Technologia papieru i skóry 1402-TPS-2Z-SJ

1). WYKŁAD CAŁKOWITY NAKŁAD PRACY Godziny realizowane z udziałem nauczycieli - udział w zajęciach: 30 godz. - konsultacje: 5 godz. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta: - przygotowanie do wykładu: 7 godz. - przygotowanie do egzaminu (powtarzanie materiału, czytanie literatury): 18 godz. Łącznie: 60 godz. (2 ECTS) 2). PRACOWNIA CAŁKOWITY NAKŁAD PRACY Godziny realizowane z udziałem nauczycieli - udział w zajęciach: 45 godz. - konsultacje: 5 godz. Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta: - przygotowanie do zaliczenia (pisanie sprawozdań, przygotowanie do testów): 10 godz. Łącznie: 60 godz. (2 ECTS)

1). WYKŁAD W1: Posiada wiedzę dotyczącą dawnych technologii w zakresie: terminologii, właściwości, budowy i sposobów wytwarzania materiałów celulozowych i proteinowych (K_W09) W2: Zna mechanizmy zachodzących procesów starzeniowych materiałów i obiektów zabytkowych - celulozowych i proteinowych (K_W04) W3: Wykazuje zrozumienie wzajemnych relacji pomiędzy zdobytą wiedzą teoretyczną a działaniami praktycznymi na specjalizacji KKRPS i potrafi tę wiedzę wykorzystać dla dalszego rozwoju K_W02 2). PRACOWNIA W1: Posiada wiedzę z zakresu badań laboratoryjnych materiałów celulozowych i proteinowych (K-W05) W2: Posiada wiedzę w dziedzinie sztuk plastycznych w zakresie zdobienia papieru i skóry (K_W10) W3: Zna metody fizyczne i chemiczne badania materiałów celulozowych i proteinowych występujących w zabytkach (K_W06). W4: Ma wiedzę o bezpieczeństwie oraz higienie pracy w laboratoriach badawczych i konserwatorskich Katedry Konserwacji-Restauracji Papieru i Skóry (K_W13)

1). WYKŁAD U1: Rozpoznaje najważniejsze rodzaje materiałów celulozowych i proteinowych oraz jest w stanie określić przybliżony okres ich powstania (K_U10) U2: Potrafi określić budowę technologiczną obiektów zabytkowych wykonanych z materiałów celulozowych i proteinowych (K_U02) U3: Umie określić główne przyczyny niszczenia materiałów celulozowych i proteinowych K_U01 2). PRACOWNIA U1: Potrafi określić, rozpoznać i opisać budowę techniczną zabytków wykonanych z wyrobów papierowych, skórzanych i pergaminów (K_U02) U2: Rozpoznaje rodzaje papierów, pergaminów, skór garbowanych (K_U10) U3: Posiada umiejętność wykonania dokumentacji badań papierów czerpanych ręcznie oraz produkowanych maszynowo (K_U07) U4: Posiada umiejętności warsztatowe w zakresie czerpania papieru, zdobienia papieru i skóry (K_U11)

1). WYKŁAD K1: Ma świadomość znaczenia różnorodności materiałów i złożoności technologicznej obiektów zabytkowych wytworzonych z materiałów celulozowych i proteinowych K_K01 K2: Rozumie potrzebę popularyzacji wiedzy z zakresu budowy technologicznej obiektów zabytkowych wytworzonych z materiałów celulozowych i proteinowych K_K07 K3: Zna ograniczenia własnej wiedzy technologicznej o materiałach celulozowych i proteinowych, konieczność jej ciągłego pogłębiania i konsultowania ze specjalistami K_K05 2). PRACOWNIA K1: Ma świadomość znaczenia różnorodności materiałów i złożoności technologicznej oraz wartości obiektów zabytkowych (wyroby papierowe, skóry garbowane, pergamin) na których wykonuje badania K_K01 K2: Ma świadomość znaczenia profesjonalizmu i konieczności przestrzegania zasad etyki zawodowej podczas badań zabytków na podłożu papierowym, skórzanym, pergaminowym (K_U02). K3: Zna ograniczenia własnej wiedzy w zakresie badań materiałów celulozowych i proteinowych, rozumie potrzebę dalszego kształcenia oraz potrzebę włączania specjalistów z innych dziedzin do badań (K_K05)

1). WYKŁAD przekazywanie wiedzy w formie ustnej oraz w formie prezentacji w postaci filmów, ilustracji: pokaz, opis, wykład informacyjny, wykład konwersatoryjny, wykład problemowy 2). PRACOWNIA prowadzenie dyskusji na temat zdobywanej wiedzy, prezentowanie próbek materiałów celulozowych i proteinowych: ćwiczenia, doświadczenia laboratoryjne, obserwacje.

- pokaz

- wykład problemowy
- wykład konwersatoryjny
- opis
- wykład informacyjny (konwencjonalny)

- doświadczeń
- ćwiczeniowa
- laboratoryjna
- obserwacji

przedmiot obligatoryjny

Od studenta wymaga się posiadania podstawowej wiedzy z zakresu chemii zdobytej na 1 roku studiów w ramach prowadzonych wykładów.

