Konserwacja murów ceglanych i architektury 1402-KMC-4Z-SJ

Celem przeprowadzonych wykładów jest zapoznanie studentów z problematyką technologiczną i konserwatorską architektury w tym szczególnie murów ceglanych. W ramach tego tematu omówione zostaną:
1.Ogólne założenia dotyczące konserwacji architektury, w tym murów ceglanych
2. Technologia budowy murów ceglanych
3. Właściwości materiałów budowlanych, cegła, zaprawa, ceramika dekoracyjna i użytkowa.
4. Koncepcje konserwatorskie budynków architektury
5. Przyczyny zniszczeń występujących w architekturze
6. Metody i środki wykorzystywane w konserwacji architektury

W cyklu 2024/25Z:

jak w opisie ogólnym przedmiotu

Całkowity nakład pracy studenta

Udział w zajęciach - 30 godz. 1p. ECTS Nauka własna wraz z przygotowaniem się do egzaminu 30 godz. - 1p ECTS

Efekty uczenia się - wiedza

K_W01 Ma wiedzę ogólną na temat teorii konserwacji oraz ochrony zabytków architektury. K_W03 ma elementarną wiedzę teoretyczną i praktyczną z metodyki działań konserwatorskich w zakresie materiałów budowlanych. K_W04 Zna mechanizmy oddziaływania fizycznych, chemicznych i biologicznych czynników na materię zabytków architektonicznych. K_W05 Posiada wiedzę w zakresie materiałoznawstwa historycznych i współczesnych materiałów budowlanych. K_W06 Ma wiedzę dotyczącą oddziaływania czynników atmosferycznych na naturalne i sztuczne kamienie i umie przeanalizować procesy niszczące.

Efekty uczenia się - umiejętności

K_U01 Umie przeprowadzić rozpoznanie stanu zachowania zabytku, określić podstawowe przyczyny zniszczenia. K_U02 Potrafi rozpoznać podstawowe materiały budowlane. K_U03 Potrafi określić główne cele służące realizacji zadania konserwatorskiego przy zabytkach architektonicznych.

Efekty uczenia się - kompetencje społeczne

K_K01 Ma świadomość znaczenia wartości (artystycznej, historycznej i użytkowej) zabytku architektonicznego. K_K02 Ma świadomość znaczenia profesjonalizmu i konieczności przestrzegania zasada etyki zawodowej. K_K04 Ma świadomość i rozumie aspekty oraz skutki działań konserwatorskich związane z zastosowaniem odpowiednich metod, środków i preparatów bezpiecznych dla obiektu zabytkowego, środowiska naturalnego i wykonawcy prac konserwatorskich. K_K07 Rozumie potrzebę popularyzacji wiedzy, idei i zasad ochrony dziedzictwa kulturowego.

Metody dydaktyczne

Wykład z prezentacjami.

Metody dydaktyczne eksponujące

- pokaz

Metody dydaktyczne podające

- wykład problemowy
- wykład informacyjny (konwencjonalny)

Metody dydaktyczne poszukujące

- doświadczeń
- klasyczna metoda problemowa
- obserwacji

Rodzaj przedmiotu

przedmiot obligatoryjny

Wymagania wstępne

Opanowanie wiedzy w zakresie: chemii konserwacji zabytków, żywic sztucznych w konserwacji zabytków, metodyki konserwacji zabytków kamiennych, historia i teoria ochrony i konserwacji zabytków.

Koordynatorzy przedmiotu

Piotr Niemcewicz

Kryteria oceniania

Ocena na podstawie pisemnego egzaminu końcowego.
Przyjęta punktacja odpowiedzi:
od 90,1-100% ocena 5,0
od 80,1-90% ocena 4,5
od 70,1-80% ocena 4,0
od 60,1-70% ocena 3,5
od 50,1-60% ocena 3,0
od 50% i poniżej ocena 2,0

Praktyki zawodowe

nie dotyczy

Literatura

Literatura obowiązkowa (wybrane fragmenty)
1. W. Domasłowski, M. Kęsy-Lewandowska, J. W. Łukaszewicz, Badania nad konserwacją murów ceglanych, Wyd. UMK, Toruń, 1998
2. Konserwacja murów ceglanych. Badania i Praktyka, referaty na Ogólnopolską Konferencję w dniach 19-20 listopada 1999 r. w Toruniu, red. B. Soldenhoff, Toruń, 1999.
3. W. Domasłowski, Zasady konserwacji murów ceglanych i kamiennych detali architektonicznych, OZ 2005, nr 1, 97-112.

Literatura uzupełniająca (wybrane fragmenty)
1. Maria Rudy, Zagadnienia technologiczne i estetyczne przy elewacjach gotyckiej architektury sakralnej na przykładzie ceglanego kościoła pw. Św. Jakuba w Toruniu oraz kamienno-ceglanego p.w. W NMP w Bierzgłowie koło Torunia, w: Materiały z międzynarodowej konferencji pt. Kolorystyka zabytkowych elewacji od średniowiecza do współczesności; Historia i konserwacja. W-wa 22-24 wrzesień 2010;
2. Jan Tajchman, Konserwacja zabytków architektury – uwagi o metodzie, , OZ 1995, 48/2, 150-159.
3. Karta Wenecka 1964 – 2014, pod redakcja Weroniki Bukowskiej i Janusza Krawczyka, Wydział sztuk pięknych UMK w Toruniu, Toruń 2015

W cyklu 2024/25Z:

jak w opisie ogólnym przedmiotu

Uwagi

W cyklu 2024/25Z:

brak

Więcej informacji

Dodatkowe informacje (np. o kalendarzu rejestracji, prowadzących zajęcia, lokalizacji i terminach zajęć) mogą być dostępne w serwisie USOSweb:

Strona przedmiotu 1402-KMC-4Z-SJ w USOSweb