów wartościujących podczas innych zadań ćwiczeniowych, znajomość zasad teoretycznych i treści dokumentów doktrynalnych (podwyższenie oceny do pół stopnia) (U2-U3, K2-K3).

Praktyki zawodowe

nie dotyczy

Literatura

LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Krawczyk J., Dialog z tradycją w konserwatorstwie – koncepcja zabytkoznawczej analizy wartościującej, [w:] Acta Universitatis Nicolai Copernici – Zabytkoznawstwo i konserwatorstwo XLIV, Toruń 2013.
2. Krawczyk J. , Kryteria i metody wartościowania zabytków architektury, [w:] Wartościowanie zabytków architektury, red. B. Szmygin, PKN ICOMOS Warszawa Wilanów 2013, s. 139-146.
3. Systemy wartościowania dziedzictwa. Stan badań i problemy, po red. Bogusława Szmygina, Lublin-Warszawa 2015.
4. W. Affelt, TECHNITAS. Konteksty dziedzictwa kulturowego techniki, Zabrze 2015.
5. Wartościowanie dziedzictwa w systemie SV – metoda i przykłady zastosowania; B. Szmygin, A. Fortuna-Marek, A. Siwek, Lublin 2017.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Frodl W., Pojęcie i kryteria wartościowania zabytków, ich oddziaływanie na praktykę konserwatorską, Warszawa 1966;
2. Krawczyk J., Teoria Aloisa Riegla i jej polska recepcja a problemy konserwatorstwa współczesnego, [w:] Współczesne problemy teorii konserwatorskie w Polsce, red. B. Szmygin, Warszawa-Lublin 2008, s. 72-73,
3. Arszyński M., Idea – pamięć – troska. Rola zabytków w przestrzeni społecznej i formy działania na rzecz ich zachowania od starożytności do polowy XX wieku, Malbork 2007.
4. Międzynarodowe teksty doktrynalne ochrony i konserwacji zabytków, red. Bogusław Szmygin, Warszawa 2023 (Ramowa konwencja Rady Europy dotycząca wartości dziedzictwa kulturowego dla społeczeństwa, Faro 2005; Dokument z Nara o autentyzmie, Nara 1994; Konwencja o ochronie niematerialnego dziedzictwa kulturowego, Paryż 2003 i inne wybrane dla tematów zadań);

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 1402-WD-1Z-K-S2 w USOSweb