1). WYKŁAD

Metody weryfikacji i oceny:
- aktywny udział w zadaniach podczas zajęć: K1, K3
- egzamin pisemny: W1-W3, U1-U3, K1, K3

Egzamin odbywa się w formie pisemnej.
Punktacja:
bdb 22-20 pkt (90-100%)
db+ 19-18 pkt (>82%)
db 17-16 pkt (>73%)
dst+ 15-14 pkt (>64%)
dst 13-12 pkt (>55%)
ndst 0-11 pkt (<55%)

2). PRACOWNIA

Zaliczenie odbywa się na podstawie: sprawozdań z badań oraz kilku testów zaliczeniowych w ciągu semestru. Na koniec semestru wyciągana jest średnia arytmetyczna z ocen.

Metody weryfikacji i oceny:
- aktywny udział w zadaniach podczas zajęć: W4, U3, U4
- zaliczenie: W1-W3, U1-U4, K1, K2

Punktacja dla testów zaliczeniowych:
bdb 7 pkt (100%)
db+ 6 pkt (>86 %)
db 5 pkt (>71%)
dst+ 4 pkt (>57%)
dst 3 pkt (>43%)
ndst <3pkt (<43%)

---

1). WYKŁAD
LITERATURA OBOWIĄZKOWA

Dąbrowski J., Siniarska-Czaplicka J., „Rękodzieło papiernicze”, Warszawa 1991 (do przeczytania całość; kluczowa i najważniejsza pozycja z zakresu historii papiernictwa oraz technologii papieru na wszystkie lata studiowania na specjalności KKRPS).

Dąbrowski J., „Papier drukowy i jego trwałość”, Notes Konserwatorski, 1998, nr 1, s. 103-138.

Lasek W., „Kolagen – chemia i wykorzystanie”, Warszawa 1978 (obowiązują tylko wybrane fragmenty wskazane na wykładzie).

Surmiński J., "Zarys chemii drewna", Poznań 2006 (do przeczytania całość; krótkie, syntetyczne opracowanie).

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA (NIEOBOWIĄZKOWA)

Abt J., Fusco A. Margaret: „A Byzantine Scholar’s Letter on the Preparation of Manuscript Vellum”, Journal of the American Institute for Conservation, 1989, t. 28, nr 2, s. 61-66, http://aic.stanford.edu/jaic/articles/jaic2802001.html (dostęp: 12.12.2007).

Jakucewicz S., „Papier w poligrafii”, Warszawa 1999.

Liszewska W., "New Methods of Leafcasting in the Conservation of Historic Parchments. Technologia-Sztuka-Konserwacja/Technology-Art-Conservation, tomm 1, Warszawa 2017" (do przeczytania: s. 10-32 i n., fig. 34).

2). PRACOWNIA

Surmiński J.: „Budowa i morfologia surowców i mas włóknistych”, Poznań 1997.
Jakucewicz S., Czichon H., Dudziak H.: „Ćwiczenia laboratoryjne z materiałoznawstwa poligraficznego”, Warszawa 2001.

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA (NIEOBOWIĄZKOWA)

Kozielec T., „Identyfikacja włókien dla celów konserwatorskich. Cz. 1. Przegląd odczynników stosowanych do identyfikacji”. Przegląd Papierniczy, 2013, t. 69, nr 7, s. 351-355.

Kozielec T. „Identyfikacja włókien dla celów konserwatorskich. Cz. 2. Wybrane włókna roślinne i zwierzęce pochodzące z dawniej wytwarzanych papierów i tektur”. Przegląd Papierniczy, 2014, t. 70, nr 4, s. 223-228.

Kozielec T., „Identyfikacja włókien dla celów konserwatorskich. Cz. 3. Włókna z dużą zawartością ligniny”, Przegląd Papierniczy, 2020, t. 76, nr 4, s. 210-216.

Kozielec T. „Identyfikacja włókien dla celów konserwatorskich. Cz. 4. Słomy zbożowe, esparto, bagassa”, Przegląd Papierniczy, 2020, t. 76, nr 5, s. 277-285.

Kozielec T., Zapolska K. „Identyfikacja włókien do celów konserwatorskich. Cz. 5. Włókna celulozy i jej chemiczne modyfikacje: bawełna, bawełna merceryzowana, wiskoza, fibra”. Przegląd Papierniczy, 2020, t. 76, nr 7, s. 397-406.

Ławińska K., Kosińska K., "Analiza nowych metod badań wybranych właściwości skór garbowanych oraz ich struktury", Technologia i Jakość Wyrobów, 2017, 62, s. 76-85.

Michalec T.: „Ćwiczenia laboratoryjne z technologii garbarstwa”, Skrypty uczelniane Politechniki Świętokrzyskiej, nr 53, Kielce 1978.

Modrzejewski K., Olszewski J., Rutkowski J.: „Metody badań w przemyśle celulozowo-papierniczym”, Łódź 1985.

Von Bergen Werner, Krauss Walter, "Textile fiber atlas. A Collection of Common Textile Fibers", New York 1942 (dostępne online: https://library.si.edu/digital-library/book/textilefiberatl00vonb).

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

• Strona przedmiotu 1402-TPS-2Z-SJ w USOSweb