Metodyka badań humanistycznych 1402-MBH-3Z-SJ
Zajęcia koncentrują się na zastosowaniu metod humanistycznych w analizie wybranego zabytku. Studenci opracowują krytyczny stan badań, wykorzystując techniki lektury naukowej właściwe dla humanistyki: analizę źródeł, ocenę wiarygodności opracowań, identyfikację założeń metodologicznych i luk badawczych. Równolegle prowadzą wartościowanie obiektu na podstawie przesłanek płynących z historii sztuki, estetyki, antropologii kultury i teorii dziedzictwa. Uczą się rozpoznawać i nazywać wartości historyczne, artystyczne, społeczne i symboliczne, a także stosować kategorie interpretacyjne typowe dla humanistyki (np. kontekst kulturowy, recepcja, znaczenie). Zajęcia rozwijają umiejętność krytycznego myślenia, argumentacji i refleksyjnego podejścia do ochrony dziedzictwa. Efektem jest dokument analityczny stanowiący świadomą podstawę działań konserwatorskich. Ponadto ćwiczenia uczą zastosowania aparatu naukowego właściwego dla nauk humanistycznych (system przypisów, odsyłaczy, budowa bibliografii itd.).
Całkowity nakład pracy studenta
Efekty uczenia się - wiedza
Efekty uczenia się - umiejętności
Efekty uczenia się - kompetencje społeczne
Metody dydaktyczne
Metody dydaktyczne podające
Metody dydaktyczne poszukujące
- klasyczna metoda problemowa
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Kryteria oceniania
Zaliczenie przedmiotu odbywa się na podstawie obecności (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności) oraz samodzielnej pracy pisemnej polegającej na sporządzeniu krytycznego stanu badań wskazanego zabytku i jego wartościowania w oparciu o przesłanki płynące z nauk humanistycznych. Prace oceniane są wg następujących kryteriów:
- kompletność literatury przedmiotu
- krytyczna analiza literatury
- poprawność aparatu naukowego
- poprawność rozpoznania wartości zabytkowych
- poprawność zastosowania wybranego systemu wartościowania zabytku
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Wybrana literatura
• Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce. Od starożytności do 1500 r., wybrał: Jan Białostocki, Warszawa 1978
• Teoretycy, historiografowie i artyści o sztuce, 1600-1700, Warszawa 1994, wybrał : Jan Białostocki
• A. Bochnak, Zarys dziejów polskiej historii sztuki, Kraków 1948.
• Wstęp do historii sztuki. Przedmiot, metodologia, zawód, Warszawa 1973, p.r. Piotra Skubiszewskiego.
• Pojęcia, problemy współczesnej nauki o sztuce, p. red. J. Białostockiego, Warszawa 1976
• Jan Białostocki, Historia sztuki wśród nauk humanistycznych, Wrocław 1980
• Anne D’Alleva, Metody i teorie historii sztuki, Kraków 2008
• Teoretycy, historiografowie i artyści o sztuce, 1600-1700, Warszawa 1994, wybrał: Jan Białostocki
Więcej informacji
Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb: